Foros ›
El Diario Peregrino de Larpeiro (en la nueva anormalidad)
Foros de debate / Diarios de adestramento
Respostar ao tema

Autor
Mensaxe
sonsuso

Colaborador Circuíto
Colaborador Circuíto
9/10/11
0 Carreiras
1335 Mensaxes
Vigo - Compostela
Respostar citando Envío Sáb, 27 Xan 2018, 16:52
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

Benvido aos diarios Larpeiro!!!
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Sáb, 27 Xan 2018, 18:17
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

¡Gracias por la bienvenida a ambos!

4. La clave era la cerveza

Amaecía la mañana fria y húmeda, de esas que a mí, personalmente, no me motivan. Pero lo había preparado todo para fugarme temprano a entrenar evitando toda detección.
Como probablemente imaginaréis, he fracasado miserablemente pues he sido absorbido por un agujero negro de tareas, changas y responsabilidades con el que no por inesperado hay que dejar de mirar por encima del hombro, por si las moscas. No lo hice y se me fastidió el plan.
Entre sacho y pala, me comenta un familiar que el otro día, por la tarde vio a dos tipos raros, peregrinos, así como morenos, de pantalón pirata.
-¿Con mochilas grandes?
-Sí.
-¿No irían con un niño?
-Sí, un niño rubio. ¿Los viste?

Que si los había visto. ¡Los trolls!
Ojo, que tiene miga. Porque el avistamiento fue, respecto a donde yo los había encontrado, alejándose de Santiago. Uno de los tipos se le acercó a mi familiar (ahora ya, según me contaron) preguntando, en un español aceptable, por un supermercado. Pero no quería bocadillo, no. Querían cerveza. Eran alemanes, e iban a... Fátima. Con un par. A todo eso, el niño cruzaba la carretera general de lado a lado, como quien juega en el patio del colegio.
Ríase usted de los "trolls", que los tienen bien puestos.

Tras una mañana absorbido por las circunstancias, he comido ligero por si las moscas. Contra todo pronóstico he podido escapar a las cinco a hacer series cortas en unas cuestas severas, en el Camino, como no. Ni peregrinos, ni perros, ni coches ni nada. Solo un loco dándose con los talones en el trasero para ir metiendo las series en tiempo. Al menos la "chispita" en distancia corta sigue ahí.
Esta noche, para exorcizar la numerología, las bandas perrunas y los trolls voy a brindar un merecido homenaje a esos sufridos peregrinos degustando unas cuantas libaciones de zumo de malta, lúpulo y cebada.

Saludos a tod@s
beuckelssen

Foreiro Senior
Foreiro Senior
9/08/12
88 Carreiras
959 Mensaxes
Valdoviño
Respostar citando Envío Dom, 28 Xan 2018, 19:00
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

Muy interesante y ameno el diario. Felicidades.

Para poner otra nota conspiranoica que apuntale lo del 4x4... diré que el mismo día que escribí aquí sobre los perros que te salen a traición fui semi perseguido por uno. ¿Casualidad? No lo creo... Mr. Green

Nada serio, no venía a atacarme, sino a "borear" y además una pata la tenía inutilizada. Vamos, que era de esos canes tan petardos que además de perseguir a la gente se van a los coches. Lo que me recuerda a una de esas sentencias en gallego tan buenas para referirse a alguien de escasa inteligencia: "íase aos coches".
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 29 Xan 2018, 15:17
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

beuckelssen escribió:
Muy interesante y ameno el diario. Felicidades.

Para poner otra nota conspiranoica que apuntale lo del 4x4... diré que el mismo día que escribí aquí sobre los perros que te salen a traición fui semi perseguido por uno. ¿Casualidad? No lo creo... Mr. Green

Nada serio, no venía a atacarme, sino a "borear" y además una pata la tenía inutilizada. Vamos, que era de esos canes tan petardos que además de perseguir a la gente se van a los coches. Lo que me recuerda a una de esas sentencias en gallego tan buenas para referirse a alguien de escasa inteligencia: "íase aos coches".

Muchas gracias por tus amables palabras, Beuckelsen.
Qué bueno, te pusieron al espía perruno chungo, tullido y medio palabea Ríndose O eso, o se estaba haciendo el inútil para que bajases la guardia...no te fies.
Vigila, vigilad, vigilemos porque están ahí, observando para atacar cuando menos lo esperemos.
Y ya que pasas por aquí, aprovecho para decirte que ese diario del maratonista friolero,también ameno e interesante, necesita nuevas entregas que seguiremos leyendo puntualmente.

4.5 POR DONDE SOPLE EL VIENTO

Hoy han tocado pesas y estiramientos. Las pesas las tenía pendientes y los estiramientos, amén de necesarios los disfruto (soy un bicho raro, un monstruo, si os topais conmigo echadme agua bendita y contempladme arder) y ya tocaban.
He tenido que resistir el buen día y la casi ausencia de viento pues por mucho que me guste estirar o necesitase las pesas, lo de correr me tira más.
Mañana tocarán series de mil (glups) o un fartlek por distancia, según amanezca el día=viento o no viento. Si no hay nada destacable, aprovecharé para contar la perruna anécdota que colmó el vaso y me llevó a dejar de explorar sendas ignotas e interesantes.


Saludos a tod@s.
sanmikel

Super Veterano
Super Veterano
11/08/14
100 Carreiras
2681 Mensaxes
Vilanova-Vigo
Respostar citando Envío Lun, 29 Xan 2018, 15:21
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

Benvido rapaz!!!
Todo o que sexan aumentar os puntos de vista do foro é agradable.
So indicar que os diarios de letras están moi ben, pero non nos aficionemos, de vez en cando solta algún número, e algunha foto de cans, que nesta parte do foro, parecen denigrados.

Forza, e poucas lesións!!
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Mar, 30 Xan 2018, 23:03
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

sanmikel escribió:
Benvido rapaz!!!
Todo o que sexan aumentar os puntos de vista do foro é agradable.
So indicar que os diarios de letras están moi ben, pero non nos aficionemos, de vez en cando solta algún número, e algunha foto de cans, que nesta parte do foro, parecen denigrados.

Forza, e poucas lesións!!

¡Gracias por lo de rapaz! Siento que varias canas de mi cabeza han recuperado su color original Ríndose
Hombre, una cosa es denigrar y otra no desear encontrarse con un perro

beuckelssen escribió:
"p*t* perro king size" suelto.

A mí me gustan los perros ya que estamos, son el mejor amigo del hombre. Soy más de gatos, que son más bien el mejor amo del hombre, pero los canes, repito, me gustan.
Eso sí, los asilvestrados y agresivos que andan sueltos... no. Como supongo que tampoco le molan a nadie por muy amante de los perros que sea.

Hoy hubo entrenamiento del que daré buena cuenta mañana, pues ha sido un día largo y se me cierran los ojos.
Nos vemos por el Camino
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Mér, 31 Xan 2018, 16:36
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

5. TINKY WINKY

Hace ya una semana que nos dejó Tinky Winky (españoles, un minuto de silencio) el teletubbie morado. Como pasa el tiempo. Parece que fue ayer cuando la polémica más importante de la gente ociosa era si los teletubbies atontaban a los niños, si fomentaban la homosexualidad -por culpa de Tinky Winky-, o si por contra eran un excelente agente educativo. A mí, que no era ya niño (jaja, bien lejos) pero tampoco estaba para tener mis propios hijos me parecían sencillamente un programa más, eso sí, bastante ñoño y repetitivo.

Ayer tocaron series de un kilómetro. Temía yo esto pues estoy falto de piernas y de pulmones.
Elegí uno de los escasos sitios donde hay un kilómetro casi llano para poder hacer dichas series, lo que me alejó de mi adorado Camino y sus peregrinos, aunque no demasiado. Buena temperatura para la época y apenas viento, lo único que no carburó fueron mis piernas... pero bueno, me interesaba más hacer las series sin perder el resuello a mitad que hacerlas en tiempo. De hecho, fui entre 5 y 15 segundos mas lento de lo que debería, con la sensación de que el bueno de Tinky las habría hecho más rápido después de cebarse a tubbytostadas.
Cinco series, que habrá que ir metiendo en tiempo y ampliando hasta ocho.
¿Habrá piernas?
Stay tunned.

Saludos a tod@s
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Xov, 01 Feb 2018, 13:41
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

6. BARRIENDO BAJO LA LLUVIA

Una mañana libre...¡bien! Aproveché para madrugar, desayunar bien e ir hacer la tirada de 11km (a ritmo muy suave, entre 5:20-5:40. Lo advertí, soy lentorro) que tocaba. Cuando salí de casa, el sol brillaba en el cielo y hacía presagiar un día hermoso. Hice 20 minutos de pesas y al cambiarme para salir...el tiempo ha virado a estribor y está lloviendo bajo un cielo plomizo. Rebobino, vuelvo a mi mochila y rebusco para encontrar un cortavientos.
A correr bajo una llovizna suave y refrescante. El primer kilómetro es muy agradable pero entonces encaro una parte en la que no hay atajo posible, o retrocedes o sigues hasta el final (unos 2,5 km). Por supuesto es ahí donde empiezan a arreciar la lluvia y las dudas.

No retrocedo por que se me aparece un ángel en forma de señora mayor, que barre con una escoba en mitad del Camino. No hay portón ni valla, aunque supongo que la finca que linda será suya, pero es bastante extraño. En fin, lo importante es que está impávida bajo la lluvia, concentrada en barrer bajo su sombrerito. Continuo esperando que escampe, lo cual no sucede hasta el final del tramo maldito. El horizonte parecía cada vez más nuboso, pero sigo, envalentonado por la ausencia de lluvia.
Paso bajo el puente/carretera de los "trolls" casi esperando que estuviesen allí, pero no...hay dos chicas mirando al infinito mirando algo que yo al menos no puedo ver. ¿Extraño? Otro día más en la oficina, compañeros.

Van cayendo kilómetros y al llegar a 5,50 decido dar vuelta por el mismo intinerario. Sin lluvia, sin corredores y casi sin paseantes, aunque alguno hay ahora que no llueve.

Las piernas van bien y el casancio es más bien mental. Bajo el puente ya no están las chicas. Probablemente hayan vuelto a Raticulín. Llego al tramo trampa y decido ir por él para llegar a 11 kilómetros. Entonces, "shit happens" y empieza a llover bastante, pero no iba a retroceder. Era el único peregrino del Camino e iba a dejar el pabellón bien alto. Bueno, lo más parecido a un peregrino... Vale, de acuerdo, era lo único transitando por el Camino y no me iba a arrugar. Termino el tramo maldito y empieza a llover menos. Llego al final con 11 km recorridos a un ritmo ligeramente superior al estipulado: 5:15. Me regalo una buena ducha, y al salir, no me sorprende ver al astro rey brillando, entre nubes, sí, pero brillando y ni una gota de lluvia.

Saludos a tod@s
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Dom, 04 Feb 2018, 9:12
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

www.crtvg.es/crtvg/cam...san-marcos

No sé si es tu zona. Esperas un poco y pasa un runner de vez en cuando, un peregrino también, y algún viejales con chaleco.
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Dom, 04 Feb 2018, 22:11
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

freakyrunning escribió:
http://www.crtvg.es/crtvg/camaras-web/o-bando-san-marcos

No sé si es tu zona. Esperas un poco y pasa un runner de vez en cuando, un peregrino también, y algún viejales con chaleco.

Frío, frío no es mi zona. Es una pasada la cámara esa...¡te permite cheirear el Camino desde el sofá de casa! Muchas gracias por el aporte Freaky Moi feliz
Temblad peregrinos, el gran hermano también os vigila.
Los viejales con chaleco. Qué decir... son una especia propia, digna de admiración. Algunos ejemplares van en manada (patrullas de andaina) y otros especímenes deambulan en solitario. Tienen un severo código de honor propio que ni el bushido así que es mejor no meterse con ellos. Stay away.

7.LA TEMIBLE ABSORCIÓN Y EL VICIO DE QUEJARSE

Ha sido un fin de semana de quejarse por vicio. He hecho de todo menos lo que quería, o sea, salir a correr. Pero lo peor de todo es que no me puedo quejar pues he hecho cosas que me gustan o que al menos no me disgustan.

Supongo que es inherente al corredor popular verse absorbido (la "absorción") en ocasiones en una sucesión interminable de obligaciones domésticas que no se pueden posponer más, compromisos familiares ineludibles, bodas, bautizos, comuniones y asteroides que caen en la huerta (quizás esto último aún no, pero dadle tiempo). Situaciones todas ellas con un denominador común: apartarte de salir a correr.

Como te enfrentes a esto, a "la absorción", dice mucho de ti. Yo, como supongo que la mayoría de vosotr@s, sé por experiencia que toda resistencia es fútil y todo esfuerzo deviene baldío. Puedes luchar, sí, pero serás deglutido, asimilado y lo quede de ti, defecado por "la absorción".
O sea, no te resistas a la tempestad, no te opongas al huracán e intenta caer de pie tras la deposición, que se producirá de todas maneras.

Tras todo eso, he conseguido arañar a última hora unos abdominales y estiramientos bastante intensos. Tanto que noto el "chute" de endorfinas.
Como decía, quejarse por vicio...

Saludos a tod@s
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Dom, 04 Feb 2018, 23:52
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

Absorción, abducción, procrastinación ... son todas variantes da mesma experiencia universal que nos une nun momento dado. Precisamente escribir nos diarios é un dos exorcismos habituais para mantela baixo control e que non gañe terreo de máis.

Moito ánimo, Larpeiro
beuckelssen

Foreiro Senior
Foreiro Senior
9/08/12
88 Carreiras
959 Mensaxes
Valdoviño
Respostar citando Envío Lun, 05 Feb 2018, 21:23
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

Cuando eres capaz de regatear la "absorción" y reprogramar entrenos a horas absurdas sabes que has caído en la droja.

¡Niñ@s decid no a la droga!


Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Mar, 06 Feb 2018, 11:36
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

Meigalicix escribió:
Absorción, abducción, procrastinación ... son todas variantes da mesma experiencia universal que nos une nun momento dado. Precisamente escribir nos diarios é un dos exorcismos habituais para mantela baixo control e que non gañe terreo de máis.

Moito ánimo, Larpeiro

Gracias por los ánimos, Meigalicix. Es un buen exorcismo, sí, aunque unas indulgencias en forma de cerveza, un buen caldo o una pizza (aquí ya va en función de lo que a cada uno le guste) también contribuyen a mantenerla a raya o al menos mitigar los efectos psicológicos que la maldita "absorción" provoca.

Beuckelssen escribió:
Cuando eres capaz de regatear la "absorción" y reprogramar entrenos a horas absurdas sabes que has caído en la droja.

¡Niñ@s decid no a la droga!

Ríndose Ríndose Ríndose

La drojaína...de ahí sí que no hay vuelta atrás. Ni aunque el todopoderoso Pelusa y todos los fieles de su iglesia (que la hay, por si alguien no está al tanto: iglesia maradoniana. Realidad 1 Ficción 0) canten himnos y salmos o Paco Porras te unza con sus frutas prohibidas...ni aún así pecadores, puede uno que ha catado la drojaína ser salvado.
Arrepentíos
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Mar, 06 Feb 2018, 11:39
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

Y no me puedo resistir a esto.
Las patatas de Mcdonalds podrían curar la jod*** alopecia. Va en serio.

Realidad 2 Ficción 0



as.com/epik/2018/02/05...k_mod_port
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Mar, 06 Feb 2018, 17:18
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

Larpeirogorxon escribió:
Y no me puedo resistir a esto.
Las patatas de Mcdonalds podrían curar la jod*** alopecia. Va en serio.

Realidad 2 Ficción 0



as.com/epik/2018/02/05...k_mod_port


Pois lendo iso, eu tampouco me podo resistir: Un composto químico que frea a ignición do aceite, a saber que máis frearía no corpo humano, da medo de pensar como friten esas patacas... e ademáis ,o da alopecia, como todo nesta vida, é moi relativo: a cabeza rapada de Yul Brynner ou a de Luca Zingaretti teñen moi boa consideración entre o público en xeral.

Cervexa, sempre, caldo máis aínda, e cocido caseiro , sen lugar a dúbidas, pero a comida de McDonalds, mellor que non, por moito que digan os científicos do As. Saber escoller os suplementos na dieta deportiva é fundamental Sorriso





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Non podes descargar arquivos