Foros ›
Autor
Mensaxe
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Mér, 31 Xul 2019, 22:26
Asunto: Re: Diario de Pollastre

"El espíritu de la transición"
Una vez recuperado de los calores mediterráneos, estas últimas semanas han sido un poco de transición. Una transición que no se sabe muy bien adónde conduce, pero lo importante es cuidar el espíritu, irse probando y mejorar los aspectos más flojos en esto de correr (básicamente todos, hay que asumirlo).

Así pues, dado que no hay porqué darle más vueltas al asunto, ni está en mi ánimo complicarse la existencia ni añadir más circunloquios de los razonables, que solo iban a enredar el texto y marear al incauto lector, y siendo este un diario de entrenamientos y vivencias deportivas, y no habiendo necesidad de salirse en este momento de estos dos aspectos, paso a resumir la actividad atlética de estas 2 últimas semanas:

- Lunes. 5,1 kilómetros a 4'44 de media, ya comentado en la última crónica.
- Miércoles. Intentamos darle fuerza a las piernas. 7 kilómetros con series de cuestas 7x180m. Un entreno que llevaba 3 años sin hacer. Primero fueron 4 km a ritmo tranquilo, seguido de 3 vueltas a un circuito de 1 km que incluyen un total de 7 tramos de unos 180 metros en cuesta al 9-10%, relativamente rápidos para ser en cuesta, aunque falta fuelle para grandes ritmos y bastante hay con poder hacerlos. El resto se hace al trote.
- Viernes. Aumentamos los kilómetros. 11 km por el Paseo Marítimo a 5’01 de media. Un lugar inusual para mis salidas. Un retorno al paisaje costero y playero.
- Martes. Mismo recorrido y mismo escenario. 11 kilómetros por el paseo a 4’57 de media, disfrutando de la brisa marina mientras una ola de calor azotaba al resto de la Península, algo casi surrealista pero muy reconfortante para quien conoce los dos mundos. La España seca y la España húmeda, como en los mapas de la EGB.
Lo tengo demostrado: a mis piernas no les gusta el paseo para correr. Será porque se me están volviendo algo maniáticas, ya con un año más encima, será por las baldosas del paseo, será por lo que sea, pero esa es la conclusión. La actual alcaldesa prometió en campaña electoral un carril exclusivo para corredores. No sé yo. A ver si para entonces. Mientras tanto no parece fácil que vuelva al lugar de los hechos en un tiempo, al menos mientras no se aproximen los efluvios de la Coruña10.
- Jueves. Menos kilómetros pero más ritmo. 7 km por el circuito tradicional sube-baja a 4’46 de media, con los 2 últimos km bastante más vivos a 4’15 y unas sensaciones mucho mejores.
- Domingo. Jornada de recuperación. 6 kilómetros a 4'58 de media por el circuito sube-baja. Cruce de caminos y contrastes entre vecinos: uno sin objetivos claros y otros preparando el maratón de Valencia.

Además de los propios días de carrera, mantengo una rutina de ejercicios de refuerzo general, pero de una manera bastante anárquica, según el día, sin orden ni concierto. Pero el caso es que los mantengo.

Hasta aquí llegó la transición. Después será otra cosa. O no será.
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Lun, 05 Ago 2019, 17:45
Asunto: Re: Diario de Pollastre

No es que tus piernas sean maniáticas, es sencillamente que se saben el centro del universo para todo aquel que tiene la suerte, o desgracia, de ser runner.
Te recomiendo mano dura con ellas.

Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Ven, 09 Ago 2019, 20:42
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Muchas gracias por los comentarios, compañeros del metal, siempre atinados y juiciosos . Y que nadie lea esto como un exceso de peloteo sin sentido, aunque es cierto que a Freaky, Papa-Leguas y Meiga, por mencionar sólo los últimos, les sienta estupendamente la chaqueta que llevan.
No puedo decir lo mismo del resto de lectores anónimos, pero por el mero hecho de que no sé qué chaqueta llevan.

“Rocky y Roque”
La semana del 29 de julio al 4 de agosto bien podría calificarse “de preparación”, a tenor del programa de actividades atléticas que consideré oportuno desarrollar. Ahora solo me falta saber preparación para qué, pero esto es algo secundario teniendo en cuenta que era una semana sin cachorros que atender y no era cuestión de desaprovecharla, dada la mayor libertad de horarios, aparte de otras muchas ventajas que esta circunstancia tiene, que no es momento ni lugar para enumerarlas y dejo a la imaginación del lector.
Era por tanto una semana deportivamente interesante, la semana de Rocky Balboa, aunque sin llegar a saltar frenéticamente a la comba, ni subir escaleras con música épica de fondo, ni repartir ostias como panes a diestro y siniestro, ya que el nuestro es un deporte pacífico y sin contacto físico.
- Martes. Carrera larga íntegramente por tierra. 11,5 km a 4'50 de media. Las sensaciones están mejorando claramente y me puedo permitir hacer el recorrido de vuelta a 4'42.
- Jueves. Empezamos a afinar los instrumentos con una jornada de series. 2 km de trote y 4 series de 1.000 con 2' de recuperación, que salieron a 4'08, 4'02, 3'56 y 3'58.
- Sábado. 12 kilómetros por los caminos de tierra a 4'56 de media. Los últimos kilómetros resultaron bastante agónicos. Esto de tener el horario libre permite no salir tan temprano, pero se corre el riesgo de padecer el sol de mediodía.

Después de esto era correcto tomarse un descanso, coincidiendo con unos días de numerosas ocupaciones con las fuerzas vivas. La semana grande (dicen), llena de actividades lúdicas, nubes y socorristas playeros ociosos de cháchara.
Me he concedido pues, unos días de recuperación y regeneración, que cuerpo solo tenemos uno y hay que cuidarlo, pero añadiendo una novedad muy interesante: ejercer de preparador físico del cachorro número 1, que ya es momento de que empiece la pretemporada, avisándole de que después de tantas vacaciones, su ritmo de vida es lo más alejado a la de un deportista, de manera que si no se mueve un poco cuando empiece la liga lo van a canear.
El martes fue un trote de apenas 3,5 kilómetros con la inestimable compañía del cachorro número 1, en plan tranquilo pero con un interesante cambio de ritmo en el último kilómetro, que hicimos en poco más de 4’, lo que completamos otros días con unos ejercicios ligeros de refuerzo, flexibilidad y tobillos que nos vienen bien a ambos.
Evidentemente no es una preparación muy estricta, no pasa de ser un entretenimiento, una forma de pasarlo bien y fomentar la relación paterno-filial. Esta sería por tanto la semana de Roque III, una preparación física al más puro estilo Fernando Esteso, en aquella película memorable. Pero sin duda es una tarea ardua, dado el grado de holgazanería que atesora el cachorro a estas alturas de verano, abandonado a la desidia absoluta y víctima del apoltronamiento pertinaz propio de la adolescencia.

Vergüenza debería darle que pueda su padre con él, con lo mayor que está (el padre). Aunque sin duda pronto cambiarán las tornas. Es cuestión de tiempo. La espada de Damocles en forma de reloj biológico pende sobre la cabeza de todos los aquí presentes. Y no se detiene. Llegará un momento en que el cachorro arrase sin miramientos con un servidor y su autoestima.

Ese será el momento. El punto de inflexión. Cuando definitivamente Rocky se convierta en Roque.
corredor101

Maratoniano
Maratoniano
7/04/08
117 Carreiras
4361 Mensaxes

Respostar citando Envío Sáb, 10 Ago 2019, 7:17
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Interesante reflexión la de Rocky y Roque. Yo pensé algo así corriendo con mi sobrino en mi última visita a Coruña hace un par de semanas.

Por otro lado, me gustaría comentarte que lo que mencionas del carril para corredores fue idea mía. No es una batalla del abuelo. Hace unos años (sería sobre 2012-13?), cuando no sabían qué hacer con el tranvía, que estaba mal estado y lo tenían parado, envié una propuesta al ayuntamiento diciendo que, ya que el tranvía no se usaba, se hiciera en su lugar un carril-runner. Al cabo de unos meses me llamaron, diciendo que gracias, que habían considerado mi propuesta pero que no se iba a llevar a cabo porque habían tomado otra decisión respecto al tranvía. Abrí un hilo en CenG, donde algunos foreros me criticaron y llamaron egoísta por querer espacio sólo para corredores.
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Sáb, 10 Ago 2019, 8:48
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Y es ahí cuando el hogar se convierte en la casa de Tócame Roque.

Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Sáb, 10 Ago 2019, 15:07
Asunto: Re: Diario de Pollastre

www.youtube.com/watch?v=h0cBrsKiYyc

Fantástico Pollastre. Una de mis favoritas y depresivas.
VICTORALVAREZ

Experto no foro
Experto no foro
13/10/10
196 Carreiras
5440 Mensaxes

Respostar citando Envío Sáb, 10 Ago 2019, 19:13
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Que bueno Pollastre.

Esos rodajes a un ritmo alegre; y las series de 1.000 estupendas.

A seguir recuperando sensaciones poco a poco.

Y a machacar al cachorro mientras puedas; que en breve no tendrá piedad Mr. Green
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Xov, 22 Ago 2019, 23:12
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Non é frecuente que a certas edades os cachorros sigan querendo facer en familia según que cousas. Así que disfruta moito deses entrenos en compañía mentras poidas.
Unha mágoa non terme dado conta do teu saúdo en Carnota. Sin gafas non me entero máis que do imprescindible para chegar a meta. A ver se te animas a vir a do Berbés e coincidimos
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Ven, 23 Ago 2019, 18:53
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Ay Freaky, la espada, la dichosa espada, a ver cómo vamos a arreglar eso...
Doctor, le has cogido el gusto a cruzar el charco (deduzco que aún quedará otro cruce antes de retirarte al Monasterio de Yuste), pero estás reticente a cruzarte conmigo. A ver si para la Coruña10 vienes, aunque sea en plan preparación.
Pues sí, 101, la propuesta del carril para corredores parece bastante lógica, no hay más que ver la vía del tranvía en desuso, y corredores y paseantes nos estorbamos mutuamente en hora punta. Lo único malo es que esa vía va pegada a la calzada y tragaríamos bastante humo de los coches. Ahí se quedará la propuesta, parada, seguro.
Gracias Víctor. A ver si estamos bien físicamente los dos, mocitos y sin lesiones, y para la Coruña10 podemos hacer tándem, si los objetivos son similares,, aunque aún queda mucho para eso.
Meiga, este año no hay Berbés. Voy un poco retrasado de forma en comparación con otros años y no vale la pena tanto desplazamiento, además de que ese fin de semana ya está ocupado. Nos centraremos en las carreras domésticas. Quizá en la San Martiño.

Habrá que actualizar este diario, que está dejado de la mano de Dios.
Próximamente en sus pantallas y dispositivos móviles y fijos.
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Dom, 25 Ago 2019, 19:39
Asunto: Re: Diario de Pollastre

“El bicho raro”
Escribir un diario en esta página sin casi participar en carreras (con sus crónicas correspondientes) puede considerarse extraño. Un bicho raro de diario.
La cuestión es que uno sale con el perro por el monte y se encuentra un trail o una carrera de orientación (luego el perro, que cuando se lo propone puede ser bastante impertinente, le ladra al organizador y ya tenemos el lío montado), o sale a correr por uno de sus recorridos habituales y se encuentra una carrera, o va un domingo de turismo con las fuerzas vivas y de casualidad se encuentra otra. Así estamos. Unas veces un bicho raro por correr y otras por no correr.

- Jueves 8. Salir a correr por el barrio un día desapacible, con lluvia y viento, es de bicho raro. Nadie se atrevió a hacer lo mismo a la misma hora. Menos mal que aún estábamos en la semana de Roque (siguiendo la entrada anterior) y sólo tocaba desfogarse un poco. 5,1 kilómetros por el circuito tradicional sube-baja a 5’03 de media.
- Domingo 11. Bicho raro una vez más, pero esta vez por una cuestión de sexo (o género, como mal se dice ahora). A los hombres se les pegan las sábanas, porque a una hora temprana me crucé mayoritariamente con mujeres, de todos los ritmos. Terminamos la semana de Roque con el clásico de 12 kilómetros de tierra, algo más lento que otras veces, a 4´59 de media.
- Martes 13. Salvo que seas un crack o tengas un objetivo muy ambicioso, esto de hacer series es de bicho raro, realmente. Probablemente en mi caso no vaya a ninguna parte haciendo esto, pero siempre es un incentivo extra demostrarse que uno todavía es capaz de correr miles a ritmo decente. Mientras se pueda. 2 kilómetros de calentamiento, 4 series de 1.000 con 2' de descanso entre ellas, a 4'06, 3'58, 3'49 y 3'41, y un último kilómetro de vuelta a la calma.
- Jueves 15. Otro día de fondo largo. Una parte del recorrido coincidía con la carrera de Cambre, que se celebraba un rato más tarde. La sensación de bicho raro se acrecienta cada día. 500-600 corredores en una dirección y 1 en contra. Bien es cierto que en la parte final del trayecto se arregló un poco esta desproporción al coincidir con algunas corredoras, todas féminas (otra vez). Me asomo al punto en el que empezaba la subida del último kilómetro de esta carrera, para comprobar que el monte ya estaba desbrozado para que nadie se despeñase en la escalada. Un servidor, sin la motivación suficiente para semejante padecimiento, ya conocido de otros años, sigue por el llano, en plan bicho raro, hasta completar 12 kilómetros a 4’45 de media, con una segunda mitad a 4’35, que ya empieza a resultar interesante para mi refinado gusto.
- Sábado 17. Nada más salir pude notar que los biorritmos corporales no estaban para florituras, y como no hay motivo para imponerse obligaciones, sobre la marcha recortamos un poco lo que estaba previsto, para dejarlo únicamente en los 5,1 kilómetros del circuito corto tradicional sube-baja, a 4’51 de media.
- Martes 20. Subir corriendo a ritmo rápido la cuesta de la calle ya es de bicho raro de primera división, aparte de poco discreto. Saludos protocolarios a varios vecinos y a sus perros correspondientes, que ya conocen el percal y están curados de espanto. Una jornada de series de cuestas, 7 kilómetros en total, los 4 primeros a ritmo tranquilo y en los 3 siguientes se intercalaron 7 tramos o series de cuesta al 9-10% a buen ritmo y el resto al trote.
- Miércoles 21. Una hora de pedaleo en patín playero. No sé si apuntarlo como jornada deportiva, pero vale perfectamente como ejercicio de refuerzo.
- Jueves 22. Esta semana me he autoimpuesto 2 sesiones de cuestas, como penitencia por no correr en Cambre. Esta segunda fue a ritmo regular, 6,4 kilómetros por el circuito de cuestas, ya de noche pero con una temperatura tremenda, a 4’47 de media. Muy buenas sensaciones, subiendo cuestas cual grácil gacela, lo cual puede deberse a que pillé el día bueno o a que el entreno va surtiendo efecto. Ya verán, ya, prepárense cuando baje al llano.
- Domingo 25. Hoy tocaba coincidir con una carrera de BTT. Esto es un no parar. Repetimos el circuito tradicional del día largo, 12 kilómetros por tierra a 4'51 de media, con una segunda mitad a 4'39.

Queda pues este diario como ejemplo de bicho raro, un amplio conjunto de rarezas, por exceso o por defecto, en medio de esta vorágine de carreras y kilómetros. Con todo, estas 2 últimas semanas han sido relativamente intensas, dentro de la política general de hacer pocos kilómetros, en las que pude completar sin problemas las 3 sesiones que más o menos estaban previstas: fondo largo, fuerza y resistencia.

Toca ahora una semana semivacacional, algo más reposada. Por unos días dejaremos de ser un bicho raro y haremos las cosas que hacen las personas.
Dicho queda.
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Dom, 15 Set 2019, 20:47
Asunto: Re: Diario de Pollastre

"La piedrecita del marajá"
Como esto es un sinvivir constante, actualicemos primero la parte deportiva:
- Semana del 26 de agosto al 1 de septiembre. Dedicada a la recuperación deportiva. Sólo 2 trotes intrascendentes de 6 kilómetros como mantenimiento.
- Martes 3. Un rodaje a ritmo sostenido, 7 kilómetros a 4'32 de media, sólo el último fue algo más vivo, a 4'10. Estaba previsto hacer un kilómetro más a ritmo alto, pero el cuerpo notó desde el principio la temperatura bochornosa a la hora que consumé el acto y desaconsejó esos excesos.
- Viernes 6. Rodaje tipo fartlek, ventoso y nocturno. Primero 2 kilómetros a ritmo tranquilo y luego 3 repeticiones de 1 km rápido y otro más lento, siendo cada repetición más rápida que la anterior. En total fueron 8 kilómetros a 4'38 de media.
- Domingo 8. Día de fondo largo. 13 kilómetros por los caminos de tierra habituales, a 4'57 de media. Los vastos internos quedaron bastante cargados las dos jornadas anteriores, pese a lo cual las sensaciones no fueron malas y el rodaje fue bastante cómodo en general, aunque uno no es de piedra y estas cosas le cansan. La tendencia en los próximos días será hacer los rodajes largos algo más lentos que las últimas veces, a cambio de hacer más rápidos los rodajes cortos (si es que hay de ambos...).
- Miércoles 11. El primer día de cole me dio opción a disfrutar de un inusitado tiempo libre, una vez cumplidas las obligaciones. Por una vez y sin que sirva de precedente, pude tomar las cosas con calma, digerir el desayuno de la manera más fisiológica para el aparato digestivo, calentar correctamente, hacer la sesión prevista y estirar después como mandan los cánones. Todo sin la prisa habitual por salir ni por regresar. Un privilegio digno de un marajá y que vale la pena reconocer y valorar en su justa medida. Cumplimos con una sesión de series. 2 kilómetros de trote cochinero y luego de 2 series de 2k y una de 1k con 2'30 de recuperación, que salieron a 8'32, 8'05 y 3'48, y para terminar 1 kilómetro de enfriamiento. La primera la empecé excesivamente relajado y salió más lenta de lo previsto, y el resto dentro de lo normal.

Hasta aquí todo iba bien... pero entonces llegó la piedrecita.
Mucho marajá, pero estas cosas no perdonan ni a los de las castas altas. Una piedrecita se ha manifestado en el riñón y me ha obligado a estar desde el viernes en parada técnica. El mal fario de la Coruña10 se mantiene, pero como no es un problema de lesión y las piernas están perfectas, nada hay descartado todavía. Dentro de unos días probaré a hacer algo, a ver cómo evolucionan las cosas, aunque sí que puede que haya que cambiar algo los objetivos.
Saludos.
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Dom, 15 Set 2019, 21:43
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Que te mellores canto antes, e te liberen da pedra do mellor xeito posible (co que doe todo iso, bufff)
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 16 Set 2019, 8:46
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Ánimo Pollastre.
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Lun, 23 Set 2019, 13:16
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Gracias Meiga y Freaky, aquí estamos de vuelta. A ver lo que dura...

“El señorito”
De un tiempo a esta parte el señorito se queja por todo. Este cuerpo humano mío cada día es más maniático y sólo acepta esforzarse en unas condiciones muy determinadas. Esto hasta cierto punto es lógico, pero llega un momento en que la lista de excusas es interminable: no le gusta correr cuando hace mucho calor, o cuando llueve, o hace mucha humedad que no le gusta a las rodillas, o hace mucho viento, o es de noche, o hay que madrugar mucho, o hay muchas cuestas, o porque el terreno es demasiado duro, o demasiado blando, o irregular, o porque el suelo está mojado y resbala, o porque le duele algo, o porque está cansado, o porque, ay, le entran piedrecitas en el zapatito.

La piedrecita de estos días ha sido diferente, las del riñón no son tan fáciles de quitar, por lo que las quejas del señorito estaban más justificadas. Han sido diez días de parón absoluto, sin correr ni refuerzos ni nada parecido, pues sólo pensar en hacer una abdominal ya daban arcadas, pero afortunadamente la piedrecita salió y esto me ha permitido volver a la actividad.

Para empezar tocaba sólo un rodaje suave, más que nada para evaluar los daños y el estado de forma. El circuito sube-baja tradicional de 7 kilómetros a 5'11 de media, relativamente cómodo, me ha permitido sacar la siguiente conclusión: la musculatura no se ha perdido, hemos llegado a tiempo, se puede volver a los esfuerzos sin excesivas quejas, pero los tramos de cuesta costaron demasiado, señal inequívoca de que la fuerza de las piernas se ha ido al carrer. Como ya conozco al animalito, esto significa que el riesgo de lesiones aumenta, por lo que habrá que tener especial cuidado estos días. Es lo que hay. Volveremos a incluir los ejercicios de refuerzo en el repertorio.

¿Y qué pasa con esa carrera que hay en Coruña dentro de 2 semanas?. No voy a pronunciar su nombre. No me lo pregunten. Va a ser lo mejor. El lector que aún no sepa qué carrera es puede dirigirse al calendario de carreras de esta página e intentar averiguarlo, creo que es la única ese día en toda la provincia, pero no seré yo quien ilumine su ignorancia, a ver si de esta manera contribuimos a evitar nuevos altercados que afecten a mi persona y que puedan dificultar mi comparecencia en dicho acto.
... Pues la participación aún está en el aire. aunque la cosa pinta mejor que hace una semana. Habrá que ver cómo transcurren deportivamente estos próximos días, esperar que la otra piedrecita que está en la rampa de lanzamiento no se manifieste... y escuchar la opinión del señorito, que también le da vueltas a todo este asunto.

Por todo ello, la inscripción al evento arriba mencionado no se formalizará hasta el último día habilitado a tal efecto (que me acabo de dar cuenta que es este próximo domingo, juraría que otras veces era más tarde), sobre las 23.50h.
Tiempo hay todavía.
Buenas tardes a todos.
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Lun, 23 Set 2019, 19:03
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Te tocará apoquinar en el tramo caro, uséase, el de los señoritos
Ánimo con esa recuperación, Pollastrín.
En todo caso, hay que estar a lo mande el señorito. Rezar

Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Non podes descargar arquivos