Foros ›
El diario gatuno de Slump (2014-2021)
Foros de debate / Diarios de adestramento
Respostar ao tema

Autor
Mensaxe
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Sáb, 16 Mai 2020, 10:47
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Sugiero otro sitio mítico para la lista, con permiso de Meiga Connors: The Corral.



Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
matogrosso

Multimedia
Multimedia
24/07/09
101 Carreiras
1348 Mensaxes
Aquae Urente
Respostar citando Envío Sáb, 16 Mai 2020, 11:14
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump



Homo homini gallicus canis
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Sáb, 16 Mai 2020, 11:23
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Chuck's Cafe

Minuto 26 al 41 de la película.



Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Sáb, 16 Mai 2020, 11:51
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

El Coco Bongo



Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Sáb, 16 Mai 2020, 12:02
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Benny's Billiards



Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
matogrosso

Multimedia
Multimedia
24/07/09
101 Carreiras
1348 Mensaxes
Aquae Urente
Respostar citando Envío Sáb, 16 Mai 2020, 12:51
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Otra omisión imperdonable.







Homo homini gallicus canis
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Lun, 18 Mai 2020, 21:30
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Sexto año del gato. Día 316. (17 de mayo)

Tomiño es territorio libre de franjas horarias: ni el casco urbano ni sus parroquias llegan a los cinco mil habitantes. O a la docena si contamos los que saludan. Mandan entonces los tiempos del sueño, el desayuno, los ajustes matutinos del cuerpo, la lucha entre la desgana y el compromiso. Y para cuando los ánimos alcanzan la masa crítica y consigo salir por la puerta, el sol ya está en lo más alto desatado y furioso.

Y hoy tocaba correr. Correr, que la cursiva es tipografía inclinada y veloz. Porque me había anotado a una carrera solidaria con clasificaciones y ésa era la motivación necesaria para exigirme.

En la caminata de desentumecimiento previo asomó la cabeza una de las vecinas. Chicos, qué tal, tomad una magdalena que las acabo de hacer, pasad pero guardando la distancia. No, gracias (por el ofrecimiento y sobre todo por lo de chicos), si tú no te fías de mí no voy yo a comer de tu repostería. Es la nueva reciprocidad. No soy digno de entrar en tu casa y ninguna palabra tuya bastará para sanarme.

Por fin fui a la carretera. Se estiraba blanda y ardiente como un queso fundido. A lo lejos el horizonte bailaba con las ondas de calor. Una familia freía huevos en el arcén sin permiso de terraza.

Y empecé. Con la idea de bajar de cuarenta y ocho minutos. A buen ritmo. Qué ligereza, oye. A media prueba pensé incluso en acercarme a los cuarenta y cinco, alegre que iba. Pero al girar en la gasolinera en el kilómetro cinco escuché un sonido, un clang, otro, cling clang, cling clang, un traqueteo continuo. ¿Las rodillas? ¿Una piedra en las zapatillas? ¿Los imperdibles del dorsal? ¿El tubo de escape suelto?

Era la úvula que golpeaba contra el paladar como el badajo en una campana. ¡La seeeeed!

Y con la sed y la deshidratación vinieron los males físicos y existenciales. La angustia. Todo yo era un hipotálamo. Sin beber no se sobrevive más de tres o cuatro días y estaba tan lejana la nevera que no sabía si lo lograría sin destiltraje. ¡Shai-hulud! La carne de un hombre le pertenece, su agua pertenece a la tribu. Dios creó Carregal para probar a los fieles.

Si terminé fue básicamente por evitar la vergüenza de morir en la cuneta como un gato (o Antonio Gaudí) atropellado.

Y después nos regalamos unos merecidos martinis en el Novo Bar. Mientras los bueyes almizcleros (Gefreiter dixit) no pueden ocupar la barra en la fase uno y andan por otros abrevaderos, voy haciéndome un hueco entre la clientela que no teme al virus feroz.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Mér, 20 Mai 2020, 21:17
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Sexto año del gato. Día 319.

El tomiñés que subió una gripe y desescaló una pandemia.

Después de enterarme de que la OMS reconoce que el coronavirus no se transmite por los objetos pero que (ya que estamos) sigamos desinfectando todo porque igual hay otras cosas. Después de saber que algún amigo no quiere salir de casa por miedo. Después de ver en la liga de fútbol alemana que los jugadores pueden empujarse, agarrarse, darse codazos y patadas, escupirse, derribarse y caerse juntos, y sin embargo tienen prohibido tocarse al celebrar un gol. Después de que nos obliguen ahora a llevar mascarillas en un nuevo retroceso.

Después de una primavera de oficina y cuarentena,
después de una primavera de sentir vergüenza ajena,
después de una primavera de escuchar al presidente
regalarnos cada sábado algo que llevarse al diente,
después de una primavera oyendo a tantos expertos
ponerse serios y finos llamando curva a los muertos,
de pronto un día
te hartaste y dijiste ¡qué tontería!

Y aprovechando que el Tamuxe no pasa por Valladolid sino por O Rosal y que no hay nadie más que yo a esas horas, voy en el descanso del trabajo a comer, leer y hasta bañarme brevemente. Cuidado, que ando muy loco y desfasado (esto es, fuera de mi fase: en la dos, concretamente).

El resto del tiempo, veintitrés de veinticuatro partes, soy el ciudadado (parroquiano) ejemplar de siempre. Enfadado, triste, desesperanzado y ejemplar.

Hoy fui a entrenar casi de noche. Cinco kilómetros al trote por no abandonarme. Y me encontré con un niño corriendo con su perro. Intenté calcular mentalmente sus respectivas franjas como infante, como deportista y como dueño de mascota, en la suposición -por simplificar el problema- de que no iba a un bar. Es fácil perderse con las actualizaciones del BOE.

Boe, boe, boe, I'm looking for a good time,
boe, boe, boe, get ready for my love...



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
corredor101

Maratoniano
Maratoniano
7/04/08
117 Carreiras
4361 Mensaxes

Respostar citando Envío Xov, 21 Mai 2020, 9:23
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Interesantes reflexiones.
Seguro que hay muchos españoles tan doblepensadores que dicen que prefieren ver a Pedro hablando del BOE, BOE, BOE, que a Sabrina de sus Boys, Boys, Boys.
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Xov, 21 Mai 2020, 14:48
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Literatura gatuna.

PODRÍA HACER PIS AQUÍ, Y OTROS POEMAS ESCRITOS POR GATOS
(selección)
Francesco Marciuliano


ALGO VA MAL

Algo va mal.
¿Por qué las paredes son de otro color?
Algo no está bien.
¿Desde cuándo tenemos estas escaleras?
Algo falla.
¿Cómo se pudo mover toda la cocina por el suelo?
Algo está pasando.
¿Quién cambió todas las casas de fuera?
Algo es muy raro.
¿Por qué dices Madrid en lugar de Pontevedra?
Algo pasó cuando en ese transportín entré.
Y, tarde o temprano, lo averiguaré.


PUERTA CERRADA

DÉJAME ENTRAR, DÉJAME ENTRAR,
DÉJAME ENTRAR, DÉJAME ENTRAR,
DÉJAME ENTRAR, DÉJAME ENTRAR,
DÉJAME ENTRAR, DÉJAME ENTRAR,
DÉJAME ENTRAR, DÉJAME ENT...
Oh, eh, ¡hola!
No esperaba una respuesta.
No esperaba entrar.
No esperaba que esta habitación fuese tan increíblemente aburrida.
Así que, eh, ¡adiós!


ESTA ES MI SILLA

Esta es mi silla.
Este es mi sillón.
Esta es mi cama.
Esta es mi banqueta.
Aquí está mi diván.
Aquí está mi sofá.
Allí está mi escabel.
Allí está mi alfombra.
Todo existe para que yo duerma bien.
Quizás deberías buscarte una habitación de hotel.


REGALO

No puedes detener a alguien que quiere marcharse.
No puedes aferrarte a un recuerdo como si fuese el presente.
No puedes guardarte una ofensa en el corazón.
No puedes alcanzar la gloria desde tu silla.
No puedes valorar la vida si solo piensas en la pérdida.
Y no puedes atrapar el puntero láser que habita en la pared.
Por mucho que lo intentes, no.
Son verdades adquiridas que yo te regalo a ti.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Xov, 21 Mai 2020, 15:54
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Por favor, Doutor, resérvame un exemplar asinado por Penaldo e Redford Moi feliz Moi feliz .

E que os entrenos na segunda fase continúen con ben.
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Dom, 24 Mai 2020, 23:33
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Sexto año del gato. Día 322. (23 de mayo)

Las mascarillas son los nuevos ambientadores con olor a pino: cuelgan de los retrovisores de los coches aparcados. Y también los nuevos tampones: están por los suelos, los jardines, las playas.

El sábado anduve de recados y compras y puse obligado una por primera vez. A la fuerza amordazan. Y en la peluquería, al verme en el espejo con el gorro de aluminio cubriéndome toda la cabeza y ese trozo de tela enganchado entre la nariz y las gafas por falta de orejas libres, como el pico de algún ave absurda, supe que había -habíamos- tocado fondo.

Y por la tarde antes de comer salí a correr. Sin mierdas en la cara. Me hacéis hablar mal.

Quería llegar al Lago da Pedra, que es una zona arbolada con merendero y riachuelo más pintoresco que bañable, con su puente de madera, su escasa profundidad y sus aguas heladas. No fue fácil para mí encontrarlo, por muchas ocasiones en que ya hubiera estado. En cuestión de orientación empiezo cada día de cero. Efectivamente, en cuanto tropecé con una bifurcación y tuve que elegir, fallé. Pero al fin tras tres kilómetros de asfalto, senderos y viñedos di con el sitio y hasta paré para sacar unas fotos en soledad.

El regreso, por no tentar la suerte, fue por la misma ruta. Casi pisaba las huellas de la ida. Una alternativa para no perderme es ir llenando el camino de guantes desechables; no se los tragarán los pájaros como las migas de pan del cuento.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones

Última edición por DoctorSlump o Lun, 25 Mai 2020, 11:51; editado 2 veces
ghose

Foreiro Senior
Foreiro Senior
28/01/20
0 Carreiras
421 Mensaxes
Galiza
Respostar citando Envío Lun, 25 Mai 2020, 5:47
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

DoctorSlump escribió:
Cuaderno de bitácora. Sexto año del gato. Día 322. (23 de mayo)
supe que había -habíamos- tocado fondo.

Ríndose

Est.2008
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Lun, 25 Mai 2020, 10:54
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Sexto año del gato. Día 323. (24 de mayo)

El domingo decidí repetir ruta. Eran las nueve de la tarde y no hacía ya tanto calor, pero desde el primer paso quedó claro que la cosa no funcionaba. O había engordado diez kilos en unas horas o se trataba de una avería en la gravedad. Cada paso era lento, ruidoso, plomizo, agotador, penoso, fatigoso de ejecutar y de ver. Una tortura.

Parecía uno de esos sedentarios que compraron un chándal sólo para trampear el confinamiento. Por distinguirme, me enderezaba al cruzarme con gente y mostraba la camiseta de los Jackbauers, el chip en la zapatilla, el reloj en la muñeca, la banda del maratón de Londres. Que se notase que no, que no era un advenedizo de ayer mismo, en fin, que todo ese dinero gastado me daba pleno derecho a arrastrarme por los caminos polvorientos.

Porque estaban los senderos concurridos como nunca antes de testigos de mis miserias, entre viandantes, ciclistas y perros. Entiéndase: hablo de una docena de personas y animales a lo largo de seis kilómetros. En Carregal tenemos distanciamiento social para alquilar y vender a quien lo necesite.

Y llegado al lago quise ser intrépido (caracol aventurero, tortuga sin miedo) y continuar para completar la vuelta por otro sitio distinto. Y me perdí. Y fui por viñedos y pedregales que no sabía adónde conducían, y cuando después de unos interminables minutos de pánico creí reconocer Taborda, me encontré de pronto en casa inesperadamente. Acerté por error.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4267 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 25 Mai 2020, 14:00
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

DoctorSlump escribió:


Cada paso era lento, ruidoso, plomizo, agotador, penoso, fatigoso de ejecutar y de ver. Una tortura.


Hace diez semanas vendiste tus costumbres, mejor dicho, te las expropiaron ... o te las embargaron ¿Quien? Un señor que rima con sillón, un animalito diminuto, o tu propia congoja. Te pusiste a dar vueltas al jardín, algo que no habías hecho nunca, y menos 10 semanas seguidas. 10 semanas de intereses ahora como mínimo te toca pagarlas. Ah sí, también está el impuesto ese nuevo a las grandes fortunas que se mide por la dicha de cada uno, y tributa por franjas de edad, por realización personal y optimismo intrínseco, en tu caso el 20%.

Ya te hago yo la cuenta.

Total 10+10*0,20=12 semanas y ya podrás ir ligero como una gacela.

Tú que tienes suerte.





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Non podes descargar arquivos