Foros ›
Autor
Mensaxe
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Ven, 21 Dec 2018, 22:24
Asunto: Re: Diario de Pollastre

“La tercera pata”
Ahí están. Las tres patas en que se basa la teórica recuperación. Las dos primeras son relativamente fáciles de hacer, carrera sin forzar en exceso y ejercicios de refuerzo. Más o menos se van haciendo, con las dificultades propias de la escasez de tiempo.
El problema es la tercera pata: la flexibilidad y la movilidad articular de la cadera. Si la movilidad no es buena, ni la carrera ni el refuerzo se realizan adecuadamente. Al final todo es un conjunto de cosas que deberían funcionar armoniosamente.

La flebilidad de la articulación de mi cadera se asemeja más a la de un click de Playmobil que a la de un vallista, por poner un ejemplo. Esto es así, e intentar mejorarlo a estas alturas de la vida no es tarea fácil. Algo que vendría bien y me recomendaron en su momento sería el pilates o similar, pero esto, con los horarios y obligaciones actuales lo doy por imposible. Así que hay que conformarse con hacer algunos ejercicios caseros de vez en cuando, aunque realmente estos ejercicios están casi siempre a la cola, relegados por las otras dos patas.

Seguimos con las tareas de pocos kilómetros.
Lunes. Carrera habitual por Oza a ritmo relativamente alegre. 7,3 kilómetros a 4’42 de media.
Jueves. Después del pincho de navidad en el trabajo no era un día para grandes florituras. Un trote de 5,2 km por el camino de tierra del parque y luego unos ejercicios de técnica de carrera, una de las cosas con las que intentamos trabajar algo lo de la tercera pata.

El domingo espero completar la semana con una sesión un poco más larga a la orilla del Gran Río, pero los cachorros empiezan las vacaciones y los huecos-oportunidad se volatilizan. No hay que agobiarse por ello, porque estas dos próximas semanas son días para hacer una pausa y tocar la zambomba, algún trote por el vecindario y nada más.
La rodilla izquierda lleva unos días molestando, le hemos marcado el semáforo amarillo. Aprovecharemos también para intensificar los ejercicios específicos para rodillas. Esta debe ser la cuarta pata. Ya no sé con cuántas patas acabaremos esto.

Y en fin de año queda la San Silvestre. La rara.
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Mar, 01 Xan 2019, 22:53
Asunto: Re: Diario de Pollastre

"La San Silvestre Alternativa, o llámale X"
No sé si apuntar esta carrera en el currículum de carreras. ¿Esto ha sido una carrera o no?. No hay clasificaciones oficiales ni tiempos y su nombre no saldrá en ningún sitio, pero quizá sí la apunte, dado que ha sido un año parco en participaciones. En el bar donde nos reunimos, una señora extranjera me preguntó porqué estábamos allí, si eso era la San Silvestre. No sabía muy bien qué decirle, la verdad. La San Silvestre que saldrá en la Voz al día siguiente no era, pero entonces... ¿qué era?. A ver quién explica esto a alguien de fuera.

El caso es que allá que fuimos unos cuantos, bastantes, ajenos a la San Silvestre oficial, a celebrarlo de otra manera y terminar el año con un trote.
Uno no pensaba que hubiese cola para recoger el dorsal, pero así era. Aquella cervecería parecía una versión reducida de la planta de deportes de unos grandes almacenes. Aprovechamos el tiempo de espera para saludar a algunos foreros, como Paticorto, Mauli y su disfraz de Superman, Andrés61 y dos compañeros de su club ferrolano, y otros cuyo nick no recuerdo. Don Andrés me hizo una demostración de profesionalidad y saber hacer, poniéndose el uniforme de correr en menos tiempo del que yo necesito para ponerme el dorsal.

Nos reunimos en la salida, de manera un poco caótica. Somos lo más parecido al ejército de Pancho Villa. A falta de jueces, arco de salida y alguien que ponga orden, se imponen la anarquía, la falta de disciplina y el desahogo general, algo que sólo empieza a arreglarse cuando Lihto y Amina aplican su autoridad moral sobre los presentes y consiguen pastorearnos para la foto de grupo.
Estos maravillosos organizadores lo tienen todo previsto, hasta dos bengalas para indicar la salida. El mecanismo falla un poco, pero al final se da la salida y empieza la fiesta.
Salimos tranquilos, queda un grupo bastante numeroso delante y el resto de la serpiente multicolor que se va dispersando. La única consigna inicial es no tropezar con ningún paseante ni esnafrarse contra los bancos del paseo, ocultos por el pelotón de corredores. Nuestra súbita aparición por detrás sorprende a alguna dulce abuelita y a algún otro peatón. Advierto la presencia de un padre escribiendo algo: "Excmo Sr Alcalde, la San Silvestre oficial ocupa la calle y la alternativa el paseo. Dígame usted por dónde puedo llevar a mis niños a eso de las 17h"
VictorAlvarez, cada día mejor de sensaciones, se coloca en cabeza, sonriente y sin dar señales de fatiga, en plan capo del Tour en una etapa de alta montaña. A este ritmo lento Maseda corre a la pata coja, no le hace falta más. Estamos de cháchara, pero como en toda prueba importante que se precie, un espontáneo se destaca del grupo de favoritos, no soy capaz de reconocerlo, pero nadie se inmuta, sabedores de que es un ritmo suicida que no va a ninguna parte y que la tiranía del grupo acabará imponiéndose.
Un poco más adelante alcanzamos a los últimos de la San Silvestre oficial que circulan por la calzada. En el grupo se plantea la posibilidad de incorporarnos a ella, llegar a María Pita para saludar en el vídeo de la llegada y volver a la San Silvestre alternativa, pero alguien nos alerta del riesgo de que nos tomen el nombre, en plan foto del radar de tráfico, y nos carguen el precio de la inscripción vía PayPal. Así que desistimos y seguimos.
Al llegar a la estatua de la Torre, los más animosos deciden subir la cuesta hasta la base de la torre. Maseda y un servidor preferimos esperar, uno por no estar por la labor, con la vista puesta en una temporada llena de retos, y el que esto escribe debido a su reconocida alergia a las cuestas (urticaria por contacto).
Esperamos a que bajen los escaladores y a algunos rezagados e iniciamos el camino de vuelta. Aunque esto sea un trote sin importancia, aquí no hay compasión, no se perdona ni a los seres queridos. Algunos empiezan a apretar, se acaba el ritmo tranquilo y se hace una primera selección, un pequeño grupo se va por delante y otros quedamos un poco atrás, a una distancia prudencial. Así seguimos hasta la meta imaginaria, punto final del trote y del año corredor.
Al final, si sumamos el trote de la ida con la carrera algo más alegre de la vuelta, salió una sesión digna para terminar el año y digna de ser registrada en el cuaderno de anotaciones, consignando en el apartado de "mis lesiones" el semáforo verde-verde-verde, que siempre es importante.

Como mi coche estaba a punto de convertirse en calabaza, después de esto sólo dio tiempo a tomar un culín de sidra y ya hubo que salir apresuradamente a ver cómo iban las fiebres del cachorro número 2 y a cumplir con las obligaciones culinarias de la noche.

Una San Silvestre diferente, realmente, que nada habría sido sin sus magníficos organizadores, para los que nunca se agotan las palabras de agradecimiento, no hay más que leer el propio hilo de la carrera. Me uno sin duda en el aplauso general y en su reconocimiento.
Saludos.
Andrés61

Maratoniano
Maratoniano
25/08/12
0 Carreiras
1878 Mensaxes

Respostar citando Envío Mér, 02 Xan 2019, 13:04
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Pollastre escribió:
"La San Silvestre Alternativa, o llámale X"
Aprovechamos el tiempo de espera para saludar a algunos foreros, como Paticorto, Mauli y su disfraz de Superman, Andrés61 y dos compañeros de su club ferrolano, y otros cuyo nick no recuerdo. Don Andrés me hizo una demostración de profesionalidad y saber hacer, poniéndose el uniforme de correr en menos tiempo del que yo necesito para ponerme el dorsal.
Si, amigo Pollastre. Me temo que es para lo único que soy rápido Disimulando
Un placer coincidir contigo y tantos buenos correlegas.
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Mér, 02 Xan 2019, 18:30
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Preciosa crónica Pollastre, da una idea perfecta de la cuestión. Espero poder asistir algún día que no me toque cocinar. Cuida esas fiebres, feliz año y nos vemos por las aceras.
maseda

Foreiro Veterano
Foreiro Veterano
3/03/11
0 Carreiras
1339 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Xov, 03 Xan 2019, 10:00
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Bueno reconozco que en los últimos 500m Alvaro me tentó y el trote se convirtió en un sprint vertiginoso que, aunque fuí derrotado (menos mal que no era oficial; lo negaré todo) , gracias a eso me entró a la noche un trozo de cordero más. Silbar
Si es que las carreras no competitivas las carga el diablo...
Un placer coincidir contigo otra vez.
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Ven, 04 Xan 2019, 19:46
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Que os Reis Magos che traian moitos días de semáforo en verde este ano, Pollastre
corredor101

Maratoniano
Maratoniano
7/04/08
117 Carreiras
4361 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 04 Xan 2019, 21:52
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Bonita crónica de la San Silvestre Alternativa, qué pena que no pude estar, a ver si para el año.
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Sáb, 05 Xan 2019, 17:57
Asunto: Re: Diario de Pollastre

"Codillos, conjunciones y antiglobos"
Sí, don Andrés61, más rápido que Superman, que al menos le hacía falta una cabina telefónica o una puerta giratoria para cambiarse. Saludos y hasta la próxima.
Freaky, codillos del Ikea, a 5€ la unidad. Si le añades patatas fritas o guarnición tienes un menú rico y económico, y sobre todo rápido de preparar, que te deja tiempo libre para otras cosas. Apúntalo para próximas fiestas.
Esta semana en el cielo ha habido una conjunción espectacular de la Luna, Venus y Júpiter, solitos en el cielo, justo antes de amanecer. Los planetas aún se ven y la conjunción se repite el 31, por si a alguien le interesa, vale la pena aunque no se sea aficionado a la astronomía. Este tipo de conjunciones astrales parecen más fáciles de producirse, por lo visto, que la conjunción Freaky-Pollastre. Queda en la carpeta de asuntos pendientes para este año.
Maseda, para la próxima San Silvestre Alternativa propodré a los organizadores que se instaure algo parecido a un Safety Car, como en la fórmula 1. Un Safety Man o una Safety Woman, alguien a quien no se pueda adelantar, arriesgándose el infractor a una sanción administrativa o pérdida de puntos. Lo contrario a los globos tradicionales de las carreras. Un antiglobo. Pero bueno, entiendo perfectamente que para quien corre a 3’30 un 10k, las piernas se le van a 4’30 sólo con que el terreno pique un poco hacia abajo. Un placer.
Gracias Meiga, veremos que me traen los Reyes, pero de momento toca estar de enfermero en vez de en la cabalgata. Con la ilusión que me hacía.
Eso, 101, dentro de casi un año en la siguiente SSA y con nuestra rodillas como nuevas.

Saludos y gracias a todos por los comentarios.
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Dom, 06 Xan 2019, 10:05
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Lo de Ikea no es un menú, es una venganza de los vikingos para con el lacón. Envidiosos que son.

Y eso que no probaste las albóndigas. Creo que están hechas de restos de muebles.
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Lun, 07 Xan 2019, 22:17
Asunto: Re: Diario de Pollastre

“La regla de tres inversa”
El año atlético de 2018 terminó con 120 días o sesiones de carrera, más o menos largas y más o menos intensas. Además, puede decirse que se hicieron razonablemente bien, hubo y hay molestias algunos días, pero no vamos a andar ahora con exigencias.
El número total de kilómetros ya me da vergüenza ponerlo, para no comparar con la tónica general de los diarios, pero aquí nunca ha sido un objetivo hacer un gran volumen, sólo lo justo y necesario. El resto de deportes fueron testimoniales y quedaron sólo para días muy puntuales.

Así visto no está mal, a mí me vale, se cumple el objetivo básico, la tónica general de estos últimos años, y ya me doy por satisfecho con repetirlo en 2019. Cualquier otra consideración es, como se dice aquí en Galicia, “a mayores”, lo cual no significa que renuncie a mantener un nivel mínimo de ritmos, participar en alguna carrera que me pueda resultar interesante o seguir haciendo un tiempo relativamente decente en un 10k o alguna otra. Todo dependerá de como vaya el cuerpo, es pronto para valorarlo, pero no es el objetivo, ni hay agobio ni prisa por ello mientras pueda seguir una rutina regular como hasta ahora.

Estas 2 últimas semanas han sido muy relajadas en lo deportivo y muy entretenidas en todo lo demás, especialmente con la salud del cachorro número 2, que anda pachucho. Sólo dos sesiones de carrera semanales y muy tranquilas. Se cumple una vez más la regla de tres inversa. A más vacaciones escolares y más visitas familiares menos posibilidades de correr, ya no digamos de otras actividades deportivas que consumen más tiempo.
La última semana del año sólo hubo un rodaje de 8,2 km por los caminos de tierra del Gran Río gallego, con Alejandro derrapando en las curvas (normal a esas velocidades), y un soleado minitrote vecinal de 5,1 km.
La semana pasada fue la San Silvestre Alternativa coruñesa, unos 7 kilómetros de carrera en grupo (por una vez y sin que sirva de precedente). Y el sábado otro trote vecinal, aderezado con resbalones por la acera helada y un último kilómetro a ritmo más vivo, a 4'15. En total 7 kilómetros a 4'57 de media. La regla de tres inversa a rajatabla.

Desgraciadamente esta regla se va a prolongar también esta semana, ya que la enfermería sigue de guardia: a más fiebre infantil menos opciones de correr. Aprovecharemos la circunstancia para descansar de impactos y tratar de mejorar esta rodilla izquierda, con sus molestias que van y vienen, y el aductor, que sigue recordando su presencia. Sólo ejercicios de piernas, core, específicos de rodilla y algo de movilidad articular.
Saludos.
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Lun, 14 Xan 2019, 18:10
Asunto: Re: Diario de Pollastre

“Eustaquio, el vecino del quinto”
Tengo las piernas flojas, lo noto. Si el objetivo fuese correr al trote esto no importaría, pero si pretendo ir a un determinado ritmo, entonces es necesario fortalecerlas, de la manera que sea. Si no, luego pasa lo que pasa.

Estos días de poco correr y mucho hogar, reflexionando sobre esta cuestión, he planteado un pequeño cambio a este respecto. Es hora de aprovechar las propias instalaciones, por lo que a las rutinas habituales de refuerzo le he añadido algo muy olvidado: las escaleras.
El ejercicio consiste en subir un piso haciendo skipping y bajarlo andando, así seguido hasta 10 veces. En tiempos pretéritos lo hacía de otra manera, que seguramente sería más efectiva, como subirlos haciendo sentadillas en cada escalón, o de dos en dos, o a la pata coja, o bajar corriendo también. Pero esto no lo hago ahora por dos motivos. El principal es para no forzar las rodillas. Las escaleras de casa están bien porque son peldaños pequeños, mejor que los peldaños grandes o las gradas. Cualquier otra cosa obligaría a más flexión de las rodillas y a una carga excesiva.

Pero hay un segundo motivo. En el momento actual, si me subo a un tiovivo con el cachorro número 2, al bajar parece que me haya bebido dos cubalibres, ofreciendo una imagen impropia de una persona responsable. Un otorrino diría que esto es una alteración del equilibrio originada en el vestíbulo del oído interno, un proceso natural asociado a la edad, pero como no me gustan los tecnicismos, prefiero atribuírselo a un órgano más sonoro que anda por ahí cerca: la trompa de Eustaquio. Si el equilibrio no es adecuado, la estabilidad durante la carrera se resiente. A cada paso que damos la pisada va por donde la puñetera trompa considera conveniente, originando los consabidos desequilibrios posturales y sobrecargas.
Queda pues descartado hacer excesivas filigranas en las escaleras, no sea que me estampe.

No sé si esto de las escaleras sirve para algo, aparte de que el perro me mira raro. Se supone que es una forma de fortalecer las piernas y al menos permite cambiar la rutina. Mi antiguo vecino Eustaquio (QEPD) no practicaba el atletismo, subía y bajaba las escaleras por obligación para abrir el bar de la esquina. Bastantes horas le echaba el hombre. Un quinto sin ascensor siempre es un buen ejercicio para las piernas.
El primer día de escaleras fueron 4 series de 10 pisos con 1 minuto de descanso entre series, por empezar con algo, lo que equivale a 8 subidas y bajadas de Eustaquio a trabajar en el bar.

En cuanto a la carrera pura y dura, el viernes hubo una sesión lenta-lenta por el circuito sube-baja del vecindario. 5,1 kilómetros nocturnos, fríos y catarrales, con unas sensaciones muy pesadas durante la carrera y malísimas después. Tanto día de descanso al final no es bueno.
Y el domingo completamos el mismo circuito, esta vez de día y mucho mejor. Fueron 7 kilómetros a 4’51 de media, con los dos últimos a 4’25.

Intentaremos seguir así. Mientras me deje la trompa de Eustaquio.

P. D.: aunque el hecho es verídico, en realidad el vecino se llamaba Higinio (que también tiene tela), pero así quedaba mejor en el texto.
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 14 Xan 2019, 19:11
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Buenísimas las reflexiones. Tienes potra de tener casa con escalera interior. En mi caso, el problema sería, no Eustaquio, sino la Eustaquia de abajo la que empezaría a preguntar, protestar, e incluso pretender cobrar si me pongo a usar en exceso la escalera común, habiendo ascensores.

El día que pierda definitivamente la vergüenza lo haré igual que tú pero en series de 14 pisos a disposición. Bajando en montacargas.
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Lun, 14 Xan 2019, 22:42
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Pollastre, creo que te vou copiar o sistema, tendo en conta que teño dúas tandas de escaleiras (particulares e interiores) con 15 chanzos que teño que subir e baixar varias veces ó día, ben cando vou da planta principal ó sótano e o curruncho da lavadora, ou ben da planta principal ao piso de arriba onde está o cuarto de traballo e o tendal... cousas de vivir na favela e non no centro de Coruña, algo bo tiña que ter (cortes de auga aparte)
Moito ánimo con todo
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Dom, 20 Xan 2019, 21:56
Asunto: Re: Diario de Pollastre

Gracias, Freaky y Meiga, un descubrimiento esto de la escaleras, barato y asequible, y supongo que efectivo si se hace bien y con constancia. Pruébalo, Meiga, si tienes la oportunidad. Subir y bajar en el quehacer diario no sirve, sólo sirve para cansarse, habría que hacerlo algo más intenso y concentrado.

"El año del cerdo"
2019, el año del cerdo según el horóscopo chino, lo hemos iniciado con nuevos bríos, aunque de momento seguimos con el freno de mano echado y pocos planes de participar en carreras. Por fin ha habido una semana con un plan de actividades que puede considerarse completo.
Lunes. Sesión de ejercicios caseros de refuerzo core-piernas: psoas, flexores de cadera, cuádriceps, isquios, aductores, abdominales.
Martes. Sesión de carrera por Oza. Mientras haya ganas y las sensaciones lesionales se mantengan, el martes sigue siendo el día consagrado a recordar algo parecido a los ritmos intensos (dentro de lo que cabe), pero sin pasarse. 2 vueltas al circuito tradicional, 7,3 km a 4'42 de media, la primera relativamente tranquila y la segunda más exigente.
Jueves. Una agradable sesión de carrera por los caminos de tierra, disfrutando del terreno y de una zancada inopinadamente alegre. 8,2 kilómetros (aunque quisiera no cabe más en el hueco-oportunidad disponible), a ritmo estable de 4'49.
Viernes. Ejercicios de skipping en escaleras al estilo Eustaquio. 4 series de 10 pisos.
Sábado. Paraguas y pizza quattro formaggi.
Domingo. Tercera jornada de carrera de la semana. Hoy tocaba día tranquilo, fundamentalmente porque me lo pide el pubis, aunque esto sacado de contexto pueda sonar feo, pero es la realidad. 6 kilómetros a 5'03 de media por el sube-baja del vecindario, con sólo un pequeño cambio de ritmo en el último kilómetro cuesta abajo. La salida sirvió para un emotivo reencuentro con el rebaño de cabras del barrio, circulando en perfecta formación de dos en fondo por la carretera, sin necesidad de pastor.

Las rodillas se han comportado bastante bien esta semana, pero la zona de moda en estos últimos meses se sigue notando, por lo que así seguiremos de momento durante este año del cerdo . Lástima que para al año de la cabra haya que esperar hasta 2027.
Saludos.
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Dom, 27 Xan 2019, 22:40
Asunto: Re: Diario de Pollastre

"El diario ni-ni"
Esta ha sido una semana con sólo 2 días de carrera, debido sobre todo al mal tiempo, que en esta época del año me echa para atrás. Una semana con poca chicha, que ha consistido en lo siguiente:

Lunes. Ejercicios caseros habituales de refuerzo core-piernas con goma, esterilla y pesa atada al pie.
Martes. Día de gimnasio, en un gimnasio de verdad. El día no invitaba a actividades en el exterior y a un servidor le entró la pereza. Spinning y algunos ejercicios de brazos, piernas y abdominales.
Miércoles. Ejercicios caseros de estabilidad, tobillos, estiramientos y movilidad articular.
Jueves. Día de carrera, por fin. 9,3 kilómetros a 4'54 de media, los 2 primeros km bastante lentos en plan calentamiento y el resto a ritmo estable, con mucha humedad y algo de lluvia. Esta época del año y esta climatología no son nada agradables para mis tendones, por lo que "la zona", esa zona de la que usted me habla, se resintió algo al final.
Viernes. Skipping en escaleras, 4 series de 12 pisos, procurando mantener el porte elegante durante el acto, el paso firme, pero la vista concentrada en los peldaños para evitar accidentes domésticos.
Domingo. Sesión madrugadora de carrera por el Gran Río gallego, en plan bastante tranquilo sobre todo al principio. 7 kilómetros a 5'17 de media.

Este es un diario ni-ni. Alguien podría decir esto, sin duda, en primer lugar su autor. Un diario en el que ni hay preparaciones maratonianas, medio-maratonianas ni micro-maratonianas en este momento, ni siquiera una chiquitita.
Pubalgia. Suena a lesión de futbolista profesional, pero debo adjudicarle este nombre, aunque aún estoy a la espera de una prueba diagnóstica que permita conocer el alcance real de las molestias de la zona inguinal. Unas molestias que van y vienen, no son excesivamente invalidantes ni dolorosas, dejan hacer y dejan correr pero "ahí hay algo que no debería estar" y después de correr se notan.
Mientras este diagnóstico llega, ahora no es momento de prepararse nada ni apetece forzar más de lo necesario, aunque seguiremos disfrutando de lo que se pueda correr, según vayan las molestias o las ganas. Si todo va bien, la idea es cambiar algo más adelante, añadir las cuestas para meter un poco de fuerza a las piernas, aprovechando estas rampas tan bonitas del 10% que nos ofrece el vecindario. Y luego llegará la primavera, los días largos y la alegría de vivir, y ya se verá, pero este diario ni-ni, sin crónicas que relatar, ni eventos épicos que describir, ni preparaciones dignas de mencionar, se toma un descanso. Es posible que sea temporal, pero también decía esto la Familia Real y aún estamos esperando.

Salud para todos. En mi tierra la expresión sería algo más contundente pero excesivamente masculina, y en estos tiempos de lenguaje inclusivo no quedaría bien. Sigan ustedes corriendo a gusto.





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Non podes descargar arquivos