Xov, 15 Mai 2008, 17:35
Asunto: Re: Maratón de Vitoria/Gasteiz, 11 de mayo de 2008
bueno, pois xa so falta a miña crónica...
perdoade polo retraso, pero é que estiven de (merecidas) vacacións ata onte e me foi imposible conectarme... pero aquí estamos.
ante todo darlle ánimos a
arenesco por ese abandono, e felicitar a
afiador por ese tempazo que lle serviu para quedar entre os 10 primeiros... case nada. A miña admiración dende aquí para quen é capaz de correr 42 kms a ritmo ao que eu fago as series de 1000. :=D> :=D>
eu tamén quedei moi contento coa miña actuación, por cumplir coas miñas
expectativas para o que había preparado, pero sobre todo polas boas
sensacións que me deixou, que aínda a día de hoxe estou saboreando...
o día comezou nublado pero sen chuvia (caera toda o día anterior), e con moi boa temperatura para correr, con
12-13º toda a carreira... aínda que a min me ven mellor un chisquiño máis de calor.
moi bo ambiente na saída, quecendo e estirando pola
Praza da Virxen Blanca. Encantoume o baile dun
aurresku previo ó pistoletazo, como homenaxe aos corredores.
primeiros kms moi tranquilos, controlando ritmo e tratando de frenar o ímpetu inicial... perdo a estela de
Martín Fiz enseguida, pero gozo do privilexio de correr xunto a
Abel Antón (que participaba na carreira paralela de 10´4 kms) ata que se para a estirar no km.6 por calambres.
non hai moita xente polas rúas a esa hora, pero tampouco se necesitan moitos ánimos de momento... trato de disfrutar dos kms iniciais e da sensación de lixeireza.
paso os
10 kms en
38'42" e a
media en
1h23', máis rápido do que eu pretendía, pero insultantemente fresco... sigo moi tranquilo e disfrutando, avituallando ben cando toca pero sen tocar as esponxas con auga, pois non levo excesivo calor... un airiño fino do norte xa se encarga de refrescar (e tamén de molestar...).
a partir do
26 comeza o feo do recorrido, con longas rectas e avenidas nun polígono, con máis vento e con menos xente aínda nas beirarrúas... limítome nesta fase a forzar o xusto, correndo en soidade, e controlando que o tempo non se me vaia moito dos 4'/kms, cousa que consigo por ir moi concentrado e enchufado, mirando so para o chan que me toca pisar, animándome moitísimo a min mesmo a cada km que pasa.
No avituallamento do km 30 fágome cun plátano que me custa moitísimo tragar, pero que despois me viría de perlas...
no paso polo km
35 prodúcese o que para min foi o momento clave nesta maratón... miro o reloxo e véñome arriba ao ver que marca
2h20'... fago cálculos e doume conta que o meu obxetivo de baixar de 2h55' está feito, salvo cataclismo ou cousa rara similar...
o caso é que se para outros este km supón o inicio do
"muro" , para min foi todo o contrario, pois a partir de ahí inundaronme infinidade de sensacións positivas, de ánimo e mesmo de emoción... encima cada vez máis xente animando.
no
km.40 supérame a primeira muller, a bo ritmo (sacaríame 1 min en meta)... pero eu xa vou ao meu, pensando en disfrutar no final e mesmo "amarrando" ritmo, facendo os últimos kms a 4'30"/km pra evitar posibles calambres...
a entrada en meta foi apoteósica para min, moi emocionado e sen poder resistir a tentación de esprintar nos últimos 200ms para baixar de 2h52'... finalmente
2h52'01", moi contento e satisfeito, mellorando en 3min e medio o meu mellor tempo (
Mapoma do ano pasado).
estiramentos suaves para recuperar, fotos con
Martín Fiz e
Abel Antón, masaxe e avituallamento final a base de froita e pasteles, para cerrar a participación na que para min foi, ata o día de hoxe, a mellor maratón das que levo corrido...
un
10 para a organización, pola atención ao corredor, polo trato dos voluntarios, polos avituallamentos, pola sinalización dos kms (ainda que ésta última mellorable nalgúns puntos)...
e un
10 para Vitoria, polo limpa que está, polo bonita que é a nivel de casco antigo e tamén polas innumerables zonas verdes... pero sobre todo polo que anima o persoal... é certo que non había moita xente no principio nin na zona industrial, pero nos kms finais a xente vólcase co atleta... todo o mundo ten unha palabra de ánimo, un "aúpa" ou un aplauso... mesmo os policías que estaban parando o tráfico se volvían para apoiarte...
por iso lle quero recomendar esta maratón a todo o mundo, tanto se están pensando en mellorar marca como se so queren disfrutar dunha mañá correndo nunha cidade na que se respira deporte (baloncesto e maratón especialmente) polos 4 costados...
saúdos e ata a próxima
(gracias por aturares o tostón)
sexo, zume de melocoton & rock'n roll
e bueno ,claro a falta de forzas nos derradeiros 4kms. o tempo que buscaba era 2:35 e fixen 2:35:13......desde logo quedei contento.
). 
