Foros ›
Gore-tex Vertical Series 2009
Foros de debate / Carreiras de Montaña
Respostar ao tema

Autor
Mensaxe
curro2000

Foreiro Senior
Foreiro Senior
16/11/06
0 Carreiras
424 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 12 Xuñ 2009, 11:41
Asunto: Gore-tex Vertical Series 2009

Hola a todos! Los próximos días 20 y 21 de Junio comienza en Gran-Valira una edición más de las Gore-tex Series. El formato (Kilómetro vertical y Carrera vertical) y pruebas ( Andorra, Bensaque, Final en Torre de Collserola) es idéntico al del año pasado.

Una vez más os animo a participar, ya que estas carreras son muy divertidas, no hay apenas riesgo de lesión y, asimimo, están minuciosamente organizadas, incluso facilitando servicio de guardería y servicio de remontes a los acompañantes para ver a los participantes. Entiendo que desde Galicia es un viaje largo y costoso, pero bueno, espero que alguien se anime de todos modos.

En cualquier caso, espero narraros la experiencia una vez finalizada cada una de las pruebas (la de Collserola si me clasifico, je, je, ya que está restringida a los 50 primeros de las pruebas anteriores).

Un saludo!

trackintrails.com/
pentatleta

Foreiro Senior
Foreiro Senior
9/02/09
0 Carreiras
624 Mensaxes
A Mariña
Respostar citando Envío Mér, 17 Xuñ 2009, 15:57
Asunto: Re: Gore-tex Vertical Series 2009

Curro 2000, suerte en la participación, conozco bien El Valira, nace en Circ dels Pessons y vertebra la hidrologia del Principado de Andorra, haciendo una caracteristica "Y" por eso se conoce como Valira del Norte y Valira de Oriente, para desembocar en el Segre, e tenido la suerte de hacer pretemporadas ahi, un saludo y suerte.

www.cristobalrodriguez.es.tl
linkinpark

Montañés
Montañés
11/02/07
0 Carreiras
4003 Mensaxes
vigo
Respostar citando Envío Xov, 18 Xuñ 2009, 9:35
Asunto: Re: Gore-tex Vertical Series 2009

mucha suerte curro2000...seguro que consigues buenos resultados...a ver si llegas a la gran final en Collserola....desde aui te seguimos y animamos !!!
pentatleta

Foreiro Senior
Foreiro Senior
9/02/09
0 Carreiras
624 Mensaxes
A Mariña
Respostar citando Envío Ven, 19 Xuñ 2009, 12:33
Asunto: Re: Gore-tex Vertical Series 2009

Curro 2000 suerte este fin de semana en Valira, y que todo te salga como esperas.
A dar Brasa valiente y para delante, aunque ya sabes es mas facil animar que meterse en la faena.

www.cristobalrodriguez.es.tl
curro2000

Foreiro Senior
Foreiro Senior
16/11/06
0 Carreiras
424 Mensaxes

Respostar citando Envío Mar, 23 Xuñ 2009, 11:45
Asunto: Re: Gore-tex Vertical Series 2009

Muchas gracias a todos por los ánimos recibidos!!!!. En cuanto tenga un momento os relato cómo se desarrolló todo. Tan solo os adelanto que la organización, una vez más, no defraudó, y el entorno, el buen ambiente y el clima nos hizo disfrutar a todos de dos jornadas realmente increíbles.


Un saludo!!

trackintrails.com/
curro2000

Foreiro Senior
Foreiro Senior
16/11/06
0 Carreiras
424 Mensaxes

Respostar citando Envío Xov, 25 Xuñ 2009, 11:20
Asunto: Re: Gore-tex Vertical Series 2009

Hola de nuevo!!
A continuación os relato como se desarrolló esta nueva edición de las Gore-tex Series. Comenzaré por el Kilómetro Vertical y espero, en breve, ampliaros la información con la Vertical Race:

El sábado por la mañana temprano quedamos un total de seis personas para ir a Andorra a disfrutar del fin de semana. De las seis solo íbamos a competir mi novia, un amigo y yo.
Un poco antes de entrar en Andorra la policía para al coche de mis amigos que iban detrás de mi y les ponen una multa por no haber pasado la ITV. Empezamos bien!!!. El caso es que yo me salvé por los pelos porque apenas hace tres semanas se la pasé yo a mi coche, después de demorarme 9 meses..

Llegamos a Canillo con tiempo más que suficiente para comer, coger los dorsales, descansar un poco y tomar la salida con la digestión bien hecha (tema este muy importante en una carrera tan explosiva como el Kilómetro Vertical). La temperatura era magnífica, aunque soplaba un poco de viento, lo cual auguraba que arriba uno se quedaría frío a los dos minutos de terminar.

La primera en salir fue mi novia. Salió a una velocidad que nos dejó pasmados a todos. Estoy seguro de que si la carrera acaba a los 100 mts. gana con buen margen y todo!!!. El caso es que todos le gritamos "Regula, regula!!!", pero cuando la perdimos de vista seguía corriendo a toda leche.

Poco después salen las grandes favoritas, Mónica Ardid y Estephanie Jiménez, ambas a buen ritmo, pero conteniéndose un poco en esta primera parte de asfalto.

Al cabo de un rato sale mi amigo Pedro. Era su debut en carreras de montaña después de 'hacer bien los deberes' durante una temporada, con lo cual todos sabemos que acabará más que dignamente la prueba.

Ahora ya solo me queda esperar. Mi dorsal es el número 18 y el orden de salida es por orden de dorsal descendente. Así que hasta las 18:23 no está programada mi salida. Aprovecho para ir al baño, calentar un poco y observar como trotan los grandes favoritos de la prueba (Óscar Roig, Agustí Roc, Just Sociats,..). también andaba por allí el triatleta y ultraman Josef Ajram.

Finalmente llega mi hora de salida. Coloco el chip de muñeca en el receptor y salgo a ritmo vivo, aunque prudente durante los primeros metros. Al entrar en la trialera que viene a continucación del asfalto intento mantenerme corriendo el mayor número de metros posible, ya que me conozco y sé que andando soy excesivamente lento. En esta primera parte doy alcance a los dos corredores que salieron inmediatamente antes que yo, pero también soy alcanzado, en cuanto no tengo más remedio que ponerme a andar, por el corredor que salió después de mi.

Trato de correr cuando el perfil me lo permite, pero en esta primera parte del recorrido apenas "araño" unos pocos metros corriendo, ya que el desnivel es brutal casi todo el tiempo. Al cabo de un rato miro el GPS por curiosidad y compruebo que, a pesar de llevar un ratillo dándole, apenas he avanzado 400 mts. Sigo adelantando corredores pero, a la vez, voy siendo sobrepasado por varios de los dorsales inferiores al mío.
Cuando aun no se ha cumplido mi primer km de carrera escucho que por detrás están animando a Just Sociats. Me digo a mi mismo que no tardará en pillarme. En apenas dos minutos ya lo tengo detrás y compruebo, con gran asombro, que Agustí Roc, que salía con el dorsal nº1, va pegado detrás. "joer" como suben estos tíos, me digo.. Al poco de adelantarme ya les he perdido de vista por delante.

Aproximadamente en el km. 2 el perfil concede una tregua. Aprovecho para correr de nuevo todo lo rápido que puedo. Voy a unas 180 p.p.m. y con las piernas ya un poco agarrotadas. Decido saltarme el avituallamiento ya que éste tan solo me serviría para perder tiempo y cortarme el ritmo.

Al poco de iniciar el siguiente tramo de subida fuerte compruebo que se acerca por detrás Josef Ajram (dorsal nº 10). Por la respiración se deduce claramente que se está exprimiendo a base de bien. Cuando me alcanza veo con asombro que va corriendo a pesar de que el desnivel es monstruoso. Me adelanta muy lentamente y, a diferencia de los otros favoritos que me pasaron antes, él no me saca ventaja tan radicalmente.
Cuando me resta salvar unos 300 mts. de desnivel, noto que las fuerzas me empiezan a fallar. Este tramo es de piedras grandes y loscos que hay que sortear de la manera má económica posible. Voy concentrado pero me siento lento y sufriendo más de la cuenta. Me da rabia desinflarme ahora porque, tal como se estaba desarrollando mi subida, podía superar sin problemas el tiempo del año pasado.
Al final saco fuerzas de donde no las tengo y, gracias a los ánimos de mi novia y todos lo amigos que me observaban desde arriba, pude mantener un ritmo aceptable, incluso correr en los últimos metros, para entrar en meta en 52:41.
Tras reponerme un poco a base de bebida isotónica y fruta, me acerqué a donde colgaban las clasificaciones provisionales. Me quedé con un sabor un tanto agridulce ya que, a pesar de hacer mejor marca que el año pasado, no me clasifiqué entre los 50 primeros (necesario apra optar a la final de la torre de Collserola). Este año en el Kilómetro Vertical el nivel ha sido superior al del año pasado.
Lo más asombroso fue el registro de mi novia, que con poco más de 56 minutos sí se clasificó al quedar 9ª.

Tras abrigarnos bien y hacer las fotos de rigor, bajamos de nuevo a Canillo a fin de ducharnos, acudir a la entrega de trofeos y reponer energías a tope en la "Pasta party".

Bueno, en breve os contaré como se desarrolló la Vertical Race del domingo.

Un saludo!!

trackintrails.com/
curro2000

Foreiro Senior
Foreiro Senior
16/11/06
0 Carreiras
424 Mensaxes

Respostar citando Envío Xov, 25 Xuñ 2009, 21:45
Asunto: Re: Gore-tex Vertical Series 2009

Hooola otra vez!

Allá voy con la Vertical race:

El domingo me levanté bastante hecho polvo y con pocas ganas de correr. Era evidente que la carga de entrenamiento que soporté durante toda la semana no fue proporcional al tiempo de descanso que se precisaba y el cuerpo me estaba ya dando señales de agotamiento.

A pesar de todo y tras dar ánimos a mi novia (que tomaba la salida a las 9:30), me quedé con Pedro en la salida charlando hasta que nos tocó el turno a nosotros con la intención de hacer el mejor papel posible en esta Vertical Race. Como no me siento muy fuerte decido que lo mejor es ir de menos a más, assí que me quedo en la parte intermedia del pelotón.

Dan la salida y, a los pocos metros compruebo que salir desde tan atrás no es buena idea. Hay un tapón en la primera trialera que nos obliga a estar parados casi 2 minutos.

Una vez que se despeja el panorama el sendero es bastante "corrible", pero éste e sun single track y la velocidad de los que me preceden demasiado lenta, con lo cual me empiezo a impacientar así que tomo la determinación de arriesgar y adelantar a corredores por donde apenas había espacio.

Finalmente doy con un corredor que marca un ritmo muy bueno y me pego a él. Avanzamos juntos adelantando a gente durante prácticamente toda la eteeeerna subida que culmina en el km.4. Un poco antes de que acabara ésta le dejé atrás porque conseguí mantenerme corriendo durante todo este tramo, a pesar de que el desnivel, en algunas partes era muy fuerte.

Una vez termina esta subida se entra en un sector que forma parte de un circuito de descenso de MTB. Es una bajada super divertida en la cual se puede ir realmente rápido, ya que el terreno no es excesivamente técnico.

Aquí me da alcance un corredor, pero se siente cómodo detrás de mi y no me adelanta. En la subida siguiente se nos une un corredor que es del equipo Salomon de esquí de montaña. Es amigo del otro y se le ve sobrado porque nos comenta cosas tranquilamente mientras nosotros nos vamos exprimiendo. Finalmente se presentan. Uno se llama Marc y el otro Genís. Hablamos un poco sobre la carrera peo, en un momento dado, el que nos alcanzó se despide de nosotros y pone un ritmo al que nos resulta imposible adaptarnos.

Marc y yo continuamos juntos. El terreno es una mezcla de hierba, barro y riachuelos que desgasta mucho y que exige estar muy concentrado en cada paso. Al menos es bastante llano y se puede correr todo el rato.

De todos modos, cuando el terreno comienza a picar para arriba empiezo a notar que las fuerzas me flaquean. Marc es capaz de mantener el ritmo pero yo me voy descolgando. Afortunadamente conozco el recorrido y sé cuando regular y cuando voya tener la oportunidad de ir más rápido, así que mantengo la calma.

Al rato entramos en 'la gran diagonal'. Se trata de un tramo que intercala el llano con pequeñas subidas y bajadas que circunvala la montaña. Es un tramo muy incómodo porque se corre con pendiente lateral y, por tanto, un pie más alto que el otro. Además el sendero se difumina bastante. El entorno es precioso, pero el camino terrible. Aquí lo mejor es poner 'velocidad de crucero' y esperar a que termine. A pesar de todo este tramo no se me da mal y consigo avanzar algunas posiciones. Creo que al conocerlo bien, me minó la moral menos que a otros corredores.

Finalmente, ua vez acabado este tramo se entra en el tramo final hata la meta. Una subida muy empinada que me empeño en hacer corriendo. La velocidad es muy lenta, pero me siento más cómodo así que andando. Logro llegar arriba sin que me adelante nadie ni yo conseguir adelantar. Cruzo la meta en 2 horas 11 minutos. Casi un minuto más lento que el año pasado pero bueno, doy el tiempo por bueno dado el retraso acumulado en los primeros compases.

Mi novia hizo 2 horas 22 minutos. Por 4 minutos no la pillo antes de entrar en meta (je,je). Hizo un más que meritorio 5º puesto y va lanzada para poder participar en la final de la Torre de Collserola.

Pedro completó el recorrido en 2 horas 38 minutos. Nada mal para ser su primera carrera de montaña y llevar poco tiempo entrenando.

El 25 y 26 de Julio se celebrarán de nuevo las Gore-tex Series en Benasque. Ya os contaré como se desarrolla y a ver, si con un poco de suerte, consigo clasificarme para la final. Lo daré todo en Benasque!!!.

Un abrazo!!

trackintrails.com/





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Podes descargar arquivos