Foros ›
El diario gatuno de Slump (2014-2021)
Foros de debate / Diarios de adestramento
Respostar ao tema

Autor
Mensaxe
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Lun, 05 Abr 2021, 9:32
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Entre gatos, cats, Kathys, e demáis sorpresas , hai que recoñecer que este diario xa supera ao peto máxico de Doraemon : En cada entrada xurde ante os nosos ollos o máis abraiante... Con semellantes contactos felicitando os logros, quen non se motiva!!
A ver que nos contas na seguinte Sorriso
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Mér, 07 Abr 2021, 16:56
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 274. (6 de abril)

No es de extrañar que corra solo por Tomiño si estáis todos en Viveiro. La pena es enterarme cuando vengo de vuelta y no allí en directo.

De regreso, ahora recibo las visitas diarias de unos vecinos sí y otros también, y hasta tomo una cerveza con ellos, la primera en seis años. Van pasando por turnos a despedirse y comentar lo buenos que les salimos y que no van a dar con nada mejor y que qué lástima que dejemos la casa, y ya formado el corrillo aprovechamos para hablar mal de los del final de la cuesta, que parecen de Taborda de mulos. Y que no nos olvidarán, que alegrábamos el barrio con nuestras actividades deportivas, tan jóvenes y dinámicos, y que qué gracia aquella vez que fui con la bicicleta calle arriba en bata y zapatillas y cantando. No sabía yo del efecto que causaba con mi campechanía. Después de mí, el diluvio.

Pero de momento todavía soy ciudadano de Carregal. En un cajón encuentro caducados los geles para los maratones de Tokio y Boston. Quién iba a pensarlo. En respuesta, decido comprar un segundo relevo del reto y marcho con la linterna en la mano a desgastar el arcén, y por no defraudar esta imagen de excéntrico moderado que descubro tener en la zona.

Anochece mientras ruedo. En una hora haré, calculo, doce kilómetros si no me despisto. Con esa idea me motivo lo suficiente y resulta menos interminable la sesión. Efectivamente, incluso añado sin (muchas) quejas un minuto a mayores y completo la distancia. Antes me había adelantado la peluquera en su coche, saludando y riendo al verme así, fosforescente, enfrascado, intempestivo, verso libre.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Sáb, 10 Abr 2021, 18:18
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 278.

Estar participando (poco) en ese reto de relevos de una hora no deberia implicar dejar las buenas costumbres.

- ¿Te refieres a los croissants?
- Cómo me conoces, Voz en Off.

No, hablo de esas salidas regulares y cortas que parecían adecuarse al cuerpo y lo mantenían, si no esbelto, adolorido. Lo escaso y frecuente me sienta mejor que lo abundante y ocasional. Y así por estas inconsistencias he pasado toda la semana con un gemelo tocado. Las armas las carga el diablo normal, las piernas el cojuelo.

De modo que me calcé y subí por la cuesta y di la vuelta al barrio (una de las muchas posibles) y llegué a la carretera y de nuevo crucé por delante de casa. Mil doscientos metros. Ajá. Multiplicado por cuatro y un pellizquito, ahí estamos. Fueron cuatro giros idénticos (y un esprint final), con una salvedad: empezando el segundo intentó morderme el perrucho asqueroso de los igualmente desagradables vecinos del fondo. Más por suerte que por pericia acerté a propinarle una patada ante la mirada del adolescente gandul desde el porche. El animal escapó aullando, menos lastimado que ofendido, y ya no vi a ninguno de los dos bichos en lo que quedaba de sesión.


Para la ducha nueva

Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Mér, 14 Abr 2021, 18:32
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 280. (12 de abril)

Mamá está equivocada y los libros mienten.

(Los Punsetes, Maricas)


El saber no ocupa lugar pero los libros que lo atesoran sí.

- ¡Si sólo lees novelas!
- Saber entretenerse también es saber.

Hay casi un millar y cómo pesan. Son tiempos de mudanza, o de preparación a ella, que es peor, porque voy desmontando todo sin trasladarlo y ocupando cualquier rincón con cajas. La casa es ahora un campo minado a partes iguales de objetos preciados y de kipple, un espacio torpe y ligeramente polvoriento que no reconozco y no siento mío. Soy un gato al que le han cambiado su territorio.

Así que con brevedad, retraso e incomodidad, con la silla medio oculta por una estantería vacía y descolocada y el teclado en equilibrio sobre una bolsa con discos en vinilo, dejo constancia de la salida del lunes: otra hora, un nuevo relevo. No estoy para grandes marcas pero por momentos mientras ruedo por el arcén recuerdo aquellos entrenamientos invernales para los maratones, las tiradas siempre a cinco minutos el kilómetro, la constancia suplantando a la velocidad y la fuerza, el plan que ya nunca podremos comprobar si iba a funcionar, y a ese ritmo me aferro, terco.

Termino fuera del toque de queda y recupero el aliento en el exterior, en la franja prohibida, sin recogerme ni cubrirme. Yo no noto ninguna diferencia en el aire, no sé vosotros.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Mér, 14 Abr 2021, 22:41
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 282. (14 de abril)

Desde el Banco Santander me han hecho saber hoy que están firmemente comprometidos con el planeta, las energías renovables, la lucha contra el cambio climático, la reducción de emisiones de carbono y la prohibición de la caza de ballenas, y por ello han puesto la información fiscal (una hoja) en la plataforma digital, con el fin de evitar el consumo innecesario de papel. ¡Bravo! Lástima que tal iniciativa la hayan comunicado a través de una carta postal con su sobre y dos folios.

Sin pretender llegar a tanto (ni revolucionaria ni intelectualmente), creo que alternar las salidas de una hora con las de cinco kilómetros puede ser también un plan sostenible. Conque fui a dar unas vueltas tranquilas por la manzana, arriba, a la derecha, abajo, a la izquierda, a la carretera general, a la derecha y otra vez arriba y a la derecha.

En la cima del recorrido un cartel anuncia una plantación de kiwis, Pinal do Rey, que ignoro qué mezcolanza de idiomas es ésa que siempre me lleva a pensar en Cuba. Después comienzan unos chalés muy bonitos que bien me valían cuando buscaba casa pero no se encontraban libres. Al pasar por allí vi un gato blanco subido a uno de los muros y sin aflojar la marcha le solté un ¡hola, guapo! espontáneo. No contaba yo con que de detrás del seto asomase la cabeza del dueño y me respondiese al saludo. Continué la ruta sin aclarar el malentendido y en el siguiente giro ya no estaban.

Warhol lo predijo. En el futuro todo el mundo será hermoso durante quince minutos.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones

Última edición por DoctorSlump o Xov, 15 Abr 2021, 20:19; editado 2 veces
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Xov, 15 Abr 2021, 14:08
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Esos del banco están fuera de onda. Tienes que irte con un banco más ético que el Santander. Lo climático vale, las ballenas vale... les falta lo del Me Too, o el también Black Lives Matter (en este banco no matamos a los negros... sólo los sangramos de a poquitos, igual que a los blancos). Así ya estarían completamente al día de las gilipolleces que se pueden decir para justificar un todo electrónico y despedir a gente como tú. Por la quinta que poseemos (yo más que otros) no vamos a llegar a tiempo a ese "Mundo Feliz", pero auguro un futuro a medio plazo en el que todos estaremos despedidos de nuestros curros y no sabremos que hacer, no sabrán que nos ponen a hacer, no sabrán que hacer con nosotros.

Así que no tires esos mil libros. Yo haré lo propio con mi colección de revistas de señoras.
corredor101

Maratoniano
Maratoniano
7/04/08
117 Carreiras
4361 Mensaxes

Respostar citando Envío Xov, 15 Abr 2021, 17:37
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Y dicen que no se liga corriendo. Pues tú ligaste con tu vecino de la acera de enfrente (que no significa que viva enfrente de tí).
Lo de la carta y el media ambiente me suena, creo que (cuando aún vivía allá) recibí una carta de esas, no me acuerdo de quién, pero el Santander, no creo.
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Sáb, 17 Abr 2021, 19:16
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 285.

El mejor invento de la historia es el atornillador eléctrico. Con la tecnología (prestada por los vecinos) y la entropía trabajando a favor de obra conseguí desmontar las estanterías; devolverlas a su estado original en un nuevo emplazamiento ya requerirá de ayuda externa. Todavía quedaban muchas y buenas horas de luz, y animado por el éxito bricomaníaco decidí salir a probar la rodilla, que lleva toda la semana doliendo en un punto muy concreto, tal vez por los pesos acarreados o arrastrados estos días.

Fui hasta el Lago da Pedra y su riachuelo, que yo creía homónimo y ahora sé por un cartel que se llama Cereixo. Unas cuantas familias y unos grupos de chavalada no conviviente estaban allí aprovechando la tarde. Di la vuelta y regresé por los caminos entre plantaciones. Un perro vino a jugar amistoso, pero como gato escaldado le bufé desconfiado. Un par de paseantes, con y sin mascarilla, saludaron.

En el rural no hay los problemas de las ciudades. Puesto que los legisladores prohíben desde la capital, desde aquí reinterpreto los decretos con perspectiva de campo y actúo en consecuencia.

Seis kilómetros en treinta minutos.


Penaldo parece sospechar algo

Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Dom, 18 Abr 2021, 22:57
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 286. (18 de abril)

Mientras, vendo algunas revistas, unos discos, este o aquel libro repetido, más por soltar lastre que por dinero. Sin embargo no hay rodillas naturales en Wallapop, Todocolección o Milanuncios.

A las cuatro de la mañana me enteré de que hoy me tocaba correr a las once, por lo de las confusas zonas horarias y por las hojas de Excel compartidas que causan errores. Uf. Rápido, cierro la lectura, pongo el despertador, apago la luz, me quito el pijama ahora que la oscuridad me protege, rápido, rápido. Hay que cumplir. Yo me comprometo (pero no me des un dulce como a un niño).

Por supuesto amanecí sin ganas y pasé un rato recomponiendo el cuerpo. Alimenté a los gatos, me vestí de bostoniano, grabé el vídeo justificativo para subirlo al grupo. Y arranqué puntual.

Poco a poco, calibrando dolores. Piso con cuidado. Eva grita desde su jardín, ¡dale, Dani! Ay, ¿quién me ha de animar en O Xibao? Inicio la cuesta y giro en dirección al río, la primavera haciendo la labor endorfínica que el deporte no consigue. Al llegar al merendero continúo y entro en la senda fluvial, hasta la carretera y vuelta.

Voy sin prisa, el objetivo es de tiempo y apurar no ayuda. Calculo que completaré once kilómetros y mitad de otro. Aún deberé terminar rodeando la manzana un par de veces.

En esos números andaba absorto cuando adelanté a una chica con dos chuchos de tamaño mediano. Ése es mi tamaño también, así que la pelea era justa. Intentan morderme al paso, en diagonal, y la mujer tira de las cintas desde su posición central, y en ese juego de fuerzas contrarias los perros, frenados en su loco impulso y llamados al orden por tan poderoso arrastre, por un momento mágico se elevan y vuelan en círculos, como los mexicanos en sus bailes aéreos en Papantla, y los veo venir a cámara lenta, las lenguas fuera, los ojos espantados, las partes bajas descubiertas, indefensos. A mi merced.

Cuando sea yo el llamado al Orden y se me pidan cuentas de todo lo bueno y malo que he hecho en la vida, confío en que se recuerde este día en que pude y no quise.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Lun, 19 Abr 2021, 16:49
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Supoño que valoración tan alta do anuncio será pola creatividade ortográfica Sorriso Sorriso
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Dom, 25 Abr 2021, 0:43
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 292. (24 de abril)

- Soy un ser humane no binarie... Yo soy gender fluid y hay veces que fluyo más a catalán... eh... varón... negro... independentista... y hay días que me puedo sentir más como mujer... oriental...
- ¿Y de dónde eres tú, o sea, como para empezar? ¿Dónde naciste?
- ¿Biologically? Biologically... soy... de Soria.

(First Dates)


Yo, que biologically soy porriñés, unas veces fluyo a arrendatario insatisfecho en Taborda, otras a inquilino ejemplar en Carregal, y ahora a propietario primerizo en O Xibao. (El gentilicio está por averiguarse). Dueño de una casa y una deuda casi igual de grande. Que sea para bien.

Por supuesto, hasta que Penaldo y Redford no se hayan trasladado la mudanza no se considerará tal. Falta gasóleo, falta internet, faltan platos, faltan muebles, pero fundamentalmente faltan gatos que hagan hogar. Mientras, ajenos a tanto movimiento, aprovechan el abandono del jardín anterior para tumbarse en las hierbas altas y ocultarse como tigres en la selva.

En mitad del sábado de portes y limpiezas quise salir a correr algo por la zona, por ir poniendo a los nuevos vecinos sobre aviso desde el comienzo. Y si la víspera había pasado una mujer -pendiente de identificar y fichar- al trote frente al portal, con Montse ya somos tres para formar una Superliga.

Fue breve la cosa. Ladraron los cuatro o cinco perros de la calle, me metí por el camino de tierra y di con el asfalto y la civilización (escasa), seguí por donde me dictaba la inspiración y por fin reconocí el cruce del Río do Pego, y de ahí a la vivienda por carreteras estrechas.

Únicamente dos kilómetros. Urge ampliar esa ruta.

Continué, atravesé un sendero prometedor que resultó ser acceso encharcado a fincas, retrocedí, giré a la izquierda y me detuve hipnotizado por la mirada profunda, larga, sabia, como la de los ojos de Bárbol, de una manada de vacas y terneros que se arrimaban al arcén a observarme de cerca. Quizás olían el bistec del mediodía.

Queda menos de una semana con dos domicilios para acabar las gestiones logísticas, que no son pocas. Después entregaré con pena las llaves de aquí.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones

Última edición por DoctorSlump o Lun, 26 Abr 2021, 9:04; editado 1 vez
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Dom, 25 Abr 2021, 11:05
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

DoctorSlump escribió:
Dueño de una casa y una deuda casi igual de grande. Que sea para bien.



Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Lun, 03 Mai 2021, 13:39
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 300. (2 de mayo)

Y no estaba muerto, no, no, y no estaba muerto, no, no, y no estaba muerto, no, no, estaba moviendo cajas, leré, lerele. No estaba muerto, estaba de mudanza, chévere, chévere.

Ya tenemos a los gatos en O Xibao. Muy contra su voluntad, Penaldo y Redford fueron abducidos por turnos por una furgoneta volante no identificada y depositados en un espacio distinto y desconocido, un mundo con olores extraños, una jungla de enemigos y aliados por descubrir, de escondites que aprovechar, de alturas que conquistar. Todavía andan recuperándose de la experiencia. Salieron asustados, el primero en círculos y el segundo directo a la finca colindante.

Anoche habían dado por fin con el Transfundidor, eso que nosotros llamamos ventana y es para ellos artefacto mágico, tecnología de dioses, maravilla de invisibilidad, fuente de asombro continuo,
barrera de imposible lisura que separa el mundo interior del exterior, la comida preparada de la que hace falta cazar, el calor de la chimenea del frío de la lluvia, pero también lo domesticado, ay, de lo libre.

De los animales ajenos que deambulan por el barrio, el jardín y hasta el pasillo, que no esperaba yo encontrarme jamás con un perro mojado dentro de casa, hablaremos otro día.

El domingo, en la pausa entre las dos capturas felinas, calcé las zapatillas. En sólo tres kilómetros conseguí extraviarme, ser muy ladrado, recibir una cantidad aceptable de saludos, fatigarme, dejar las distancias mayores para mejor ocasión.

Si en Carregal de Arriba carecía de competidores, por delante de esta puerta han cruzado al menos dos corredores en media semana.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Mar, 04 Mai 2021, 19:05
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 302.

La semana pasada, mientras cargábamos los muebles en un camión, uno de los porteadores me llamaba de caballero. De caballero no, hombre, no seas tan formal, no me hagas eso que me matas, je, je, le dije en un intento de campechanía. Qué va, me tranquilizó, no es por nada, es que mis padres me educaron para tratar con respeto a las personas mayores.

A ver. Que me entere. Cuando leía en las noticias sobre cuidar a nuestros mayores, sobre la soledad de nuestros mayores, nuestros mayores y la brecha digital, la autonomía de nuestros mayores, la situación de nuestros mayores institucionalizados, el homenaje a nuestros mayores, el ejemplo de nuestros mayores... ¿estaban hablando de mí?

De aquí a que me cedan el asiento en el autobús queda medio telediario.

Salí a correr con vergüenza, a hurtadillas. No quiero que piensen ¡mira qué mérito tiene lo de ese señor! Tres kilómetros provectos a ritmo de bingo dominical.

Pero hoy es cuatro de mayo. ¡Un momento! Conozco la referencia cinéfila y pop. Porque aún soy joven y friki y no gasto pastillero.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Lun, 10 Mai 2021, 13:06
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 306. (8 de mayo)

This is Major Tom to Ground Control. ¿Me recibe alguien? Salen las palabras con destino incierto al frío del éter, inmediato desecho espacial que caerá probablemente, como si fuera un cohete chino obsoleto, en territorio deshabitado.

Mientras tanto, creo que podemos considerarnos instalados en O Xibao aunque con la decoración de la casa todavía lejos de terminar.

Caminando por el barrio (gallinas, ovejas, perros, vacas) dimos con el bar, un local sin nombre que hace las veces de refectorio y tablón de anuncios donde colgar las esquelas. El muerto al hoyo y el vivo al bollo. En él se reúnen los tabernarios, ya sabéis, esas gentes de escasa entidad intelectual y política que no parecen Einstein. Así lo aseguran los demócratas de verdad.

En cuanto a los gatos, a Penaldo y Redford los tiene intimidados un macho negro que se niega a ceder sus derechos adquiridos sobre el jardín. Voy a aguardar unos días antes de intervenir. La vecina, Lúa, se deja ver poco con su rabo cortado. Y sumemos los varios felinos silvestres que no identifico. Por los maullidos y carreras y peleas imagino que se juntaron todos de fiesta la madrugada del ocho al nueve para celebrar el fin del estado de alarma.

El sábado tocó fútbol, Aperol y rodaje con Isaías. Que me llevó a conocer los montes porriñeses, los que no visité en los treinta años que pasé allí. Al Faro de Budiño y al Castelo de Cans. Parte corriendo (siete kilómetros y medio) y parte andando, con la (falsa) disculpa de esperar por él, en permanente regreso de uno u otro achaque. Es una zona a repetir. Por aireada, distinta, fotogénica, exigente y oficiosamente libre de mascarillas.

Y es que ahora, además de propietario, me he vuelto trailero y garrapatero. A las pruebas me remito.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Non podes descargar arquivos