Foros ›
El diario gatuno de Slump (2014-2021)
Foros de debate / Diarios de adestramento
Respostar ao tema

Autor
Mensaxe
Eloy

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/11/14
116 Carreiras
322 Mensaxes

Respostar citando Envío Xov, 15 Nov 2018, 12:19
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Enhorabuena por ese Maratón y por esa sensacional crónica. Aplauso
Me he emocionado leyéndote, la próxima vez que coincidamos en alguna carrera te saludaré para agradecerte la manera de compartir esta experiencia.
Yo tengo mis ilusiones para el NYCM puestas en el 2020.
Ron23

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
29/08/12
0 Carreiras
259 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Xov, 15 Nov 2018, 13:25
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Nunca escribo por los diarios aunque alguna vez me paso a leer alguna cosa.
Pero esta crónica que creo nos ha hecho sentir a todos la piel de gallina corriendo por NY bien lo merece.
Felicidades por este nuevo maratón y la genial crónica y suerte con el sorteo para chicago para el 2019 que así todos podremos disfrutar del maratón con tu crónica.
sonsuso

Colaborador Circuíto
Colaborador Circuíto
9/10/11
0 Carreiras
1335 Mensaxes
Vigo - Compostela
Respostar citando Envío Xov, 15 Nov 2018, 14:26
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Sen palabras Dani. Espectacular!
Noraboa por ser quen de vivir unha experiencia así e disfrutala desa maneira. Non deixes de saborealo!

E por certo, como xa se dixo, GRACIAS por compartilo con nós Aplauso
Amina

Experto no foro
Experto no foro
1/09/14
0 Carreiras
3048 Mensaxes
La ciudad de las piruletas y nubes de colores
Respostar citando Envío Xov, 15 Nov 2018, 15:10
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Tuve la oportunidad de conocer en primicia tu aventura newyorquina. Verbalmente, ya fue una pasada escucharte. Leerte, como siempre, un placer. Consigues que se sienta como que estuvimos allí. Enhorabuena por conseguirlo y gracias por compartirlo Sorriso
matogrosso

Multimedia
Multimedia
24/07/09
101 Carreiras
1348 Mensaxes
Aquae Urente
Respostar citando Envío Xov, 15 Nov 2018, 18:44
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Imposible no rendirse ante la majestuosidad de la meta alcanzada.
La narración, más que nunca, sobrecoge. Las fotos, todas en conjunto, de esta aventura, tienen esa esencia reconocible y familiar de las películas americanas. Todo parece incluso más real, más auténtico.
En ese escenario imponente que es Nueva York nuestros amigos por un día han sido los actores. Imposible no sentir envidia.
Importa menos el maratón en si que la experiencia vivida. Y en este sentido pocas cosas volverán a ser las mismas en este diario pues la impronta que dejan los EE.UU., al margen de esta era intransigente marcada por la presidencia Trump (que no Slump Silbar Ríndose ), marca unos precedentes liberales antaño imposibles de imaginar. Las fotos de perros y bebes, profundos y enraizados anatemas, se muestran por fin orgullosas y sin complejos. Por mucho que el canido retratado pudiera clasificarse como WASP (White Anglo-Saxon and Protestant) y el querubín del daguerrotipo no sea otro que el autor de este mismo diario, se advierte un influjo, un contagio de libertades y tolerancia, un hechizo del que solo esta magnífica urbe podía ser capaz.
El diario gatuno hoy es menos gatuno, pero es más humano.
Enhorabuena Daeni . Molón

Homo homini gallicus canis
tiojuan

Foreiro Senior
Foreiro Senior
3/10/11
0 Carreiras
807 Mensaxes
Cambados
Respostar citando Envío Xov, 15 Nov 2018, 23:18
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Bua !! Que voy a decirte?....
GRACIAS Dani !! Gracias , gracias , gracias .
lihto

Colaborador Circuíto
Colaborador Circuíto
12/06/11
606 Carreiras
4686 Mensaxes
K-pax
Respostar citando Envío Ven, 16 Nov 2018, 14:13
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Enorme crónica Dani,gracias por hacernos partícipes de tu sueño,enhorabuena maratoniano.
Kurty

Experto no foro
Experto no foro
26/03/05
467 Carreiras
3665 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 16 Nov 2018, 16:33
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Despois de leer a tua grandiosa crónica, dan gañas de embarcarse na aventura americana.

Dani búscame una Media Maratón en New York Molón Molón
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Ven, 16 Nov 2018, 17:53
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Una crónica excelente Dæni, a la altura (altura de rascacielos) de la experiencia vivida, pero no te olvides de que te ha costado un perro.

Aplauso Aplauso Aplauso Aplauso Aplauso

Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 16 Nov 2018, 18:59
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

corredor101 escribió:
Enhorabuena de nuevo, y gracias por la crónica. No llores que me vas a hacer llorar a mí también.

Se ve que fue una maratón de esas de correr en plan "gua, gua, gua", levantando la cabeza y los brazos, y no uno de esos de correr en plan "chu-chu-chu", con la mirada fija al frente y braceo robótico.

Sí. Estoy con 101. Está la cosa muy emotiva Doctor.

Noraboa, uno más pa la buchaca.
Andrés61

Maratoniano
Maratoniano
25/08/12
0 Carreiras
1878 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 16 Nov 2018, 19:02
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Lo del perro, Maestro, como también magistralmente ha reflejado su Sr. hermano es un asunto por aclarar.
El doctor no ha pasado siquiera de puntillas por él. Lo ha obviado. ¿Piensa quizá que con su brillante crónica nos va a hacer olvidar tamaño acontecimiento?
Quizá piense que nuestra ansiedad por leer una nueva crónica sobre la Behovia, en la que un nuevo giro de su inagotable talento nos deje una vez más deslumbrados; y el tiempo (Ay el tiempo...) hagan que nuestra curiosidad vaya decreciendo....
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Sáb, 17 Nov 2018, 16:53
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Magnífica crónica, Doctor. Al leerla, por un momento nos podemos imaginar corriendo por la Quinta Avenida. Gracias por compartirlo.
Que conste que yo no lo digo, pero quizás alguien pensaría que sería un buen momento para recuperar, para darle un respiro a esas dolencias, descansar un poco de carreras largas, pensando en las dificultades que tuviste para llegar a Nueva York y en que con toda seguridad ya está en mente la siguiente... pero como después de esto ya vino la Behobia y próximamente vendrán otras... pues alguien lo pensaría pero yo no digo nada, que conste.
Cuida la salud Doctor
Andrés61

Maratoniano
Maratoniano
25/08/12
0 Carreiras
1878 Mensaxes

Respostar citando Envío Sáb, 17 Nov 2018, 17:31
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Pollastre escribió:
Magnífica crónica, Doctor. Al leerla, por un momento nos podemos imaginar corriendo por la Quinta Avenida. Gracias por compartirlo.
Que conste que yo no lo digo, pero quizás alguien pensaría que sería un buen momento para recuperar, para darle un respiro a esas dolencias, descansar un poco de carreras largas, pensando en las dificultades que tuviste para llegar a Nueva York y en que con toda seguridad ya está en mente la siguiente... pero como después de esto ya vino la Behobia y próximamente vendrán otras... pues alguien lo pensaría pero yo no digo nada, que conste.
Cuida la salud Doctor
Mal amigo este Pollastre! Menudos Consejos... Descansar? Recuperarse...? Ni que los puntos del Circuito cayeran solos!
Aparte que lo suyo es "Cuanto peor mejor" que está muy de moda...
Pd: Aviso a Navegantes. Vuelvan a la foto del perro. repito vuelvan a la foto del perro...
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Sáb, 17 Nov 2018, 18:05
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Andrés61 escribió:
Pollastre escribió:
Magnífica crónica, Doctor. Al leerla, por un momento nos podemos imaginar corriendo por la Quinta Avenida. Gracias por compartirlo.
Que conste que yo no lo digo, pero quizás alguien pensaría que sería un buen momento para recuperar, para darle un respiro a esas dolencias, descansar un poco de carreras largas, pensando en las dificultades que tuviste para llegar a Nueva York y en que con toda seguridad ya está en mente la siguiente... pero como después de esto ya vino la Behobia y próximamente vendrán otras... pues alguien lo pensaría pero yo no digo nada, que conste.
Cuida la salud Doctor
Mal amigo este Pollastre! Menudos Consejos... Descansar? Recuperarse...? Ni que los puntos del Circuito cayeran solos!
Aparte que lo suyo es "Cuanto peor mejor" que está muy de moda...
Pd: Aviso a Navegantes. Vuelvan a la foto del perro. repito vuelvan a la foto del perro...
No, don Andrés, no. No confundamos. Yo no he dicho nada. Igual eso se le ocurría a alguien, pero yo no he dicho nada.
Tiene razón, efectivamente, centrémonos en lo importante. Lo del perro. Eso sí merece una explicación que nos debe el Doctor.
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Lun, 19 Nov 2018, 1:10
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Quinto año del gato. Día 128. (11 de noviembre)

Esperaba: ¡Astronauta no pero lo de guapo sí que lo conseguiste! Y: ¡Enhorabuena por tu primer récord del mundo, 52.812 llegados a meta! O incluso: Peter Pan jamás dijo eso, farsante. Pues no, de lo que preferís hablar es del perro.

Gracias a todos.

He completado el círculo. Si empecé a correr en su momento fue por el maratón de Nueva York. ¿Y ahora qué? Supongo que simplemente haré nuevos círculos, engrosando como el tronco de una secuoya.

Y después de Central Park, la realidad. La realidad es muy terca, y yo tengo por norma no tratar con tercos. Prefiero prolongar el sueño un poco más. Vacié la maleta, la saqué al exterior para airear y causar perplejidad en los gatos ajenos que nos visitan, la volví a llenar y salimos para la Behobia, la única carrera con la dosis de entusiasmo suficiente para mantener la ficción.

De la Behobia ya lo he dicho todo. Ésta era mi octava edición. Compañeros de años anteriores se han ido retirando, otros se incorporaban y quedaban entusiasmados y prometían repetir. Mientras tanto, un grupo poblado por irreductibles gallegos resiste todavía y siempre a la fatiga.

No voy a contar nada que no haya contado ya. La Behobia sigue siendo esa comunión mágica entre espectadores y deportistas que no se da en ninguna otra prueba en España. Es desayunar y que nos pregunten si hemos venido a participar y nos hablen invariablemente de un hermano, hija, novio, prima que lo hará. Es estar de pinchos y que unos desconocidos nos inviten a comer al día siguiente. Es bajarnos del autobús y que una señora nos diga cuáles son sus majors favoritos y si prefiere Chicago o Boston. Es recibir facilidades de la casera porque sabe casi mejor que nosotros a qué hora terminaremos. Ir a Donostia cada segundo domingo de noviembre es, en fin, el placer de encontrarse con una ciudad entera entendida, dedicada y volcada con la Behobia y que la vive con una mezcla muy especial de emoción y naturalidad.

Es, quizás, la mejor carrera que se mide en kilómetros y paga en euros. Y mira a los ojos (desde abajo, pero mira) a Londres y Nueva York.

Acabé cojo, con la cintilla iliotibial ardiendo, y los niños gritándome ¡Claro que se puede!, y por todos los espectadores por supuesto que pude. Agitando el puño y chocando palmas y aplaudiendo y respondiendo, llevado en volandas, se me hizo corta, fácil, feliz. Recuerdo adelantar a una pareja de debutantes y decirles que iban muy bien, y a la chica no le cabía la sonrisa en la cara cuando me oyó. Buscar el puerto Gaintxurizketa y haberlo dejado atrás ya. Pasar Rentería flotando en una alfombra mágica. Subir Miracruz a saltos porque me esperaban en lo alto. Y sí, en la bajada a meta fui con dolores y acabé cojo, pero cojo y en volandas, como una paloma con el ala rota, ¡claro que se puede!, en medio de un ambiente indescriptible.

La Behobia es otra cosa. Id y vedlo por vosotros.

Qué semana grandiosa. Difícilmente volverá una así. Y ha valido la pena el exceso.


Gato vasco




Cuando te gusta lo que haces

Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Non podes descargar arquivos