Foros ›
El diario gatuno de Slump (2014-2021)
Foros de debate / Diarios de adestramento
Respostar ao tema

Autor
Mensaxe
corredor101

Maratoniano
Maratoniano
7/04/08
117 Carreiras
4361 Mensaxes

Respostar citando Envío Dom, 09 Ago 2020, 15:51
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Es curioso, incluso paradójico que haya tenido que venir el coronavirus y cancelarse todas las carreras para que batas tu récord de días seguidos corriendo.
Gondomar

Foreiro Senior
Foreiro Senior
16/09/11
30 Carreiras
759 Mensaxes

Respostar citando Envío Dom, 09 Ago 2020, 20:05
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Gracias amigo por la compañia hoy,por lo menos poder charlar con alguen. Al final 58'4kms y acabando feliz no hay queja. Un saludo
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Lun, 10 Ago 2020, 19:54
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 35.

BBAC: diez de diez.

Me caigo de sueño. Y es que hace tanto tiempo que no echo una siesta. Pero no quiero dejar de reseñar brevemente la salida diaria para no acumular kilómetros y textos para mañannazzavvvvvvvvvvv...

¿Eh?

Ah, sí, el rodaje de hoy. Estaba acabando de comer cuando recibí las noticias desde Atenas: test negativo obligatorio (en inglés) antes de volar, los locales de ocio y restauración cerrados a media noche, para que no coman los gremlins, suspendidos todos los eventos públicos, nuevas medidas por llegar próximamente. He cancelado el viaje. No sería mi Grecia. Igual que espero por mi Boston (y Tokio), aguardaré mejor ocasión.

Y con esa rabia y tristeza he ido a correr, con la digestión sin procesar y el sol sin apiadarse. Dándoles vueltas a la cabeza y al barrio, un poco por allí, otro tanto por aquel callejón, dos giros en esa rotonda, ahora desandando este trecho, subiendo y bajando la misma recta, conseguí terminar la distancia sin alejarme demasiado de casa. Aún hubo ocasión para que en uno de los chalets un perro se lanzase hacia mí, casi alcanzándome y casi desnucándose con la cadena. Por un casi ni él ni yo vimos cumplidos nuestros deseos.


Kaliníjta

Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones

Última edición por DoctorSlump o Mar, 11 Ago 2020, 21:11; editado 1 vez
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Mar, 11 Ago 2020, 20:59
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 36.

BBAC: once de once.

- ¿Pero vas en serio a por el pleno al treinta y uno?
- Voz en Off, ¿desde cuándo abres tú la entrada?

Pues de momento aquí sigo, once salidas sin fallo, pero para mañana pronostican lluvias y las vacaciones empiezan el viernes, y encima me llenan la carretera de entretenimientos.

Arranqué ya atardeciendo y nada más empezar vi a Mimoso encima de un muro. O al menos creo que era Mimoso, un macho muy parecido a Penaldo y que hace honor a su nombre. Por supuesto, paré.

Cuando se cansó de mí y se fue, reinicié el reloj. Vanamente: a las cinco o seis zancadas mi radar felino detectó a la gata blanca y gris callejera con la que había socializado hace una semana, y recostado sobre su lomo un cachorro que está aprendiendo y aprehendiendo el mundo a través de su madre. Si ella se deja tocar será que está bien, pensaría esa cabecita, y sin embargo qué miedo, y se asomaba y escondía y me miraba con esos ojos que no le caben en la cara. Pasé el tiempo con ellos y espantando con una mano, como a la mosca molesta que es, al perro-rata que venía desde una casa a chillar.

Por fin me despedí de los dos animales y por tercera vez puse en marcha el contador y terminé sin novedades reseñables, ahora sí, los cinco kilómetros en veinticinco minutos netos y casi cincuenta brutos. Antes de ducharme cogí un bol de plástico y les llevé leche a los pobres.

- Entonces no eran minutos brutos sino delicados.
- Cierra y apaga las luces tú, ya que hablas tanto.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Mér, 12 Ago 2020, 19:45
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 37.

BBAC: doce de doce.

Rural drama. Que es como se dice drama rural en inglés. Carregal, we have a situation.

Estaba leyendo en el sofá paletero, que es bueno y no colchoneta del Decathlon, cuando cruzó la vecina en dirección al contenedor y se paró a entablar conversación. Y así me enteré de:

Que el tipo de la esquina superior izquierda, el de los muchos animales descontrolados, ha puesto cepos. Porque el gallo y las gallinas los tiene sueltos por no molestarse en cerrarlos, y los perros atados y sin beber, porque son de caza y se las comen si les deja. Y es por eso que el barrio es un quiquiriquí continuo por el día y unos aullidos y lamentos caninos insoportables por las noches. Ruidos que a mí me alcanzan amortiguados por la distancia, afortunadamente.

Que ahora, parece, le ha venido un zorro, ladino y astuto, con aviesas y aviares intenciones, y el susodicho no ha querido recoger los bichos y ha preferido llenar la finca de minas afiladas, cuchillas ilegales. En una de las cuales ha caído Calcetines, el gato de la casa de enfrente, cuyo propìetario varón ha saltado la verja para rescatarlo, lastimado pero no grave, y menos mal que no se encontró en ese momento con el trampero.

Que ya han intentado hablar con él y no atiende a razones, que es un maleducado, un insociable, un salvaje. Y que como vaya mi marido (suyo de ella) la vamos a liar parda.

Caray, fíjate, cómo está el patio, gracias. Hasta mañana, Eva. Instruí a Penaldo y a Redford para que se mantuvieran alejados y olvidé el asunto. Ya se arreglarán, no llegará la sangre al río Tamuxe.

Salí a rodar una hora más tarde y subí por la cuesta.

De pronto, allí justo a la altura de la vivienda del elemento, tirado en el suelo, en mitad de la carretera, boca abajo, un brazo estirado, el otro doblado bajo el pecho, el rostro vuelto, completamente inmóvil, un cuerpo. Delante de mí. Un muerto.

¡Lo habían matado! ¡Como en Puerto Hurraco! ¡Y yo conocía a los criminales! Jardín con jardín, les devolvía los balones de la finca, aceptaba sus tomates.

¿Os podéis imaginar mi espanto? ¿Qué coño debía hacer? Mi escasa experiencia con cadáveres se limitaba a los expuestos morbosamente en velatorios, nunca al natural, y desde luego jamás con un asesinado. ¿Qué tenía que hacer, qué tenía que hacer?

Un minuto estuve así. Aterrorizado

Y en ese instante el difunto, contra lo que suele ser costumbre en estos casos, se movió. Ínfimamente, apenas, un gestito, una insinuación, prácticamente nada, algo inapreciable. Lo suficiente. Un pequeño paso para el hombre vivo pero un gran paso para la humanidad fallecida.

Parpadeé, miré mejor, capté la escena completa, entendí. Aproximadamente. Era alguien, no sé quién, vestido de civil y con ropas finas, no un operario, tumbado en medio del camino, dedicado en sigiloso y estático afán a hurgar a ciegas en el interior de la alcantarilla, el agujero cubierto a mis ojos con sus volúmenes, la tapa escondida tras una furgoneta después de la curva. Ignoro qué buscaba y con qué autoridad y propósito manoseaba las cloacas de la comunidad, si era el mismo sujeto de la historia principal o un secundario de lujo en otro arco narrativo.

El mundo recuperaba la normalidad, vieja o nueva.

¡La madre que te parió!, grité, y eché a correr sin aguardar respuesta.

De acuerdo, hoy no, hoy me perdió la imaginación, aunque comprensiblemente. Todavía puede haber tragedia, no, ¡no se marchen, esperen!



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Mér, 12 Ago 2020, 20:00
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Está claro. Es el payo al que le comen las gallinas, buscando al zorro.
Mola mucho lo de la vecina, molarán aún más las siguientes entregas, espero. Tienes que ser proactivo y enterarte, ese tío de las gallinas es un maná.
Y sí, sí es del Décatlon, y los almohadones del Primarck.

www.decathlon.es/es/br..._/N-8bi680
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Mér, 12 Ago 2020, 20:31
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Arre demo, Doutor, máis que o resumo dun entreno, xa parece un episodio de
" Dead to me". Ándate con ollo
corredor101

Maratoniano
Maratoniano
7/04/08
117 Carreiras
4361 Mensaxes

Respostar citando Envío Mér, 12 Ago 2020, 20:34
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

...Y luego dices que el Freaky se inventa sus historias....
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Xov, 13 Ago 2020, 20:43
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 38.

BBAC: trece de trece.

Por supersticioso, Ángel Nieto dijo que llevaba doce más uno y no volvió a ganar otro campeonato. Yo estoy a punto de quedarme también ahí por agotamiento.

Intenté repetir rodaje desde O Rosal hasta los molinos, después de un baño relajante y gustoso en el Carballas. Quizás fue la falta de aire repentina al ver la plaza llena de mascarillas, esta sensación de ahogo que empieza a ser insoportable, las ganas repentinas de fumar. Forastero en tierra extraña.

Y las piernas que adelantan una posible depresión, los pulmones que se confinan, las lesiones que rebrotan.

A los quinientos metros quería abandonar. Las subidas se me hacían himalayas, las rectas autopistas al infierno, desiertos de Atacama eran los campos. Renunciando a llegar di la vuelta y retorcí la ruta para obligarme a completar el desafío diario a base de meandros agónicos. Lamentable pero terco. No lo apostéis todo contra mí.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
cK13

Montañés
Montañés
26/11/15
0 Carreiras
2123 Mensaxes
Caldas de Reis
Respostar citando Envío Ven, 14 Ago 2020, 12:41
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

No se si apostar por ti o por la lesión.........ánimos felinos
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Sáb, 15 Ago 2020, 18:53
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 39. (14 de agosto)

BBAC: catorce de catorce.

Se ha roto la racha del gatuno diario pero no la de la carrera. Ayer salí, después de trabajar contrarreloj, de ir a la tradicional comida veraniega familiar, de beber varias copas de Sansón, ese vino quinado iniciático, de regresar y organizar la semana próxima.

Y medio piripi o menos, digamos un tercio, fui a rodar los cinco kilómetros de rigor. De rigor mortis, por la nula flexibilidad. Como decía Leo Harlem, es el efecto azulejo: resulta más fácil partirme que doblarme. Supuso un gran esfuerzo parar, agacharme, jugar con la gata semicallejera, viejecita y cariñosa del final de la carretera, y sobre todo levantarme al acabar los ronroneos mutuos. Sigo preocupado por ella y su cría.

Tengo clasificados a los vecinos en Carregal en dos tipos: los que les ponen nombre a los animales y los que no. En los cerca de seis años en la zona sólo me han saludado y hablado los primeros. Los de esa casa y sus parientes de enfrente, más aficionados a los cepos que a la onomástica, son del otro grupo.

La rodilla derecha está muy enfadada.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Sáb, 15 Ago 2020, 19:38
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 40. (15 de agosto)

BBAC: quince de quince.

¡De vacaciones, por fin! Tuve que ir este sábado, la oficina para mí, a mi ritmo, con música, sin agobiarme, y a las tres de la tarde envié las cuentas, apagué las luces y cerré. Y casi a las cuatro y sin comer, salí a correr en ayunas (si es que se puede estar así tras haber desayunado).

Era día de paseo de perros en Cda. Pequeños e inofensivos. Y en el monte detrás de casa me crucé con un pobre hombre que al verme se apartó y escondió la mano: estaba fumando. A hurtadillas como cuando éramos niños. Me dio pena. Pensé en parar y pedirle un pitillo por solidaridad.

Continúo con mis cinco kilómetros en veinticinco minutos. Unas veces con horrorosas sensaciones y otras bastante aceptables, aunque la velocidad sea la misma. Hoy bien.

Mañana nos vamos. Todavía entrenaré a primera hora para dejar el trabajo hecho antes de coger carretera.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Sáb, 15 Ago 2020, 20:15
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Mucho mérito ese desafío Doctor. Te salen en 35 a la semana, que dicho así no parece nada del otro mundo. Pero cuando pienso en la ausencia total de descanso, de días completos de descanso, en la fatiga articular y muscular, me imagino a tus rodillas sometidas a una especie de cincel implacable.

Yo en mi estado actual creo que podría aguantar ¿Dos, tres días? O cuatro, pero con lesión de la buena.
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Dom, 16 Ago 2020, 9:20
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 41.

BBAC: dieciséis de dieciséis.

Este verano en que, obediente y carpetovetónico, había decidido quedarme en España y fomentar el turismo local, y estar en Babia o en las Batuecas, o entre Pinto y Valdemoro, y mirar para Cuenca, o salirme por los Cerros de Úbeda, tomar las de Villadiego, decir que esto es Jauja o poner pies en Polvorosa, escapo más que nunca.

No he pasado toda la vida peleando con los que llevan los perros sueltos para que me coloquen el bozal a mí.

Toca Portugal, pues. Bajaremos por la costa e iremos viendo. Con cortavientos y piedras en los bolsillos, con bañadores y chubasquero. Y en la bolsa siete juegos de ropa de correr (pantalón, calcetines, camiseta y cinta del pelo).

Hay una ruta trazada, pero cuando se viaja y duerme en una Berlingo toca improvisar. El hombre propone y la furgoneta dispone.

Y antes de coger carretera dejé listo el rodaje de hoy. Salí con Montse por Carregal, siempre después de hacer la parada técnica para acariciar a la gata blanquinegra, que se arrima, se frota y hasta nos sigue por el camino. Según Eva se llama Mimos (¿desmontándome la tipología del paisanaje?) y la tienen alimentada con los pocos restos del pienso canino que encuentra tirados.

Otros cinco kilómetros para el reto. Dieciséis días consecutivos. Incluso entendería que dudaseis de su veracidad.

Los próximos gatunos serán, supongo, extranjeros y telegramáticos.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Lun, 17 Ago 2020, 20:41
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Séptimo año del gato. Día 42.

BBAC: diecisiete de diecisiete.

Ayer, que ya nos parece que fue hace una semana, así de vacaciones estamos, hicimos parada en Aveiro, población que saldría ganando si no pretendiesen compararla con Venecia. ¿Y cuál no perdería? Comimos, callejeamos, pisamos las salinas y nos dirigimos a Costa Nova y sus dunas maspalómicas por un lado y sus casas coquetísimas de colores por el otro. Y después aparqué el hotelmóvil en Nazaré.

Nazaré de Abaixo, con turistas, pastelerías, gorrillas, un arenal inmenso, un largo paseo y un gato gordito que vino a saludarme. Nazaré de Arriba, con adoquines, plaza de toros, vistas de vértigo, funicular, señoras alquilando habitaciones y la ola más grande jamás surfeada. Dicen. Hasta noviembre tienen el mar apagado o algo.

Hoy, desayunado, me animé a rodar los cinco kilómetros del día. Llegué al puerto donde cuatro años atrás atacaron unos perros a Isaías y, por si eran como los tigres, que una vez que han probado la carne humana se aficionan, di la vuelta ahí.

Escribo desde la Ilha de Baleal. Antes visitamos Óbidos. La Berlingo duerme, y nosotros con ella, siempre en primera línea de playa. Mañana más. Más carrera y más desplazamiento con la furgoneta, quizás a Peniche.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones

Última edición por DoctorSlump o Lun, 24 Ago 2020, 21:06; editado 1 vez





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Non podes descargar arquivos