Foros ›
Autor
Mensaxe
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Mar, 16 Abr 2019, 19:32
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Bo descanso, Pollastre.
E aínda que poñas o teu diario en pausa, non deixes de facernos visitas e dar sinais de vida.
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Dom, 21 Abr 2019, 10:14
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Maravillosa enumeración P.
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Dom, 21 Abr 2019, 16:58
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Pollastre, extraoficialmente, esto de los dos maratones cohabitando en la misma semana, clama al cielo... Rezar

Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Dom, 02 Xuñ 2019, 19:34
Asunto: Re: Diario de Pollastre

“Reset, primera parte: el soma”
Desde las profundidades abisales de la página principal, a punto de perder la categoría y descender a los infiernos de la segunda página, retomamos algo de este modesto diario tras un descanso, sin duda inmerecido.

Después del 10k paralelo al maratón Coruña42 (el único oficial de Galicia) nos tomamos un buen descanso de carrera. Aún hubo tiempo y buena forma física para hacer un par de salidas largas a ritmo interesante, casi sin querer, pues las piernas iban solas, pero luego vino la calma. Un reset físico y mental en toda regla.
La idea era sustituir la carrera por otras actividades deportivas. En parte fue así, pero no como debiera ser. La conciliación no permite alegrías. La cosa se quedó en una sesión de spinning semanal, cañera dentro de lo que cabe, y nada más.

Hasta aquí estaría todo bien, si no fuera por el soma. El soma tiene la culpa de todo. Soy un habitante de Un mundo feliz y correr es el soma. A medida que pasaban los días sin correr y se prolongaba el descanso apareció una contractura en el sóleo, que fue a más de manera progresiva. Lo que no aparece en los momentos más intensos aparece cuando paras. Pura dependencia física. Tan acostumbradas están las piernas a su dosis de soma que cuando les falta reaccionan contracturándose. Un caso clínico de síndrome de abstinencia.

La contractura en principio era leve pero se retroalimentaba, entrando en un círculo vicioso: “si se contractura descanso, si descanso flojeo, si corro estando así de flojo se contractura más, etc etc”. Ha sido necesario empezar el proceso habitual de recuperación, un reseteo absoluto, mayor del previsto, a la espera de que la contractura vaya desapareciendo. Un proceso curativo a base de automasajes, estiramientos, hielo, calor, caminar, minitrotes por hierba y más estiramientos. A lo que se añade toda una panoplia de ejercicios con el fin de no perder excesiva fuerza en las piernas, centrados sobre todo en la cadena posterior.

Así pues, estas últimas semanas ha habido muy poca carrera. Pasamos del running al jogging en su versión más cochambrosa. Pequeñas dosis de metadona, como sustitutivo del soma. Trotes en modo arrastre, sin apenas fase aérea; ritmos infames y degradantes, distancias vergonzosas, impropias de alguien que se denomina corredor; un calendario miserable de actividades que excuso detallar aquí para no tirar por tierra mi bien ganado prestigio, fruto de muchos años de trabajo silencioso y discreto, de esfuerzo y dedicación, aunque ciertamente no recompensado con grandes logros, marcas, trofeos u otras bagatelas.

Todo esto, por otra parte está sirviendo para dar un respiro a las articulaciones y tendinopatías varias, que apenas se notan y agradecen la deferencia.

Así estaba la cosa, y fue entonces cuando sucedió...
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Dom, 02 Xuñ 2019, 19:42
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Ai Pollaaaaaastre, ata nos culebróns televisivos dan máis avances do capítulo seguinte. Por favor , non nos deixes asi !!!
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 03 Xuñ 2019, 11:35
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Sí, digo yo.

Conociste a Lady Gaga?, te toco el Euromillón? vas entrar en Supervivientes sustituyendo a la Pantoja?
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Lun, 17 Xuñ 2019, 19:37
Asunto: Re: Diario de Pollastre

... efectivamente, un día concreto sucedió.

"Reset, segunda parte: la bolita"
"Aquí está la bolita, movemos un poco.. y ahora... ¿dónde está la bolita?. La bolita no está."

Fue un día concreto. La bolita desapareció, como los trileros con sus cubiletes en la Plaza Mayor. Esa bolita en el sóleo, ese conglomerado de fibras contracturadas, cicatrices mal curadas y tendones fibrosados que atormentaban mi espíritu y nublaban mi entendimiento, por decirlo finamente y sin entrar en vulgaridades. Después de varios trotes indignos (pero necesarios) y todo ese conjunto de cosas que comentaba el otro día, un día concreto la exclamación fue "ya está". La bolita más gorda había desaparecido; se había roto el círculo vicioso; podía correr (por llamarlo de alguna manera) sin alimentar la contractura.
Pero las cosas van poco a poco. La zona siguió dando avisos unos días, así que he ido con la máxima de las prudencias, pues tampoco había motivo para forzar y arriesgar.
Con el paso de los días los trotes van siendo algo más sueltos y permiten alcanzar la dosis terapéutica de soma. A la carrera habitual hemos añadido dos novedades que suelen ayudar a reforzar y activar las piernas: un día de ejercicios de técnica de carrera con unas rectas al final y otro día con unos cambios cortos a ritmos ya bastante decentes, intercalados en el ritmo cochinero.
En cualquier caso, las salidas siguen siendo bastante insuficientes, sobre todo en distancias, y no alcanzan el umbral necesario para hacerlas públicas, motivo por el cual este diario sigue siendo de momento de letras puras.

Todo va aparentemente mejor, pero esta etapa “reset” no puede darse por concluida hasta que no llegue la tercera y última parte de la trilogía, porque las cosas aún pueden torcerse...
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Mar, 18 Xuñ 2019, 11:26
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Exposta trama e desfeito o nudo, que chegues a un bo desenlace , e nos que o vexamos.
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Mar, 18 Xuñ 2019, 17:05
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Me alegro Pollastre. Ya estás más ligero sin la bolita. Dale caña.
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Ven, 28 Xuñ 2019, 22:32
Asunto: Re: Diario de Pollastre

"Reset, tercera y última parte: El test de Cooper para corredores decadentes"
He dado por concluida la fase "Reset", esta etapa de recuperación que ha servido para tomar oxígeno. Pero para dar por resuelta esta última lesión era necesario probarse, momento en el cual surgió de manera espontánea esta variante del famoso test, invidualizada para un servidor.
No hagan esto en su casa. Este pseudo test no está pensado para corredores de alto nivel, o bendecidos por la juventud, o que pisan podios, o con mucho tiempo libre que les permite recuperar bien, o que nunca se lesionan; en resumen, los que básicamente entrenan lo que les da la gana y no necesitan andar con estas zarandajas. Como uno no cumple ninguno de estos requisitos, hace unos días completé el siguiente test:

Parte teórica. Responda por favor a las siguientes preguntas:
Pregunta 1. Antes las siguientes afirmaciones, indíquese cuál es completamente correcta:
a- Correr empeora mis contracturas.
b- Correr mejora mis contracturas.
c- Correr rápido es mejor para mis contracturas que correr despacio.
d- No me hagan caso y sigan a lo suyo.
e- Todas las afirmaciones anteriores son correctas.

Pregunta 2. Indique cuál de las siguientes expresiones define mejor su estado físico y sus expectativas:
a- Virgencita virgencita, que me quede como estoy.
b- Más vale pájaro en mano que ciento volando.
c- El runner es el único animal que tropieza doscientas veces en la misma piedra, y aún sigue insistiendo.
d- Carrera de caballo, parada de borrico.
e- Todas son ciertas.

Parte práctica. Una vez contestada la teórica (con unas respuestas muy evidentes por mi parte) se pasa a la práctica, para valorar el estado físico real y cómo respondían las contracturas después de tantos minitrotes. Consistía en una sesión íntegramente por tierra, empezando con 2,5 km a ritmo pachanga total, seguido de 2,5 km en los que se intercalaban cambios a ritmo alto, en pseudoesprint, de unos 100-150 metros, y para terminar un último kilómetro a ritmo estable, relativamente alto para lo que tengo acostumbrado últimamente. Todo esto efectuado sin ningún cronómetro, a lo que salga, guiándose por sensaciones, valorando cómo respondían las piernas. La conclusión de este test fue inmejorable; se notaba algo por la zona contracturada cuando corría lento, pero nada de nada, paradójicamente, cuando corría rápido.

Con el resultado del test en la mano, mi propio yo facultativo me concedió el alta definitiva, aunque en el último momento no pudo reprimir un comentario totalmente fuera de lugar y bastante impertinente por su parte: "hasta la próxima".

Después de todo esto, he adquirido el ánimo suficiente para empezar un programa organizado de actividades que ya vale la pena cuantificar, con la única pretensión de coger de nuevo la forma y procurando respetar las 3 salidas a la semana. Próximamente en sus pantallas.
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Ven, 28 Xuñ 2019, 22:52
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Aquí quedamos, expectantes...
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Dom, 30 Xuñ 2019, 21:31
Asunto: Re: Diario de Pollastre

"Africa"
Africa empieza más allá de Piedrafita. Casi podría decirse. Ayer se celebró el 10k de Alboraya, esa carrera que medio disputé el año pasado, con una vergonzosa retirada. Esto está al lado de Valencia pero para un residente en Galicia sería lo más parecido a África. 36ºC a las 8 de la tarde. Quizá podría pensarse que la carrera se suspendería, sin embargo la organización emitió el siguiente comunicado el día anterior: "Ante la previsión de ola de calor, tenemos previstas 3 ambulancias, una en meta, otra en el km 5 y otra que acompañará al coche escoba. Habrá 2 médicos, 5 técnicos, 3 DUE, personal de Protección Civil y 2 avituallamientos líquidos. Además los participantes dispondrán de una manguera para refrescarse en el km 8".
Ignoro si la manguera regaba por aspersión o a chorro fijo, pero no tengo claro que este mensaje sonase muy tranquilizador. La carrera se celebró y afortunadamente no pasó nada grave, pero tengo una opinión sanitaria sobre si en estos casos deberían intervenir las autoridades o dejarlo a criterio de los organizadores y de los propios participantes. Un tema interesante, que en esto foros no se comenta mucho porque es raro que pueda plantearse un caso similar.

Lejos de estas inclemencias meteorológicas, sumergidos en este paraíso climático (por mucho que algunos se quejen), las 3 últimas semanas he podido completar unos entrenamientos decentes sin lesiones, que con gran regocijo paso a detallar:

- Martes. Un test particular e inclasificable, el test de Cooper que comentaba. 6 km en versión libre por el camino de tierra de la playa de Oza, cuando aún estaba algo húmeda y era una superficie apta para hacer pseudo esprints.
- Jueves. 5,5 km tranquilos por la tierra del parque, seguido de ejercicios de técnica de carrera y unas rectas.
- Domingo. 7 kilómetros por el circuito tradicional sube-baja a 5'09 de media, empezando tremendamente lento y acabando el último kilómetro a 4'20.
- Martes. Natación, 1.000 metros a estilos variados, tocando con la mano en los giros y con el ritmo justo para no ahogarse.
- Jueves. Empezamos a meterle intención pero con una evidente falta de forma. 7 kilómetros en progresión, a 4'58 de media.
- Domingo. Los domingos suelo salir temprano. Para no molestar a Luis Pousa. 8,5 km por los caminos de tierra a 5'04 de media.
- Martes. Seguimos probando con algunos tramos a ritmo exigente para el estado actual. 7 kilómetros por el circuito sube-baja a 4'59 de media, con un último kilómetro a 4'18.
- Jueves. En esta etapa, esto de las medias es un poco engañoso, porque el primer kilómetro lo hago a ritmo lamentable y así se estropea la media final. 6 kilómetros por el circuito de cuestas a 5'04 de media.
- Domingo. Un 10k terráqueo, solitario y madrugador. El primer 5k lento y pesado y el de regreso mucho más ágil y suelto, para un tiempo total de 49'50.

Los padres y madres del mundo sabemos lo que supone el fin de las actividades escolares y extraescolares. Un momento traumático, casi dramático. A esto hay que añadirle la guardia paterna de 24 horas y que en breve llegaremos a tierras africanas (climatológicamente hablando), que van a complicar el panorama deportivo, por no decir que lo van a hacer imposible. El objetivo será por tanto conformarse con lo que buenamente se pueda y regresar mocito de la experiencia.
Saludos y buena vacaciones a quien las tenga
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 01 Xul 2019, 9:23
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Al final pillas el toro (de los entrenos) por los cuernos. Sí señor. Mola mucho lo de suspender las carreras. Yo creí, desde mi ignorancia, que tenían un médico encargado de tomar esas decisiones, pero ya veo que la cosa es muy relativa, es como casi todo en este país.

Hay que conformarse con actuar de manera individual y autosuspenderse cada uno los entrenos cuando hace calor, así tienes la sensación de ser un corredor responsable. Muchas veces el propio foro, o la gente que lo ve desde fuera, no van en este sentido. Cuando la gente está lesionada o puede haber algún peligro, en general los comentarios no suelen ser de prudencia, suelen ser de "ánimo no pasa nada", con el consiguiente resultado. Entramos entonces en otro debate completamente diferente: "A ver quien es más macho", porque, a pesar de todo seguimos siendo más del 70%.

No sabía quien era el Luis Pousa: matemático, periodista y escritor. Es como el 3 en 1. Tipo interesante, muy en la línea CTV (Coruñés de toda la vida), muy en la línea Voz de Galicia. Su forma de pensar es endémica, no creo que un africano como tú lo entienda.

Estaré atento a tus minitrotes. Dale caña.
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Lun, 15 Xul 2019, 22:38
Asunto: Re: Diario de Pollastre

“91, 109 y las glándulas sudoríparas"
91 corredores el primer día y 109 el segundo. Ese fue el número de corredores que me crucé en mis 2 únicas salidas por tierras valencianas, contando sólo un tramo de 5 kilómetros por el viejo cauce del río, a las 10 de la noche. Fue inevitable recordar aquellos años, bastantes ya, en que prácticamente sólo los corredores federados corríamos por esos terrenos, frecuentados por perros sueltos y gente de malas costumbres, hasta el extremo de no ser una zona recomendable para correr solo por la noche, fueses hombre o mujer. De vez en cuando recibíamos algún comentario pretendidamente gracioso desde los puentes (“corre corre que no llegas", “un dos, un dos…”), a lo que respondíamos con la debida educación (“saludos de mis partes").
En esta zona el boom del running parece que se mantiene. Hace unos meses pude comprobar la asistencia en un horario más normal, un sábado por la mañana. Un auténtico tumulto de corredores circulando por el circuito exclusivo para running, tal cantidad que hacía necesario seguir unas mínimas normas de circulación, correr por la derecha, señalar los adelantamientos, etc.

Todos los presentes estos últimos días lucían una estampa runner según los cánones. Su pantaloncito, su camiseta y su canesú, destacando sobremanera un chaval con la suficiente presencia de ánimo como para ir de manga larga (que el Señor le conserve la salud y el termostato). En contraste con esta indumentaria, un servidor circulaba a pecho descubierto, con una escueta braga náutica a modo de taparrabos, chorreando por los cuatro costados. El chorreo llegaba hasta el fistro de abajo, de tal forma que al terminar la sesión mi figura se asemejaba bastante a un anciano desvalido aquejado de incontinencia urinaria, ofreciendo una imagen lamentable mientras sorteaba las mesas repletas de ciudadanos de todo pelaje y condición que tomaban helados, cervezas, refrescos y otras bebidas, incluyendo posiblemente algunas de alta graduación, que asistían impertérritos al espectáculo de semejante acaloramiento. Por motivos de higiene y ante la posibilidad de asustar a algún niño, me pareció lo más oportuno recurrir a un sitio oscuro y discreto para hacer los estiramientos correspondientes.

En resumen, la actividad en 10 días se limitó a 2 salidas de 8,4 km. La primera, a 5'03 de media, fue de toma de contacto con este medio hostil, cual astronauta tras el alunizaje. En el transcurso de la misma, cuando la garganta empezaba a convertirse en lija, se me ocurrió preguntar a una chica con la que me crucé si conocía alguna fuente cercana, ya que en ese momento no recordaba ninguna; pero sólo conseguí sobresaltarla, algo perfectamente entendible si por la noche se te acerca un extraño semidesnudo y con el rostro desencajado, con los tiempos que corren. La segunda salida, a 4’58, fue algo más cómoda, sobre todo porque ya tenía localizada una fuente en el recorrido. Y con ello tuvimos bastante.

Respecto al parte de dolencias, las rodillas se hicieron notar y el resto del cuerpo en absoluto. Lo de las rodillas se lo achaco a la falta absoluta de ejercicios de refuerzo, estiramientos o semimasajes, con todo el tiempo dedicado a innumerables actividades con las fuerzas vivas, lo que en mi caso provoca flojera y acortamiento muscular. Unos músculos acortados que tiran por abajo y otros por arriba, lo que acaba afectando a la parte más débil de la cadena. Plantearemos soluciones.

El sábado tocó rodaje por tierras orensanas. 10,4 km a 5'05 de media, bien temprano y algo más llevadero en cuanto a temperatura, pero parando en todas las fuentes del camino y con una tentación irrefrenable por tirarme al río, tan silencioso y refrescante, en plan baño campestre despelotado. Las rodillas este día no se notaron. Vamos mejorando.

Hoy lunes, ya de vuelta a la cornisa y a unas condiciones atmosféricas más favorables, apetecía valorar el estado de forma en una salida más corta. Han sido 5,1 por el circuito sube-baja tradicional a 4'44 de media, sin matarse pero ya forzando algo. En principio no está mal a estas alturas de temporada y teniendo en cuenta las cuestas, pero la conclusión es que aún estamos algo justos y que falta fondo largo, mejorar el reprís con los cambios de ritmo y las series y más fuerza en las piernas. O sea de todo.

Sirva este último rodaje como homenaje a mis glándulas sudoríparas, que se han comportado con profesionalidad y eficacia, regulando la temperatura corporal en unas circunstancias muy difíciles.

Sin más tonterías que añadir (ya son bastantes por hoy) ni otras cuestiones que plantear, me despido de ustedes hasta una próxima conexión.
Tengan un buen día.
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Dom, 21 Xul 2019, 9:05
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Conclusiones:

91 corredores en una salida a esas horas son muchísimos. Los censos que hicimos por aquí en tramos de 10 km andaban en los días buenos por los 30 corredores como mucho. Esas cifras son para mí enormes. Supongo que habrá que contar con que media Alemania y medio Reino Unido están de vacaciones en Valencia, y que Valencia es más grande que Coruña.

Coincido contigo en lo de las zonas. En Coruña poca gente hace 20 años corría por el Monte de Bens, por el puerto, o por el Polígono de La Grela. Ahora es una silueta más normal.

Por último, según lo que cuentas, eres candidato a acosador de señores, señoras y niños. Hay que tener cuidado con donde estiramos, y sobretodo como estiramos, que en un pispás te sacan un vídeo, lo editan convenientemente y acabas saliendo en "Equipo de Investigación".

Disfruta del verano Pollastre.





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Non podes descargar arquivos