Xov, 16 Set 2010, 15:45
Asunto: Re: Solidaridad con los ganaderos gallegos
Realmente é un tema moi, moi complexo, do que o común das persoas non coñezemos mais ca punta do iceberg. E un tema macroeconómico (despois dín que hai libremercado, cando este sector leiteiro está intervido
'sui generis' a nivel europeo, por non falar dos aranceis, bla, bla...); evidentemente é un tema social (e moito mais en Galiza, onde moita xente vive directa e indirectamente do sector lácteo); e tamén é un tema político, xa que se xogan mais escanos en Andalucia (onde votan mais de 7 millóns de persoas) que en Galiza (con menos de 3 millóns). Resultado: cando a Ministra (galega, por certo) vai a Bruselas a negociar a PAC, chegan a acordos con outros países europeos que benefician o agro andaluz, para o seu aceite, viño, etc... e en contra do agro galego, leite fundamentalmente. ¿Quén se beneficia? Países coma Francia, que cuns costes de producción mais baixos é quen de vender o leite a
Leite Río (p.e.), despois deshidrátano para convertelo en leite en pó, póñenno en Galiza e rehidrátano. E o señor Lence aínda gaña cartos, ademais de presionar aos gandeiros galegos.
Menudo personaxe o tal Jesús Lence. Si
Al Capone se fixo rico a base de traficar con whisky a través da fronteira canadiense, este Lence faino con leite a través dos Pirineos. Saíu onte na tele dicindo que denunciou á Fiscalía de Lugo ás persoas que relacionaron as marcas
Leite Río, Leyma, Cremosita... co baixo prezo que cobran os gandeiros, e que éstos instaron á poboación a facer boicot ás súas marcas. Ben. Vou contar unha anécdota do persoeiro en cuestión, que parte dela saiu na prensa, pero que tamén sei de primeira man: o ano pasado, nunha grande explotación leiteira en S. Xulián de Cabarcos, concello de Barreiros (Lugo), que coñezo personalmente e na que estiven moitas veces, o titular da explotación parece ser que tivo unha forte discusión cun dos 'inspectores' do leite do tal Lence, asunto que, por certo, acabou no xulgado. Pois o dono de Leite Río dixo que non lles recollía mais leite
'por sus cojones' (estamos a falar dunha explotación en torno a 200 cabezas en producción). Para os que non coñecedes o tema, non é nada doado cambiar de Central Láctea para un productor, están ligados por contratos cuasi-leoninos. Total: o home buscou desesperadamente, e finalmente deu atopado, unha Central que lle mercase o leite, pero seica non podían empezar a recollerllo
'ata que recibamos unha chamada de teléfono (textual)'. Durante uns 10 días tiveron que tirar na fosa do purín, por falta de suficiente capacidade de almacenamento, un millón de pesetas en leite pola mañán e outro millón á noite (2 ordeños). Ao final se soubo que, mentras o Señor Lence non deu o seu visto bon coa famosa chamada de teléfono, a outra central (que vende o leite co nome dun equipo de fútbol de Vigo) non se atreveu a comezar a recoller o leite, ata eles lle teñen medo.
Este é o personaxe. Se metedes o seu nome en Google, veredes que está cheo de xuízos por delitos medioambientais. E despois sae dicindo que cómo se pode ir contra
Leite Río,, o único grupo leiteiro 100% galego. E si falamos de cómo lles fai aos conductores autónomos de trailers, como soltou 200 millóns de pesetas para non ter problemas, digamos, administrativos de certa índole, ou como empezou sacándolle a súa humilde empresa a unha persoa de Riotorto (de ahí o nome), non damos acabado.
Corroseguro, para que haxa ricos ten que haber pobres. Os alimentos son un ben de consumo de alta capacidade especulativa (e cada vez haberá aínda mais especulación). ¿Que pasou estes últimos anos cos cereais? E mellor sementar millo para biocombustibles que o primeiro mundo pode pagar (e aínda pensamos que facemos un ben á humanidade porque contaminamos 'menos') que sementalo para alimentación animal, por non dicir de doar excedentes a Africa ou Asia. Que si os pobres enferman e morren, aos mercados dalles igual: sempre haberá outros que ocupen o seu lugar.
Vaia rollo. Saúdos.