Foros ›
VII Maratón Atlántica Coruña42 (15/04/2018)
Foros de debate / Carreiras Populares en Galicia
Respostar ao tema

Autor
Mensaxe
Poulidor

Maratoniano
Maratoniano
27/03/12
15 Carreiras
161 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 20 Abr 2018, 9:39
Asunto: Re: VII Maratón Atlántica Coruña42 (15/04/2018)

xulioxinzo escribió:
Gracias a Poulidor, globo 3:30, era mi primera maratón y fué una pasada hacerla a su lado, siempre animando, dando buenos consejos. El grupo que se formó, de lo mejor, incluso alguno de Vigo, jaja.
Al final 3:27, Gracias de nuevo Poulidor.

Que bien corriste. Siempre sobrado y apretando un poco al final. La maratón perfecta, incluso con celtistas al lado Sorriso Sorriso
Quiquevich

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
23/06/14
120 Carreiras
235 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 20 Abr 2018, 15:50
Asunto: Re: VII Maratón Atlántica Coruña42 (15/04/2018)

Bueno pues después de unos días de descanso otro que se anima a compartir su experiencia:
Segundo maratón tras el del año pasado, en el que lo pasé muy mal para acabar en 4:05 a causa de una lesión en la espalda que me impisió hacer nada las últimas 3 semanas. De hecho llegué a renunciar a participar, aunque al final pude ser de la partida gracias a unas infiltraciones la última semana que me quitaron el dolor. Evidentemente la falta de entreno me puso en mi sitio en la carrera y del 30 en adelante fue un infierno, y los 6 últimos peor que eso.
Este año pude realizar la preparación medianamente bien y tenía decidido salir con el globo de 3:30. De hecho, sin haberlo conocido previamente, estaba deseando que el encargado de dicho globo fuese el mismo que el año pasado, Poulidor, a partir de ahora Poulidor el Magnífico Aplauso Aplauso Aplauso Aplauso
Al haberlo pasado tan mal el año pasado las dudas eran grandes y mi espíritu conservador también, así que decidí no arriesgar más y tratar de acabar en ese tiempo o similar ( la semana pasada firmaba acabar en 3:40 seguro ). Como digo el temor a que me pasase lo del año anterior era grande y no quería repetir esa experiencia.
Salí un poco por delante del globo con otro compañero, con la sombra del grupo siempre unos 100 metros por detrás. De todos modos había kms que me salían a 4:45 y otros a 4:57 así que en el km 7 aproximadamente decidí dejarme caer e integrarme en el grupo. Fue la mejor decisión que podía haber tomado. Resguardado y protegido se iba mejor y además animándonos en cada km estaba él, Poulidor el Magnífico. Aconsejándonos en cada avituallamiento, cogiendo aguas de más por si alguien no era capaz de coger la suya, pidiendo ánimos al público y soltando "chascarrillos" para ir rompiendo la monotonía y provocar alguna risa que nos relajase aunque fuesen 150 metros. Salieron temas tan de actualidad como lo bonito que es Oza, el difunto Andresín del que tanto se ha hablado, de la rivalidad con los vecinos sureños en lo futbolístico y hasta tuvimos tiempo para rebasar a dos "espontáneos" del 10k que se equivocaron y completaban su primer paso por Oza sin saber mucho qué pasaba Silbar
Fueron pasando los kms y en el25 vino el primer momento de tensión: tras el avituallamiento de Oza no aguantaba más y tuve que parar a evacuar líquidos. Evidentemente ese minuto de parada hizo que el grupo se me fuera y tuve que decidir entre subir el ritmo de manera notable y alcanzarlo en poco tiempo o ir tratando de limarle metro a metro pero sin exigirme demasiado ya que sabía que cada gramo de fuerza me iba a hacer falta después. Decidí hacer los segundo y, aunque cada vez los veía más cerca, esos 100 metros parecían un km y no era capaz de conectar. Lo hice casi 4 kms después, al entrar al paseo a la altura del instituto Eusebio da Guarda. Me situé al final del grupo y traté de recuperrar, cosa que hice y agradecí. en aquel momento solamente quedaban 15 o 20 corredores ya que bastantes se habían ido quedando atrás.
Llegó el 30 y el show del "Magnífico" continuaba: a partir de ese km su "¿sabéis que veo? El km 30!!!!! 31!!!!!!!!32!!!!!!! Y así hasta el final en cada 1000 metros que completábamos. Ya casi no hablábamos ninguno pero Poulidor seguía animándonos. En el 35 estaba la familia animando una vez más con los enanos dándole a la bocina sin parar. Cada vez que los veía me animaba a seguir y ese paso iba a ser el último hasta verlos de nuevo, ya en María Pita así que había que resistir como fuera porque ellos también habían hecho un maratón particular moviéndose de un sitio a otro para animarnos unas 10 veces a lo largo del recorrido. Al final de Juana de Vega Poulidor empieza a gritar a la gente que estaba en la plaza de Mina "sí se puede, sí se puede...!!!!!" y todo el mundo lo sigue y nos anima. Las pocas fuerzas que quedaban parece que crecen por un momento y se pone la piel de gallina viendo que gente que no conoces de nada te apoya como si fueras parte de su vida. Increíble y emocionante.
A partir de ahí vino el bajón. Aguanté con el grupo muy reducido hasta la entrada en Oza en el que se me fue definitivamente. Ya solamente quedaban Poulidor y 4 más pero evidentemente tenían que seguir. Me entraron las dudas porque no podía más pero preferí marcarme un ritmo que me mantuviese en movimiento a cebarme y seguir con ellos 500 metros y hundirme después. Lo conseguí, hasta salir de Oza pasé de ir de 5m/km a ir a 5:20m/km, pero constante. El ir pasando gente también me animaba. Sabía que iba mal pero nada que ver con el año pasado en el que en este punto las piernas iban totalmente contracturadas y el isquio estaba a punto de romper. Iba justo pero era un tema de fuerzas.
Al salir de Oza vi a Lihto, al que nunca me he acercado a saludarlo por no interrumpir, ya que casi siempre está hablando con otros corredores y no me parece el momento oportuno para presentarme. Algún día cercano seguro que te pillo solo jaja ( qué mal ha sonado esto Disimulando ). Quedaban 2 kms y sabía que a partir de la Plaza de Orense estaba la animación. Costó llegar a ella pero una vez allí toda esa gente animando de nuevo te hace ir solo. Vas muerto, no puedes más pero no puedes pararte porque sabes que no queda nada y además se merecen que sigas corriendo por darte esos ánimos. Miguel, Jose, los de los cencerros...tanta gente gritando. Paso el edificio de correos y aunque me van pasando otros corredores sé que ya estám, que quedan poco más de 2 minutos de sufrimiento y que al entrar en María Pita va a estar mi peña de hooligans otra vez con las bocinas. Trato de no pensar y llegamos a la curva donde los veo y me vuelvo a emocionar. Queda entrar en la plaza y disfrutar de esos últimos 50 metros que te llevan a la ansiada y esperada meta para terminar en 3:31:29.
Al llegar los primero que veo nada más cruzar la meta es a Poulidor el Magnífico al que me acerco a saludar y darle las gracias. De paso me enchufan un micro para preguntarme qué le estaba diciendo a la liebre y creo que contesto correctamente pero estoy tan cansado que no me salen ni las palabras. Después lo siguiente que veo son las sillas y allí me "aparco" unos minutos a disfrutar de un merecido descanso.

Quiero nuevamente y ya en frío reiterar mi agradecimiento a todo el mundo: voluntarios, seguridad , corredores, público que aunque no sea mucho es ANIMOSO y ENTREGADO a tope y por supuesto a mi familia que ha aguantado mis salidas a horas intempestivas, mis planes de entrenamiento, mis nervios... GRACIAS a todos.

Y las últimas líneas no podían ser para otro que no fuese para nuestra liebre. MUCHAS GRACIAS A POULIDOR. Como te dije en la meta, sin tu ayuda esa marca sería muy difícil de conseguir para mí. Es cierto que nosotros le damos a las piernas, pero tus ánimos, consejos, motivación, sentido del humor y empuje nos ayudó mucho, al menos a mí. Y no sabes cuánto te lo agradezco. Y todo esto corriendo igual que nosotros un maratón, que muchas veces la gente no lo tiene en cuenta. Tener ese apoyo en una carrera tan larga en la que la monotonía puede "comerte" es primordial. A partir de ahora compartiré carreras con otras liebres pero Poulidor solamente hay uno Aplauso Aplauso Aplauso Aplauso Aplauso Aplauso Aplauso

Y hasta aquí llega la C42 de este año. No he escrito, pero he seguido el hilo constantemente y ya da "nosequé" que toque a su fin pero bueno, es lo normal.
Un saludo para todos, y enhorabuena a cada un@ de los que lo han intentado, lo hayan conseguido o no.


Última edición por Quiquevich o Lun, 23 Abr 2018, 21:37; editado 3 veces
alexv

Foreiro Senior
Foreiro Senior
18/05/15
0 Carreiras
431 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 20 Abr 2018, 21:15
Asunto: Re: VII Maratón Atlántica Coruña42 (15/04/2018)

A ver si ahora no se escapan del grupo.pal año repetimos ese grupo de 3.30 con el mgnifico de liebre,y al acabar le pagamos al mgnifico la caña
Läufer

Maratoniano
Maratoniano
1/02/17
0 Carreiras
132 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Sáb, 21 Abr 2018, 7:53
Asunto: Re: VII Maratón Atlántica Coruña42 (15/04/2018)

Quiquevich escribió:
Queda entrar en la plaza y disfrutar de esos últimos 50 metros que te llevan a la ansiada y esperada meta para terminar en 1:31:29.

¡Qué fenómeno! Batiste el récord del mundo en más de media hora. Bailar

Ahora en serio. Felicidades por tu tiempo. 3:31:29 quien me lo hubiera dado a mí.

Para mi desgracia, este año tocó cabeza fría y abandono a tiempo. Pero quiero aprovechar la ocasión para reiterar la opinión popular. Hasta mi abandono, hice casi la primera vuelta completa desde la salida con el grupo de Poulidor "el magnífico". No hay palabras para agradecer lo bien que lo hiciste. No sólo por clavar los ritmos, sino también por avisar en los avituallamientos cómo proceder, ir distrayendo al personal, llevar un clima distendido en una prueba en la que más de uno iba justito... En definitiva, por distraer a la gente mientras realizan un esfuerzo de bastante exigencia, y llevándolos hasta la meta en el tiempo previsto, sin que casi se enteren.

En resumen: ¡Muchas gracias por tu apoyo Poulidor! El año que viene os acompaño hasta la meta. Aplauso
lihto

Colaborador Circuíto
Colaborador Circuíto
12/06/11
606 Carreiras
4686 Mensaxes
K-pax
Respostar citando Envío Sáb, 21 Abr 2018, 13:09
Asunto: Re: VII Maratón Atlántica Coruña42 (15/04/2018)

Quiquevich escribió:
Al salir de Oza vi a Lihto, al que nunca me he acercado a saludarlo por no interrumpir, ya que casi siempre está hablando con otros corredores y no me parece el momento oportuno para presentarme. Algún día cercano seguro que te pillo solo jaja


Por favor,que no vuelva a pasar,acércate y manifiéstate,jajaja

" Corre la primera parte con tu cabeza,la segunda con tu personalidad,y la tercera con tu corazon."

Mike fanelli,entrenador
Quiquevich

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
23/06/14
120 Carreiras
235 Mensaxes

Respostar citando Envío Dom, 22 Abr 2018, 18:25
Asunto: Re: VII Maratón Atlántica Coruña42 (15/04/2018)

Läufer escribió:
Quiquevich escribió:
Queda entrar en la plaza y disfrutar de esos últimos 50 metros que te llevan a la ansiada y esperada meta para terminar en 1:31:29.

¡Qué fenómeno! Batiste el récord del mundo en más de media hora. Bailar



Ya decía yo que llegaba hecho polvo... Bailar Bailar Bailar
Editado jaja.
Poulidor

Maratoniano
Maratoniano
27/03/12
15 Carreiras
161 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 23 Abr 2018, 7:05
Asunto: Re: VII Maratón Atlántica Coruña42 (15/04/2018)

Joer, Quique, me has dejado sin palabras. Gracias por el comentario y por lo que dijiste en meta. Si el año pasado firmé una camiseta, como si fuese Messi, este año lo supera. Esto de hacer de liebre empezó en el 2015, cuando acababa de hacer la maratón de Sevilla y me apetecía hacer Coruña pero necesitaba una motivación y me ofrecí. Llevé el globo de 4 horas. Se sale con más presión que cuando vas a hacer marca personal, pero también se disfruta más cuando todo sale bien. Para mi poder correr los 42 a ritmo, charlando y animando era algo impensable hace 6 años, cuando corrí mi primera maratón.

Si las piernas dan y la organización quiere, espero repetir en... ¿Qué vemos detrás de esa farola? ¡El maratón de 2019!

Una pena el parón de un minuto, estoy seguro que entre volver a activar las piernas y el sobreesfuerzo de engancharte al grupo hizo que al final no pudieses bajar de 3.30. Por otro lado, mejor. Así tienes un objetivo que superar el año que viene. Por cierto, los enanos de la bocina... ¿eran tus enanos? ¡Qué cracks!

Alexv y Läufer, el año que viene todos a 3.30 y la caña la pago yo. Pero sólo si lo conseguís Sorriso .

Muchas gracias a todos, habéis conseguido ponerme colorao. He recibido más felicitaciones que el que ganó Abraiado Abraiado Abraiado Abraiado .



PD: qué grandes los que en la recta del Oza preguntaban donde estaba la meta porque ya llevaban sus 10k hechos. Pobres... Disimulando Disimulando
Javitxu

Maratoniano
Maratoniano
8/11/11
0 Carreiras
286 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 23 Abr 2018, 9:51
Asunto: Re: VII Maratón Atlántica Coruña42 (15/04/2018)

Buenos días a todos:
Una semanita después de la sensación de "y ahora que?" que te asola después de un maratón, y mas cuando la cosa no sale como esperabas, me decido a contaros como me fue a grandes rasgos.
De salida ya nervioso por el retraso y por el viento que se percibía y se intuía mas fuerte en la zona de costa. Llevé de liebres a dos grandes compañeros de equipo y los deberes bien hechos habiendo fallado y notado malas sensaciones únicamente en un par de entrenos en casi 4 meses.
Salida con idea de 4'15 los 3 primeros kilómetros, 4'10 hasta el 10 y luego dos o tres segundos menos por kilometro. Se cumplió a la perfección y se fue tirando bien y con buenas sensaciones. Al pasar el 25 noté que no iba mal pero que tampoco iba tan entero como debería, notaba muchos gases y ya había sentido frío en la tripa cuando nos pillaba el viento de cara. Ahí sentí un poco de miedo pero seguimos al mismo ritmo. Después del 31 tuve que parar a mear porque no aguantaba mas y ya no volví a tener buenas sensaciones, teniendo que parar varias veces, agacharme e ir unos pasos andando, con pinchazos en la tripa, el orgullo y la necesidad intima de agradecer a mis compañeros haberme acompañado, fueron las fuerzas que me hicieron no abandonar y llegar a meta en 3:07:27, 8' mas que el año pasado y sufriendo muchísimo mas. Como ya se ha comentado en este foro, hay días que el cuerpo no está, y es verdad que no está. El 4 de este mes tuve un episodio fuerte de dolor estomacal que me tuvo varios días con dieta blanda, sin entrenar un día y con sensaciones raras otros dos o tres días. Puede que eso afectase mas de lo que me parece. No lo sé.
Ahora toca volver a los entrenos poco a poco y buscar objetivos nuevos en distancias menores, este año no habrá mas maratones. A ver el año que viene...
Saludos a todos y gracias por compartir vuestras vivencias, de las que se aprende mucho.
seak

Maratoniano
Maratoniano
7/05/12
81 Carreiras
581 Mensaxes
La Coruña
Respostar citando Envío Xov, 26 Abr 2018, 23:21
Asunto: Re: VII Maratón Atlántica Coruña42 (15/04/2018)

Por cierto, no se si eso se sigue haciendo pero de seguir quiero mi rango de maratoniano...que trabajo me costó...jajajaja
Amina

Experto no foro
Experto no foro
1/09/14
0 Carreiras
3048 Mensaxes
La ciudad de las piruletas y nubes de colores
Respostar citando Envío Ven, 27 Abr 2018, 5:14
Asunto: Re: VII Maratón Atlántica Coruña42 (15/04/2018)

seak escribió:
Por cierto, no se si eso se sigue haciendo pero de seguir quiero mi rango de maratoniano...que trabajo me costó...jajajaja

Hola Seak, sí que se hace. Tienes que dejar un mensaje en este hilo: www.correrengalicia.or...043#561043

Diciendo la carrera que has corrido, el puesto en que quedaste y un enlace a la clasificación. Enhorabuena maratoniano Sorriso
Forrestgon

Maratoniano
Maratoniano
29/09/07
34 Carreiras
59 Mensaxes
A CORUÑA
Respostar citando Envío Ven, 27 Abr 2018, 7:44
Asunto: Re: VII Maratón Atlántica Coruña42 (15/04/2018)

Hola a tod@s

Pues aprovecho y también me apunto.

Gracias Amina. Y enohrabuena Seak.
Forrestgon

Maratoniano
Maratoniano
29/09/07
34 Carreiras
59 Mensaxes
A CORUÑA
Respostar citando Envío Ven, 27 Abr 2018, 9:51
Asunto: Re: VII Maratón Atlántica Coruña42 (15/04/2018)


kadembruk

Foreiro Veterano
Foreiro Veterano
24/10/08
0 Carreiras
1067 Mensaxes

Respostar citando Envío Xov, 10 Mai 2018, 12:15
Asunto: Re: VII Maratón Atlántica Coruña42 (15/04/2018)

Podéis cortar las uñas de los pies otra vez... ya va un mes.... no esperéis a que haya otro maratón.

Payaso





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Podes descargar arquivos