Foros ›
Autor
Mensaxe
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4270 Mensaxes

Respostar citando Envío Sáb, 26 Set 2020, 19:11
Asunto: Re: Diario de Freaky (indecencia y fondo)

Hay un diario gatuno. A partir de hoy me reconcilio con los putos chuchos y abro el diario perruno.

www.lavozdegalicia.es/...6P4992.htm

No sólo hacen caca en la calle, también persiguen a los corredores, contaminan acústicamente el campo y la ciudad, hacen la rosca hasta el vómito por una mano que esconde una nada, llenan todo de pelos, sus atropellos estropean el coche, en los confinamientos son los únicos que pueden salir sin ir a currar...

Pero lo de los perros finlandeses lo compensa todo. El año que viene ya habrá Equipos Chucho en los colegios, ahora está el Equipo Covid para coordinar a los positivos en las aulas. El año que viene habrá un Equipo Chucho formado por un Doverman (al mando), dos señores vestidos de negro con botas militares y (siendo esto España) un fusil cetme. El Equipo Chucho estará ahí por nuestra seguridad, por la de los más pequeños. Acojonará de la hostia ver a unos señores al estilo de las SS en la puerta del cole con el chuquel ladrando a los niños, no por judíos, si no por positivos. Más adelante cada médico de cabecera estará sentado en su consulta. ¿Recuerdan cuando antes, los de la seguridad social tenían siempre una enfermera? ahora a su derecha (al mando también) tendrán un caniche de esos enanos. Ladrido clase A detectará el covid, el de clase B un cáncer terminal, y el intermitente de clase C una impotencia prominente.

Ya lo teníamos jodido los corredores con los canes, ahora va a ser total. Patrullas de dieciseis patas, v.r. patrullarán por la ciudad, sin bozal, libres y con licencia para chantar cacha a los positivos, y si corres es que has hecho algo, y además no tienes la conciencia tranquila. En la mente de un perro de estos corredor=positivo en/por/para covid. Cacha a agujeros.

Diario perruno, y una mierda. Amos de mis más profundas alegrías.

Hoy carrera. 11,70 km continuados, me encontré fino, llovía a mares (eso me va bien), y decidí tirar. Media de 4:40. Circuito Casa Mar-Dique-San Amaro-San Carlos-Casa Mar. MMP de estos últimos años en este circuito.
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Dom, 27 Set 2020, 8:18
Asunto: Re: Diario de Freaky (indecencia y fondo)

Toda una vida oliéndose los traseros unos a otros es ciencia básica de la buena.

Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4270 Mensaxes

Respostar citando Envío Dom, 27 Set 2020, 18:15
Asunto: Re: Diario de Freaky (indecencia y fondo)

Efectivamente Papa. Me encomiendo a los chuchos.

Cierro la 4:

Rodillo - 40 km a 1:53, una sesión.
Fuerza - 2 horas y 52 minutos, dos sesiones y media más o menos. La última hoy.
Natación - 4500 m a 2:00. Hoy una última sesión corta en piscina corta, 1500 m.
Ciclismo - 60 km a 2:18, una sesión.
Carrera - 22,70 km a 4:53, dos sesiones. Nivel amarillo en gemelo izquierdo que no se acaba de colocar, pero con la marcha de ayer tiene síntomas diferentes (eso es bueno).

Cierro el mes 1 de la 2021:

Natación: 29500 m, a 2:03. Mucho más neto y media sensiblemente mejor.
Ciclismo: 426 km a 2:17. Menos neto, mejor media. Palma el ciclismo por el resto de las disciplinas.
Carrera: 84,20 km a 5:18. Más neto, menos media. También fui arrastrando amarillo las cuatro semanas.
Fuerza: 9 horas y media. Aproximadamente 10 sesiones.
Neto: 10 horas y media a la semana repartidas en los recortes jornaleros.

Imos ben.
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4270 Mensaxes

Respostar citando Envío Mar, 29 Set 2020, 14:15
Asunto: Re: Diario de Freaky (indecencia y fondo)

Ayer: Oblivion. 50 km a 2:15. Mucho viento.

Hoy:

www.lavozdegalicia.es/...751481.htm

Además de la noticia de que se cancela la clásica ourensana, la prensa seria nos deleita con nuevas y fascinantes aventuras. Lo más interesante, además del contenido propio de la noticia, es el concepto de violación, que una vez más amarillea y confunde el panorama. Me imagino al poni en posición poni, comiendo hierba y todo eso, siendo violado con la cara (la del poni) con la que Matias Prats presenta el telediario. A varias horas de haberla leído sigo riéndome a carcajadas, imaginando paralelismos y muriéndome de espasmos. Entiendo que en la violación va implicita la violencia, y no puedo parar de ver la cara del poni resistiéndose, y diciendo "no es no". No sé que puñetero interés puede tener el asunto para que lo saquen en el periódico, por mis muertos, pero el debate es apasionante. Sigo sin tener claro si el poni fue o no realmente violado, que no follado.

Todas estas cosas fueron las reflexioné hoy en mi entreno. Tan floja se me quedó la cabeza, tan noqueada, que en vez de un largo de piscina (que era lo pautado) tiré sin querer queriendo para un largo de carrera, a ver si ya me cascaba del todo la pata izquierda por ser un cabrón no animalista. Nada, la pata izquierda no cascó, la reflexión le va bien, entra en trance, en meditación, se mantiene en el mismo lugar que siempre, con los mismos dolores, aguantando, pendiente de un hilo. Es cierto que no le di brasa, fueron 17 km, la mitad a 5:36 controlando sensaciones, y la otra mitad a 5:23 dándole un poco mejor. Esta tarde toca masaje y hielo. En el kilómetro 12 más o menos coincidí con Rosetas, que se ha convertido a duatleta y hacía entreno de bicicleta por el paseo del Burgo, un placer como siempre, una breve charla con conclusiones relámpago: "El triatlón es el futuro, chaval". "Sí, pero nado fatal". "Ya, pues pilla una bici decente". "Pues no, mira, porque tu lo digas, payaso". Menos mal que Rosetas es fisonomista, aparte de un corredor de verdad, y me distinguió en mis formas (esa es la frase políticamente correcta). Rosetas distinguió sin duda un animal inconfundible (esa es la realidad), a pesar de no ir vestido de negro. Sin duda, algo tengo con el malogrado poni.

Seguiremos informando.
corredor101

Maratoniano
Maratoniano
7/04/08
117 Carreiras
4361 Mensaxes

Respostar citando Envío Mar, 29 Set 2020, 17:27
Asunto: Re: Diario de Freaky (indecencia y fondo)

Declaraciones del detenido "Es que me pone el poni". En fin.

Bun entreno. Me refiro al tuyo, el de carrera.
rosetas

Maratoniano
Maratoniano
22/05/12
345 Carreiras
1093 Mensaxes
A CORUÑA
Respostar citando Envío Mar, 29 Set 2020, 19:35
Asunto: Re: Diario de Freaky (indecencia y fondo)

Jejejeje. Moi feliz .....la verdad es que me llevaste al huerto con esa camiseta azul.....cualquier día te encuentro con una de sisas y verde fosforito... Ríndose ...
Un placer poder compartir esos metros y aprovechar para darle a la " sinhueso", no va a ser todo correr o pedalear ....o incluso nadar Guiño
Cuídese Sr. Freaky
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4270 Mensaxes

Respostar citando Envío Xov, 01 Out 2020, 14:47
Asunto: Re: Diario de Freaky (indecencia y fondo)

101: Supongo que te refieres al día del 4:40. Me gusta saber que aun puedo pillar esos ritmos, que las rodillas no han muerto todavía. Tengo que ir con mucho ojo, pero de vez en cuando mola mucho pisarle. Además, como tengo bastante fondo al meterle muchas horas, apenas me agoto. Los entrenos no pasan por mi en cuanto a agotamiento, lo que más me cuesta es darle con mucha intensidad. No estoy entrenado para eso, pero de vez en cuando me puedo permitir algún lujo. De hecho en piscina y en bicicleta me pasa lo mismo, velocidad poca, me da mucho vértigo lesionarme. Por eso siempre voy pisando huevos.
Rosetas: Cuídese Ud. también, nos veremos por ahí. Yo, que tengo poca retentiva y soy poco fisonomista, si le veo ya lo conozco de sobra, aunque no apostaría. Creo que ambos somos poco de horas punta, más bien de horarios raros. Las 11 de la mañana no son las 8 de la tarde.

MIÉRCOLES - Largo de piscina. Curioso el cuerpo una vez más. No medí los parciales, pero las sensaciones fueron curiosas. Primer mil, la idea es ir a ritmo sueltito pero arranco con un despacito para ver si me encuentro como para hacer un 5000, tiro muy suave. Segundo mil, aparece la purila chanante, ya coincidí con ella el otro día. La purila chanante tira muy lento a espalda, y bastante rápido a crol, y alterna estilos durante una hora. Me vale, es considerada, es educada, me deja pasar si giramos a la vez. Tercer mil, me encuentro bastante en linea, de hecho paso por el 3000 en 1:00:45, bastante rápido. Me mosquea, pues llevo bastante leña de los largos de los días anteriores. Cuarto mil, sigue la purila, pero se nos mete una de mi quinta que es más rápida pero más chavacana, adelanta sin pudor haciéndote parar y no se aparta cuando descansa para dejar girar. Ocasión para colisión-sin-querer. Se empieza a hacer duro mantener el ritmo de 2:01, las sensaciones son buenas, voy sueltito pero el crono no perdona y me voy a los 2:05. Quinto mil, la colisión ha tenido éxito y seguimos solos la purila y yo, cuando ella se retira llega un chaval equivalente en ritmo. El quinto mil lo hago invirtiendo el mismo esfuerzo que en los anteriores pero el crono se va a 2:07. El poco fuelle se hace notar. No se puede hacer un rodaje de dos horas de bici, un largo de carrera y pretender estar fresco.

Al final 5000 en 2:05. La sensación, teniendo en cuenta el cansancio acumulado la doy por buena. Lo que me empieza a pasar es que no parece haber gente, al menos en las horas a las que voy yo, que tenga un pelín de nivel en la piscina. En estos últimos años siempre he clasificado a los nadadores como mantas (yo), semipros (un pelín más rápidos que yo, tíos de 1:55) y pros de verdad (nadadores que nadan muy por debajo de 1:45). De vez en cuando cae alguno semipro, pero me cuesta encontrarlos. Es curioso. En la piscina lo que sí ha aumentado es el equipamiento, la gente va con palas, con aletas, isotónicos. Y también hay mucho más nivel en las mujeres que en los hombres. Hay muchas más tías con algo que decir en el agua que tíos. No sé, son percepciones. Es como cuando hacíamos el censo de corredores.

JUEVES - Muy pillado de tiempo me metí a hacer un rodillo. Aquí viene otra vez lo de dar brasa o no. Sólo tenía 60 minutos para darle y me decidí por un farlek. No sé, yo no sé mucho de nada, entiendo que un farlek son cambios de ritmo que precisamente por darle caña en un segmento del entreno el resto del entreno tiene que estar a ritmo de crucero o sueltito. Mi discusión interior trata de porcentajes: ¿Es un farlek un entreno al 50-50? Entiendo que sí. Yo invierto una hora en el entreno y u sumatorio de 30 minutos es a un ritmo de rodaje más bien cauto, y los otros 30 son a ritmos que cuestan a las piernas. Así trato de orientar el rodillo-farlek, conseguir llegar a un 50-50.

El primer tramo de 30 minutos fue segmentado de distintas formas consiguiendo cerrar 9 minutos a ritmo exigente (70-30), el segundo tramo fueron 12 minutos (60-40). Mis gemelos están un poco verdes aún para un 50-50, pero se hará. Al final estimo que unos 32 km a 1:55 de media. Los tramos a ritmo exigente deben andar cerca de los 40 km/h, pero voy a dejarlo en 32 km. Las sensaciones muy parecidas a lo ya reflexionado, tengo mucho fondo. Forzando el gluteo y los gemelos, apenas me tira de pulmones y corazón. Es una mala combinación, pues la falta de sudor me puede llevar a (queriendo forzar pulmones) extralimitar la musculatura de las pencas.

Por la tarde, si me dejan hago una core de 34+30.

Sólo me queda: carrera-cuestas, rodaje a crol, y otro core. Y si tengo tiempo le añado una corta de bici.

A ver que cabe.
corredor101

Maratoniano
Maratoniano
7/04/08
117 Carreiras
4361 Mensaxes

Respostar citando Envío Xov, 01 Out 2020, 17:51
Asunto: Re: Diario de Freaky (indecencia y fondo)

Interesante reflexión piscinera-solanera.

En mis últimos años allí ya noté esa tendencia: la gente en general nada peor, pero va más equipada. Me llamaba la atención ver a gente que apenas sabía nadar, pero iban con aletas y todo tipo de complementeos, para conseguir ir más rápido... pero eso no llegaba a ser rápido.
Es como los auriculares, cada día son mejores, más caros, con más tecnología.... pero la música que se escucha por ellos es peor.
cK13

Montañés
Montañés
26/11/15
0 Carreiras
2123 Mensaxes
Caldas de Reis
Respostar citando Envío Ven, 02 Out 2020, 7:06
Asunto: Re: Diario de Freaky (indecencia y fondo)

Para mi un Fartlek son eso, cambios de ritmo dando igual los porcentajes. Hombre, no cuento como tal un entreno en el que te has tirao una hora a 4´30" y acabas con un 100 a 13"...por ejemplo...
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4270 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 02 Out 2020, 14:53
Asunto: Re: Diario de Freaky (indecencia y fondo)

corredor101 escribió:
...la música que se escucha por ellos es peor.

101: A categórico no te gana nadie meu. Además, al hilo de lo de los cascos, te olvidaste de uno de los principales equipamientos modernos en piscina: los auriculares sumergibles. Siempre nos putean a los ciclistas con el equipamiento: que si llevas mallas, gafas, casco, calentines... Los nadadores nos superan en flipaos. Si eres nadador pro te tienes que pillar: palas, aletas, neoprenos, vaselinas, gorro, gafas de 50 pavos. Es importante también un papelito donde tengas apuntadas las series y lo pegas a la pared de la piscina. Pero si ya quieres ser la estrella del rock de los nadadores, auriculares pa bucear. No sé que coño haces que no estás oyendo a Slayer en la piscina. Bajas de 17 los mil fijo.

Nando: Gracias por tu punto de vista. Supongo que por intuición, el farlek lo tengo orientado al 50-50, pues al final del entreno la sensación así es de haber trabajado lo mismo que un rodaje pero con un poco más de intensidad por momentos.

Hoy hay temporal. Pensé en la bicicleta pero la carretera está pa palmarla. Pensé en rodillo, pero ya lo hice ayer. Pensé en la piscina, pero cuando hay aviso de tormenta paso. Los socorristas te sacan de la piscina en medio del entreno si hay el más mínimo rayo. La mala leche me puede quedar el fin de semana entero si me pasa eso.

Al final, Zapateira. Carrera con desnivel, buscando los rayos más de cerca. Como no pillo el covid voy hasta los altos de la universidad, buscando las antenas, los pararrayos y las torres de alta tensión, a ver si me doy un buen viaje eléctrico.

Nada, ni rayo ni puñetas. Me hice un calentamiento hasta la universidad: 3,2 km a 5:24. Luego un par de ascensos de 1,7 km hasta la glorieta de la tercera ronda, desnivel de 125 m. El primer ascenso fue a 6:59, el segundo a 6:49. Desde luego más rápidos que los que hice el mes pasado. La vuelta, ya con las piernas activadas la hice a un ritmo más de rodaje, 4:45 los 3,2 km de vuelta. No sé, le estimo a todo el entreno entre una cosa y otra un desnivel de 300 m, que no está mal para ser yo. Un total de 13,20 km a 5:38 de media, entre subidas y bajadas.

Por la tarde toca visionado clásico:

www.youtube.com/v/IlJMfYoH8qU

Las arcadas van y vienen, a estas alturas de la life sigo tratando de reconstruir fantasía a base de infinitos deseos, pero tengo un problema. Hasta la fecha, la única fantasía que he logrado reconstruir tiene más o menos el tamaño de mi piso. A base de los tres deseos que se me ocurren: pulpo á feira, salud articular y entrenos variaditos, a la Emperatriz Infantil le sale más a cuenta pillar un buen coronavirus, ponerse de baja y dejar de dar el coñazo.

Pal próximo entreno de cuestas a ver si el puñetero Fujur me lleva hasta la universidad, que me da una pereza geriátrica importante.
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4270 Mensaxes

Respostar citando Envío Dom, 04 Out 2020, 13:28
Asunto: Re: Diario de Freaky (indecencia y fondo)

Cierro la 5:

AYER - Sólo dio tiempo a una core de 34+30 reuducida, es decir, 34+19=53 minutos. Primera tanda más centrada en ejercicios de hombro y brazo (7+6+6+5+5+5), segunda tanda más específica de core con plancha en isométrico, balanceos de la kettle... (7+6+6). La verdad es que empiezo a no tener demasiado agotamiento con estas tablas. Ayer le di leña, traté de forzar un poco más las repeticiones. Generalmente las hago a ritmo despacito, casi sin forzar corazón, sólo haciendo fuerza de forma muy asumible. Ayer traté de calentar el pulmón un poco y respondí bien. Habrá que pensar en meter alguna variante.

HOY - Sólo quedaba una sesión de piscina. Me desplacé en coche a toda leche a primera hora para no pillar demasiada gente y volver a una hora decente. Primer mil bastante frío, en 20:21, compitiendo con un pro de los de verdad. No sé cuanto tiempo llevaba el chaval antes de que entrara yo, pero era de esos que cada 500 metros me doblaba, es decir, hacía los 500 metros en 8 minutos y pico. Ritmos de 1:40. El chaval llevaba neopreno. Muy rápido a pesar de una cadencia relajada. Es cierto que el tío no nadó más de 1000 en mi presencia, pero creo que aún se distinguir a un nadador con mayúsculas. Segundo mil, entra la purila. Ya la echaba de menos, siempre en la calle dos. Esta vez el entreno que hace es más variado. Idas alternadas de braza y espalda, vueltas a crol. La doblo cada 200 metros, pero peta mucho la señora. Bañador entero, gafas bien escogidas y moreno de largo plazo. Cierro el segundo mil en 40:50. Tercer mil, entra un chaval de catorce tacos, muy buen estilo, aguanta bien el ritmo pero le falta un puntito de velocidad y por supuesto la resistencia inexistente a los catorce, acabo el tercer mil en 1:01:20. Al empezar el cuarto mil la purila se da el piro. Le calculo que ha hecho unos 2500 m seguidos más o menos, además en ese régimen de alternancia. Muy bien. Si lo pienso, quizá es la persona que más nada de todas las que controlo, al menos a las horas a las que voy yo. Acabo el entreno a 1:21:53. No demasiado agotado, no demasiado descansado, no demasiado forzado. Pudiendo seguir, completando lo previsto. Vamos bien. Pequeño reflejo en el hombro derecho que me recuerda que soy mortal, un viejo, y que no debo ponerme a hacer series de velocidad como un niñato, porque no soy un niñato. Estoy más definido por una palabra muy usada últimamente: puril.

Cierro la 5:

Rodillo - 32 km a 1:52, una sesión de farlek.
Fuerza - 1 hora 57 minutos, dos sesiones de core, una reducida.
Natación - 9000 m a 2:04, dos sesiones en larga, un 5000 y un 4000.
Ciclismo - 50 km a 2:15, un Oblivion clásico.
Carrera - 30,20 km a 5:33, poco ritmo, pero fueron dos sesiones, una larga y otro de cuestas.
Neto de 10 horas y 43 minutos.
corredor101

Maratoniano
Maratoniano
7/04/08
117 Carreiras
4361 Mensaxes

Respostar citando Envío Dom, 04 Out 2020, 15:19
Asunto: Re: Diario de Freaky (indecencia y fondo)

Eres un puril mazo diésel. Prácticamente clavaste los parciales de los miles en 20:30.
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4270 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 05 Out 2020, 14:40
Asunto: Re: Diario de Freaky (indecencia y fondo)

corredor101 escribió:
Eres un puril mazo diésel. Prácticamente clavaste los parciales de los miles en 20:30.

Sí. Si es que soy como un metrónomo, esa es mi ventaja y mi desventaja en piscina. Por una parte sé que puedo dar ese ritmo medianamente rápido para la distancia, pocos son capaces de mantenerlo tanto tiempo. Por la otra, una vez entrado en túnel, es decir, la llamada natación-meditación, es difícil, muy dificil cambiar de ritmo, ni parriba ni pabajo. Soy incapaz de nadar un largo a 1:55, me cuesta un huevo. Esos ritmos me los tengo que plantear desde el principio, sino estoy vendido. Algo así me pasó en el entreno de hoy.

Más o menos, digo más o menos, van respondiendo las piernas a la carrera. Vale. Me planteo las opciones de hoy. Me queda el cacho muy justo y opto por lo menos largo: carrera. Puedo hacer un rodaje de una hora (demasiada ciudad, no tengo ganas de andar haciendo eses), puedo hacer una ruta del coronel (me da pereza el repecho entre Santa Cristina y Bastiagueiro pegado a la carretera), puedo hacer unas cuestas (hace poco que las hice, aún noto los efectos), puedo tirar como el lunes pasado hacia Cambre (me da pereza un entreno contemplativo por el paseo del Burgo con su firme de pizarra y seixo). Idea Marineda, puedo hacer un entreno gemelo al del lunes pero con la variante morbosa de meterle brasa. Con esta variante no me aburro y las sensaciones son muchas: miedo, alegría, suerte, dolor... VENDIDO. Un entrenito a cascar, de esos para gilipollas. "Pero hombre, no habías dicho que lo ibas a tomar con calma, teniendo en cuenta la edad, tus articulaciones bien mimadas por la core, tu corazón con su entrenito breve semanal de cuestas...", dijo ella. "A la mierda...", dijo Fernán Gómez, "A Tomar por saco...", dijo Cela.

Arranqué por la recta del puerto dando un poco exigente a ver como me encontraba y, inaudito, por el lugar más feo de la creación, desierto como un desierto del Sahara, adelanté a dos corredores masculinos. La maniobra de adelantamiento covid también tiene lo suyo. Tu vas, ves al pavo. Si te acercas mucho por detrás el payo se pone nervioso porque le vas a pasar rozando. Mientras el yayo se pone nervioso, durante esos microsegundos que dura la maniobra de íntima aproximación tu vas y te comes sus efluvios. Corona del bueno, las microgotículas que viniendo de un corredor te saben a Gatorade. Es entonces cuando en una acera de dos metros de ancho tratas de abrirte hacia la izquierda literalmente corriendo por el bordillo (eso si el tío va corriendo pegado a la derecha, sino ya nada vale), si caes del bordillo hacia la recta del puerto, en la calzada un camión te aplasta, eso está garantizado. Últimamente he contado tres gaviotas espachurradas en esos 700 metros que dura más o menos la recta del puerto. Una vez que has superado al nota por su izquierda miras si lleva mascarilla. Si lleva mascarilla lo saludas, te sientes mal por saludarlo, pues el tío seguro que cree que lo estás puteando, tu vas sin ella. Entonces te sientes mal por ser un corredor insolidario que adelanta a uno solidario con carnet de Intermon. Si el tío no lleva mascarilla también te sientes mal, pues la maniobra entraña mucho más riesgo, un riesgo que te rilas. Es entonces cuando piensas a toro pasado que deberías haberte dejado atropellar por el camión. Al menos así el que se sentiría mal sería él (el del camión y el corredor, claro).

Al final no se trata de una sana carrera, una sana competición de running a la antigua usanza. Se trata de ver quien se siente peor. La competición va de quien está más jodido, quien gasta o reparte más mala sangre en una puñetera maniobra de adelantamiento.

Bien. El primer corredor que adelanto no lleva mascarilla, el siguiente sí. Ya no sé como me tengo que sentir. Ya no sé si gané la competición al más sufriente, al más capullo o al más insolidario. Me dan ganas de mandarlo todo al carajo y empezar a correr en linea recta, recortando pero bien, rozando cabecitas. Pero soy tipo idealista y me mantengo templado.

Al llegar a la carretera de las Jubias me imagino una zona libre, pero hay una auténtica procesión de personas que andan fuera de la ciudad. Pienso: "¿Pero no es lunes?". Da igual, el tramo de dos kilómetros hasta el pasaje lo paso entrando y saliendo del carril-bici para poder garantizar los dos metros de distancia de seguridad. Unos cuantos insultos de los ciclistas por interrumpir su ritmo. Me gustaría explicarles que estoy tratando de generar una distancia con los viandantes, pero los tacos no me dejarían debatir.

Llego al Pasaje en 22:37, bien. Esa es la idea, quemar la mala leche, las sensaciones oscuras. Pero ya lo dijo Joda, optar por el camino fácil es el camino al lado oscuro. Dejarlo estar, cascar y morir es de maricas Sith. "Pues sí". No sólo me he cargado al emperador tirándolo por el agujero, sino que en vez de tener una charla amistosa y enterrar a mi padre, tambien lo he tirado por el agujero empepado y prendido en gasolina. Llego a la autopista, kilómetro 8,5 en 42:27, ritmo de 5:00. Soy consciente de que este ritmo no es para mí. La vuelta dibujará mi sonrisa de los próximos días, la sonrisa de una tendinitis.

Al llegar al Burgo me encuentro con los carteles explicativos del paseo marítimo. Al llegar al Pasaje cambias al Concello de Culleredo, que es muy poco runner friendly. Unos carteles recomiendan guardar siempre la derecha en el paseo (entonces no me puedo abrir para generar distancia). Toda la ida desde el Pasaje hasta la Autopista la he hecho mal, ya decía yo que oía demasiados elogios.

Conclusión: la vuelta es más directa si cabe al lado oscuro. Tengo que guardar la derecha y adelantar a los, aproximadamente, trescientos caminantes que hay por este paseo. Me acuerdo entonces de Kitt, y su turbo-boost. Ya se me empiezan a poner los ojos rojos, mi sable tiende también a rojizo, y empiezo a tener dificultad de respiración, no por mi ritmo, sí por mis sentimientos, my feelings, que le dicen. Al llegar de vuelta al Pasaje ya soy un padawan sith. Cojonudo. La mala leche ha sido tal, que la dificultad respiratoria me ha llevado a ponerme casco negro, voz de Constantino Romero, y capa. Ya no necesito mascarilla. La gente se aparta asustada, la distancia de seguridad se genera automáticamente por efecto de mi casco. Hago el efecto ese con los dedos y la peña, cuando me ve llegar a 50 metros, se dan cuenta de que no pueden respirar y salen corriendo. Vuelta en 42:07, ritmo de 4:57.

Al final 17 km, a 4:58. Sin dolor, sin agotamiento, tranquilos, en linea, sin conflicto, sin mascarilla, con casco y sable láser cortacabezas.

Que comodidad, chico. Es como haber parado en una cuneta después de desayunar laxante.
cK13

Montañés
Montañés
26/11/15
0 Carreiras
2123 Mensaxes
Caldas de Reis
Respostar citando Envío Mar, 06 Out 2020, 5:58
Asunto: Re: Diario de Freaky (indecencia y fondo)

Buena carrera, buenos ritmos, buenas sensaciones personales, ...todo lo demas, superfluo
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3258 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Mar, 06 Out 2020, 16:01
Asunto: Re: Diario de Freaky (indecencia y fondo)

Ti es un auténtico estratega, Freaky . Con ou sen espada láser xa o tes todo presente na túa ollada holográfica, con todas as posibles bifurcacións, coma se fose un diagrama de fluxo.

Peor é vivir na máis absoluta inconsciencia, como me pasou a min este domingo... Eu veña a fichar, facer censo e zafar de quen me viña de frente sen mascarilla, cando caio na conta de que eu tamén estaba sen mascarilla porque a esquecera na casa , e nin me decatara. Menos mal que desta vez ía trotando e non andando, e tiña polo menos media coartada Avergonzado

En calquera caso digo o mesmo que Nando. Levas un ritmo dos de enmarcar e colgar na parede. Andar, andarás no lado oscuro, pero tamén está claro que a forza de acompaña





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Non podes descargar arquivos