Foros ›
El diario gatuno de Slump (2014-2021)
Foros de debate / Diarios de adestramento
Respostar ao tema

Autor
Mensaxe
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Sáb, 26 Dec 2020, 20:23
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 170. (23 de diciembre)

La rica salsa canaria se llama mojo picón. El único fruto del amor es la banana, es la banana. Por eso me vine al sur, porque aquí aunque quisiera, sin querer aunque pudiera.

Pues llegamos bien y antes de la hora de inicio de las restricciones; lo cierto es que los vuelos, cuando salen, lo hacen con más puntualidad. Contábamos también con la intercesión de San Pascual Bailón, según promesa de un proveedor alicantino por enviarle los pagarés con urgencia la última jornada de trabajo.

Pero el paseo de Las Canteras, vaya disgusto, está cerrado este año a los corredores entre las seis de la mañana y las diez de la noche. Tenía un antojo, raro en mí, de ir a entrenar por él apenas despertásemos en Las Palmas.

Hube de conformarme con rodar en dirección a La Isleta, por la playa de El Confital. Detrás de Montse, siguiéndola por terrenos desiguales, el mar a nuestra izquierda. Se puede ir disfrutando de las vistas y padeciendo a la vez del esfuerzo: contento de encontrarme allí, con la promesa de un día maravilloso por vivir como sólo te dan los amaneceres tempranos y cálidos, y aliviado de acabar rápidamente en cinco kilómetros y regalarme el primer baño desde Malta.

Con las vacaciones casi intactas y haciendo ya las cosas típicas de vacaciones, confío en no dejar en mal lugar a San Pascual Bailón.



¡Buenas fiestas a todos!

Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones

Última edición por DoctorSlump o Lun, 04 Xan 2021, 20:36; editado 1 vez
corredor101

Maratoniano
Maratoniano
7/04/08
117 Carreiras
4361 Mensaxes

Respostar citando Envío Dom, 27 Dec 2020, 12:41
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Felices y soleadas fiestas.

Ya eres un poquito danés, al menos en la costumbre de ir en invierno a Canarias. Mi cuñada suele ir a pasar la Navidad por allí, aunque este año debido a la situación, no tocó. Luego me dice el nombre de la isla de turno de una forma graciosa (por no decir ininteligible).
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Lun, 28 Dec 2020, 15:19
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 175. (28 de diciembre)

Lanzarote es un paisaje de abstracta belleza donde no arraiga lo superfluo.

- ¿Quieres decir que es un secarral?
- Exactamente.

No es Mordor, no: Mordor es el lugar al que van a disfrutar de una jornada de campo los nativos. El malpaís (el nombre no es casual) sería la fosa séptica de un ejército de dragones enfermos. Es lo que quedaría tras una mascletá termonuclear especialmente intensa. Los jardines son negros, pedregales trabajados de oscuridad absoluta en los que crecen dos o tres ejemplares abisales de chumberas ciegas que muestran sus espinas.

Ya de mañana, todos los gatos son pardos.

Pero es una isla. Sí, hay mar alrededor, nunca muy lejano. Mar bravo que rompe y suena en los hervideros, y que asalta e inunda las aceras, o mar calmo en bahías de postal como Papagayo. Y piscinas naturales turquesas entre rocas, y arenales más o menos dorados.

Y en el norte asoma heroicamente el verde, gracias a unos días recientes de lluvia, y por contraste parece un color nuevo, de otro planeta, un recuerdo del Viejo Mundo que un astronauta hubiera plantado en la Estación Espacial de Marte.

Respiro aliviado. Se puede vivir aquí. Y jubilarse (¡no tengo prisa!) en un pueblo blanco de la costa con vistas al Atlántico, con los inevitables volcanes a la espalda, fotogénicos en la distancia.

Y nos tratan tan bien. Nos saludan en los bares como a parroquianos habituales. Nos llaman ¡deportistas! cuando pedimos una jarra de cerveza.

Salimos con las bicicletas que nos prestan en el apartamento. Pedaleamos al Charco de San Ginés, un pequeño núcleo de pescadores, con las barcas y las casas encaladas y coquetas, y de ahí al Reducto. Dejamos máquinas y cascos a la voluntad de los amigos de lo ajeno; sin problema. Desde esa playa hasta la de La Concha, por el Paseo de los Cactus, y de vuelta, fueron cinco kilómetros corriendo.

Corriendo despacio. Las salsas o mojos, los croissants mixtos a la plancha, los cafés que sirven con leche condensada.

Y al terminar me metí en el agua. Estoy preparado para el Ironman Lanzarote.


Gato acompañando la cena en El Golfo

Es veintiocho de diciembre, pero después de la descomunal inocentada que os han colado este año no vale la pena intentar ninguna.

Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones

Última edición por DoctorSlump o Lun, 04 Xan 2021, 20:43; editado 1 vez
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 28 Dec 2020, 20:36
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Si estás en Playa Honda, que puede ser por lo que comentas, podéis ir bordeando por el aeropuerto hacia Puerto del Carmen. Es un entreno de 10 km ida y vuelta. Es una recta larga, llena de gerias en la zona del mar. Al llegar al final de la pista del aeropuerto el avión aterriza tan cerca que la gente juega a tocar casi el fuselaje. Además hay un avión cada 5 minutos.

Saluda al viento de mi parte. Precioso lugar. En el año 2007 fui por primera vez, y haciendo esa ruta me lesioné con una rotura de fibras horrible. Fui al centro de salud de Tías. No sé como fui capaz de conducir hasta allí. Al llegar, una doctora me dijo que había que pinchar un calmante para el dolor. Con la aprensión caí al suelo desmayado tirando una mesa llena de vasos. Después tirado en el suelo rodeado de enfermeras sentí como me meaba encima, por efecto del calmante o de mi propia aprensión, no sé. Me dieron una muleta, y después me echaron. Aún tengo el volante.

Ese fue mi virgo en Lanzarote. Después volví unas cuantas veces, y volveré seguro.

Pasadeo ben.
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Lun, 28 Dec 2020, 23:40
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Pois tal como andan os ánimos, Doutor, eu estaría encantada de botar unhas boas risas con algunha das túas inspiradísimas ocurrencias en tan inocente data.

Pero quedo igualmente encantada de saber que sigue vostede difrutando e en activo, dentro das circunstancias.
corredor101

Maratoniano
Maratoniano
7/04/08
117 Carreiras
4361 Mensaxes

Respostar citando Envío Mar, 29 Dec 2020, 19:05
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Muy bien, veo que te llevaste las zapatillas.
Curioso eso de que estuvieras en el Sanxenxo canario.

Por otro lado, menos mal que últimamente el foro no está muy concurrido, porque al principio de la "crisis del coronavirus", había muchos "runners de balcón", que te pondrían a parir por tus viajes. Acuérdate que a mí me pusieron a parir por decir que me iría a hacer la compra corriendo hasta un supermercado muy lejano.
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Xov, 31 Dec 2020, 19:12
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 178.

Como tengo el firme propósito de seguir viviendo, y no me refiero a la salud, mientras Montse regresaba a Galicia por el final de sus vacaciones yo continuaba las mías cambiando nuevamente de isla: estoy en Fuerteventura.

El último baño antes de las campanadas me lo di en El Dormidero, o quizás era ya la Playa del Moro, en las Dunas de Corralejo. El desierto africano a un lado, el Caribe al otro, en medio la carretera por la que perseguía Mad Max al Jinete Nocturno. Y los arenales inmensos y perfectos, donde se perdieron C-3PO y R2-D2.

Por la tarde, tras comer en El Cotillo, me acerqué al Faro del Tostón, que aunque muy divertido no será de gestionar tampoco se merece ese nombre, creo. Y ahí se me ocurrió aprovechar para hacer la despedida deportiva del año. Ir hasta el pueblo y volver. Pero a los quinientos metros se abría un camino a la izquierda y allá me fui. Caletas y charcos varios, furgonetas, amigos de las olas, blancura cegadora y viento en contra. Qué bonito y qué agotador.

Yendo al apartamento miraba a mi alrededor: los volcanes al fondo, en frente Lobos y Lanzarote, las telas de colores de los kitesurfistas en el cielo azul. Maravilloso paisaje. El mundo es hermoso ahí afuera.

- Vamos a comprar las uvas, Voz en Off.
- Para mí no, que soy alérgica.

Empezamos bien...


Distancia social

#quédatetúencasa

Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones

Última edición por DoctorSlump o Lun, 04 Xan 2021, 20:47; editado 1 vez
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Dom, 03 Xan 2021, 14:33
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 181.

Esos cuadritos compuestos con arena de colores en un cristal que venden como souvenirs, apenas dos líneas curvas, así es el paisaje de Fuerteventura, casi naíf. Amarillo y azul.

Pero ya no estoy allí. Dejé Arrakis y sus dunas, las papas arrugadas con mojo de melange, los nativos Fremen de carnes resecas por el sol y el viento. Un Navegante de la Cofradía Espacial me trajo de regreso a Lanzarote en el ferri.

En unas pocas horas vuelvo a Galicia. Y mientras desayunaba al estilo inglés en Puerto del Carmen decidí despedirme del mar con una carrerita por la playa y un último baño. Probablemente pasen varios meses hasta el próximo.

El rodaje fue un desastre, y no tuvieron la culpa las olas que mojaban las zapatillas. No hay energía para tirar ni motivación para sacar fuerzas de flaqueza. Cada vez me cuesta más hacer menos.

Tres kilómetros en quince minutos y medio.

Igual es el momento de buscar otra afición. No sé, no sé. El vulcanismo, lo he comprobado estos días, tampoco me llama.

Ya voy, Carregal de Arriba. Ya voy, Penaldo y Redford. Ya voy, policías de balcón.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones

Última edición por DoctorSlump o Lun, 04 Xan 2021, 20:50; editado 1 vez
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Dom, 03 Xan 2021, 18:24
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

DoctorSlump escribió:


Ya voy, policías de balcón.


Ya te traes puesto el modo sobrenatural para cagarte en sus muertos a volumen letal. Y seguro que hace juego con ese frontal que llevas.
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Mér, 06 Xan 2021, 17:51
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 184.

Poco se habla de lo que se envejece en la nueva normalidad. A mí me han caído encima todos los achaques del mundo, que son menos mediáticos pero más difíciles de negar. Estoy a esto (fórmese la figura con los dedos casi juntos) de dejarlo definitivamente. Lo de correr, digo. Y con ello el diario.

Por otro lado, la inactividad tampoco me sienta bien. Así que a ver qué hago.

Con frío y viento, y desgana, y dolor en rodillas, tobillos, empeines, psoas, glúteos o aductores (lista no exhaustiva), batí una marca personal negativa: mil trescientos metros.

Y mañana vuelvo al trabajo. Yuju. Ya quiero escaparme. Disimuladamente.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Mér, 06 Xan 2021, 21:19
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

DoctorSlump escribió:


Por otro lado, la inactividad tampoco me sienta bien. Así que a ver qué hago.


Doctor, céntrate en eso. La inactividad, para alguien que ha hecho tanto deporte, puede ser una losa pesada.

También puedes dejarlo un tiempo, y ver como va. Si lo echas de menos volverás, y sino pues es que has encontrado tu vocación en otro sitio.

Encontrarás el camino.
corredor101

Maratoniano
Maratoniano
7/04/08
117 Carreiras
4361 Mensaxes

Respostar citando Envío Sáb, 09 Xan 2021, 6:40
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

La inactividad sienta fatal, efectivamente, te provoca más achaques. Además pierdes masa muscular y luego cuando intentas entrenar te vienen más molestias.

Con respecto a tu último gif (creo que se llama así), nosotros teníamos una verjita como esa en casa para que Manuel no se escapara por la casa adelante. La verjita era la salvadora de Isis. Cuando a Manuel se le daba por perseguirla, ella saltaba la verja (nunca la vi probar lo del gif) sin problema, pero Manuel no podía con la verja (pese a que alguna vez lo intentó).
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Dom, 10 Xan 2021, 16:44
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 187. (9 de enero)

Gracias por las visitas.

Si el año anterior fue para olvidar, éste, del que sólo llevamos una semana, viene, además de con orfandades, con un punto de locura y tres de confusión. En el mundo exterior. En otro mundo. Aquí en Carregal todo sigue igual. No llega el coronavirus ni aunque lo pidas por Amazon, no se le da jarabe democrático a nadie ni con coletas ni con cuernos de bisonte, no necesito quitar la nieve de la Berlingo con una pala, las únicas colas del hambre las forman Penaldo y Redford en la ventana.

Me asomo al móvil y ahí se acumulan sin abrir montones de vídeos de paisajes blancos, de trineos, de árboles que se caen. Me asomo al telediario y ahí me atacan con imágenes siberianas de Madrid, el País Vasco, Castellón de la Plana Ártica. Pero me asomo al jardín y ahí algún desinformado ha pintado el cielo de azul, brilla el sol, los gatos se estiran y ronronean, los pajaritos cantan, las nubes se levantan.

Soy un negacionista de la realidad. O la realidad me niega a mí.

Bien. Si vivo en una burbuja, aprovechémosla: salimos el sábado a correr por la zona, de mañana. Con la peceerre lavada y recién negá. Para tranquilidad ajena.

Ayudado por Montse. Me limité a acompañarla sin pensar en cuánto faltaba o por dónde torcer, sin marcar el ritmo, sin tener que escuchar las voces de la indolencia que pesan tanto en mi cabeza. De los diez o doce dolores residentes únicamente dos o tres (la rodilla derecha, los glúteos, la espalda) estaban en el rodaje, testimoniales casi. Los perros ladraban tras los muros de las urbanizaciones.

Y así pude completar cinco kilómetros, que ya tocaban, con el último relativamente rápido para terminar en veinticinco minutos.

Con calor. Insolidario. ¡Hay gente pasando frío!



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones

Última edición por DoctorSlump o Lun, 11 Xan 2021, 11:12; editado 2 veces
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Dom, 10 Xan 2021, 17:20
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

DoctorSlump escribió:


Y así pude completar cinco kilómetros...


Sabia decisión...

Déjese de paparruchas...

Todo tablerillo...

(Moros y Cristianos)
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Dom, 10 Xan 2021, 23:08
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

DoctorSlump escribió:


Soy un negacionista de la realidad. O la realidad me niega a mí.

La realidad:



Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Non podes descargar arquivos