Dom, 27 Mai 2018, 21:10
Asunto: Re: Diario de Sonsuso
Xoves 24 de maio: descanso
Non tiña pensado descansar, pero surxiu así.
Venres 25 de maio: 5km progresivos máis volta a casa
Foron 6,18km en 27:16 (a 4:25/km). Os primeiros 5 kms foron progresivos pola herba das pistas de atletismo: 4:56, 4:34, 4:04, 3:47 e 3:52. Logo volta a casa suave de un quilómetro.
Sábado 26 de maio: case descanso
Non quería descansar, pero estiven bastante liado. Así que fixen 1,5km a primeira hora da mañá de paso que ía á panadería. Algo simbólico.
Domingo 27 de maio: II Carreira Popular We Are Ready USC
Hoxe tiña lugar a II Carreira Popular We Are Ready USC en Santiago, que inicialmente estaba prevista para marzo pero que se aplazou polo mal tempo. Un recorrido de 10km bastante duro e con moitos subes e baixas que percorre as rúas do Campus Sur, do Campus Norte e tamén do entorno da Alameda. Ao ser unha carreira universitaria, había 3 categorías: popular, estudantes da USC e PDI/PAS da USC. Así que a idea era ver se podíamos rascar algo na miña categoría PDI/PAS.
A primeira hora da mañá non pintaba moi ben o panorama. Onte estaba invitado a unha festa de cumpreanos en Betanzos, que comezou a mediodía e alongouse ata xa ben entrada a madrugada. Só puiden durmir 3h escasas ao ter que madrugar para coller un bus que me levase a Santiago. Non era o mellor día para facer malabares.
Quecemento polas pistas moi suave e charlando con Gefreiter e Monostatos, últimos detalles e
saída. Comezou tranquila a carreira, cun pelotón de cabeza grande. Eu tomeina tamén con calma, algo rezagado. Pouco a pouco vaise estirando e colócome ao lado dos primeiros da miña categoría, entre eles Gefreiter. De feito corremos xuntos uns minutos, pero ao pasar polo
km 3 (Facultade de Xornalismo), el comeza a quitarme uns metros e doume de conta de que o corpo está incómodo, como fóra de lugar. Hai sono e cansancio. Subida de Económicas e chegamos a Xoan XXIII. Nese punto, pásame outro máis da miña categoría. Vou terceiro. Non son optimista coas miñas sensacións, non pinta nada nada ben, aínda que por detrás non se ve ao cuarto (da categoría). Obxectivo: manter ese terceiro posto.
Imos os 3 escalonados, e estarei ao redor do posto 15º na xeral. Non vou sobrado, pero o corpo pouco a pouco vai estando máis a gusto. Así que na subida ao Pombal volvo coller ritmo e collo ao segundo da miña categoría. Entramos na Alameda:
km 5. Gefreiter está uns 60 metros por diante. Xa no Campus Sur, todo chan ou picando para abaixo ata o km 8, na Facultade de Informática, onde comezará unha longa e última subida que pasa por Psicoloxía e Física.
Nestes kms non hai cambios. Eu nótome xustiño pero o corpo vai tirando, non hai baixón polo de agora. Ao chegar a Matemáticas acelero un pouco: distánciome do que vai comigo e tamén do terceiro da categoría, mentres que me acerco un pouquiño a Gefreiter, non está a máis de 30-40 metros. Chegamos a Informática,
km 8, vai comezar a subida de 700 metros. Para unha vez que me vexo nestas lides, hai que aproveitar e arriscar! Cambio de ritmo e a ver que pasa. Pouco a pouco recórtolle metros a Gefreiter. Alcánzoo e anímolle a que se una, a tirar os dous, pero dime que eu siga se podo.
A parte final da subida é máis suave e collo a un novo corredor. Miro para atrás e Gefreiter está algo lonxe, non sei canto, pero non moito. Eu sigo e manteño.
Último km. O chico co que vou dime que imos 9º e 10º, anímoo a seguir forte ata o estadio. Entramos nas pistas, quedan 300m, e na contrameta vou con todo o que teño con el xusto detrás. Xiro a cabeza e hai distancia cos de detrás, podemos relaxarnos. Na última curva dígolle que pase el diante, que leva toda a carreira nos primeiros postos e que non vou esprintar. Así eu tamén me tomo a chegada con calma.
Tempo: 38:03
Posto da xeral: 10º
Posto de categoría: 1º
Moi moi contento, espero a que chegue Gefreiter. Saúdo a todos cos que corrín nalgún momento e tamén ao terceiro clasificado, que como el dixo, foi unha carreira moi bonita cos tres moi cerca todo o rato. A verdade é que foi especial, nunca en tal me vira, ata me sentía raro facendo estratexia e xogando ao pensar onde apretar. Pero para ser sinceiros, non disfrutei demasiado da carreira. Correr nestas condicións non é moi bo, non estás a gusto e pensas constamente en que momento o corpo vai dicir "ata aquí". Por sorte, saíu moi ben, pero para aprender.
Ducha na casa e volta para recoller a medalla. O speaker equivocouse e chamoume José, pero nada que non se poida perdoar. Bonita imaxe no alto do podium con Gefreiter. A verdade é que sempre é un pracer compartir kms con el, e hoxe tamén o foi competir e disputar a victoria (co cal bromeamos antes da saída). Este feito, senón fose por un cúmulo de circunstancia, sería unha utopía. Pero en calquera caso, un bonito recordo máis para estes meses nos que non podo pedir máis no que a carreiras se refire.
A semana que vén: media maratón de Riveira.