Mér, 09 Mai 2018, 16:32
Asunto: Re: Diario de Sonsuso
Moitas grazas aos tres! A verdade é que confiaba en facer un tempo interesante aproveitando o bo estado de forma da maratón, pero tampouco esperaba baixar tanto. Aínda que xa digo, o perfil é favorable.
Semi-Marathon Genève 2018
Despois dun venres non moita calor pateando Xenebra e dun sábado con Pasta Party incluída a 3842 metros de altura no Aiguille du Midi, chegou un domingo con case 30 graos para correr a Semi-Marathon Genève.
Espertei moi cedo, demasiado para non ser unha maratón, ás 5.45. Ducha, almorzo e ás 7.00 collín o bus para ir á saída. Cheguei cunha hora de antelación e con tempo, fixen 2 kms moi suaves con algunha progresión, raro en min (normalmente en medias apenas fago nada). Estou no primeiro caixón (<1h30') e bastante adiante (quinta ou sexta fila), vai ser unha saída rápida. A idea é ir a ritmo de facer marca e logo ver como evoluciona o corpo, pero arriscar un pouco para ver se é posible. Así que a idea é ir constante a 3'53"-3'55"/km.
Dáse a saída. Os
primeiros 6 kms son case completamente chás, pois só hai unha pendente moi pequena ao comezar o km 2 e outra de baixada ao rematar este mesmo km. Así que é un moi bo terreo para rodar. Os parciais que saen son os seguintes:
(1) 3:54 -
(2) 3:45 -
(3) 3:51 -
(4) 3:48 -
(5) 3:52 -
(6) 3:48
Ao pasar polo km 6, xiro á dereita e primeiro avituallamento. Había que hidratarse ben, pois era primeira hora da mañá pero xa apretaba a calor. A auga estaba en vasos, así que non me cortei en baixar o ritmo e beber ben:
km 7 en 3:56. O
km 8 en 3:53.
O
km 9 ten unha lixeira pendente descentente (3:46) e o
km 10 lixeiramente ascendente (3:51). Xusto ao pasar por ese km 10, xiramos á esquerda e está o avituallamento. A calor aumenta e toca tomar xel. Así que decido facelo con calma para beber ben ao ser en vaso. De feito, fago varios metros a 5'10"/km segundo o gps. Despois do avituallamento volvo a coller ritmo pouco a pouco (demasiado rápido quizais), este
km 11 sae en 4'00"/km.
No
km 11 comezo a ter un punto. Imaxino que será pola combinación de frear, beber bastante e aumentar rápido o ritmo. Estes dous quilómetros son en baixada, así que aínda así, fago o
km 12 en 3.43.
km 13 en 3:39. É moi rápido, pero estes dous kms son en constante baixada ata chegar ao lago. Primeiro momento no que miro o reloxo e fago contas, teño moita marxe para facer marca, e mesmo pode que baixe de 1h22'.
Desde agora todo será chan ata o final, e ata o km 17,5 completamente recto bordeando o lago. Estes kms saen como segue:
(14) 3:50 -
(15) 3:51 -
(16) 3:50 -
(17) 3:50
Entramos no centro de Xenebra e hai moitísimo público. Agora é cando hai que disfrutar! De feito,
km 18: 3:43. Eu mesmo era consciente de que ía demasiado rápido, pero había que deixarse levar! Xiro á dereita para pasar polo Pont des Bergues e comezan os primeiros síntomas de cansancio.
km 19 en 4:00. Entramos nunha longa recta, case sen público. Momento máis duro da carreira, as pernas van afogadas. Decido deixarme levar e recuperar un mínimo para poder disfrutar o final. Miro o reloxo e a ollo, por riba, as contas saen mesmo para baixar de 1h22'. Non me preocupo polo ritmo.
km 20 en 4:10.
Entramos de novo no paseo do lago e aí recupero algo de forzas. É unha longa recta ata que hai un xiro de 90 graos de esquerdas para entrar no Pont du Mont-Blanc e recorrer os últimos 200 metros. Todo está feito, agora si que só queda disfrutar. Xa está, xa chegamos. Aumento o ritmo. Último xiro de esquerdas e ... caída! Tropecei co pé esquerdo nunha das vallas que hai exactamente no xiro de esquerdas, na esquina. O corredor que ía xusto detrás miña esquívame e non hai problema. Eu levántome xa no comezo da recta de meta (a 200 metros da chegada) despois de rodar uns metros. Non miro nin que me fixen, só me pregunto "como te podes caer na última curva?" Volvo coller ritmo pouco a pouco. Logo vexo que inda así ese
km 21 o fixen en 3:55. Miro o reloxo de meta, e vexo que pese a caída, conseguino!
Tempo oficial: 1h21'19"
Posto: 52
Finalmente tempazo. Nunca pensei que fose a saír tan ben, aínda que antes da carreira a idea era saír un pouco modo kamikaze. Saiu moi ben.
Moi contento polas sensacións, por como foi a carreira, polo tempo e, sobre todo, pola experiencia. Disfrútase moito no correndo no estranxeiro. Distinto a correr na casa, con outros matices e outros alicientes, pero sempre interesante.