Xov, 11 Feb 2016, 16:28
Asunto: Re: Diario de un principiante con 87kg
Boas tardes compañeiros!
Xa fai mais de un ano que non escribo nada por aqui e a verdade, a miña vida cambiou bastante. Decirvos que disfrutedes da vida, e do día a día. En octubre do 2015 faleceu o meu pai con 50 anos por un cancer de pulmon. Detectaronllo en xuño, e pouco mais que decir. Sintome moi vacío... e non me digades como, pero en Novembro na San Martiño, tan so entrenando apenas unhas semanas e sen entrenar gran cousa, corrin con rabia, e con corazon... por meu pai, e fixen 46min ... cando o ano pasado fixen 57min. E porque saian atras de todo... senon penso que inda faria algo menos... o que fai a cabeza verdad? despois de estar todo o verao parado... e entrenar duas semanas antes da San Martiño... simplemente corrin por meu pai...
Tamen decirvos que desde a San Martiño non volvin correr ata Xaneiro no Cross De Boboras... moi facilito e no que fun sen entrenar... obviamente non son ningun atleta e fixen un tempo de 38 minutos. Desde o Cross de Boboras seguin sen facer nada ata esta semana. Paseime a semana pasada metido en cama toda a tarde, traballo de noite e chego as 6 da maña a casa, e o unico que fixen a semana pasada foi traballar e pasar o dia en cama, sentinme tan vacío, tan triste...supoño que é normal sentirse asi... E o fin de semana fun comer xunto os sogros e non sei porque vin o evento do Galicia Maxica Trail, e decidin anotarme o trail de moaña... estou tolo verdad? sen apenas entrenamento... pero non sei, recordo que en Cela foran 25km e e fixen 2h e 50 e algo minutos...e sufrin moito,,e tiña rodaxe nas pernas... e sinto a necesidade de sentir ese sufrimento...sinceramente de matar a rabia do sentir que esta vida é unha merda, e roubanos as persoas que mais queremos.
Pero isto non acaba aqui, esta claro que o 21 de febreiro vou sufrir... pero tamen vin que onte abriron o plazo para Quiroga, e sabedes que? Que me estou planteando anotarme os dous trail, si, 43 km o trail do castelo se non me equivoco e o trail do lor... pero o relevante de este pensamento.... Que pensades das miñas ideas? Estou tolo? ...Vou rebentar? A cabeza faino todo? Probablemente me anote, e tirarei ata que caiga o chan, e irei de arrastras... pero sinceramente necesito chegar o meu limite fisico e sentir esa sensancion de romperme enteiro...
Espero as vosas reaccions as miñas locuras...que sepades, que onte sain a correr obviamente... e entrenarei o que poida para chegar o mellor posible a moaña.... Pero como dice o artistas de Josef Ajram, donde esta el limite?
Eso non é un problema para correr nin unha razón para lesionarse.... a menos que intentes correr máis do que estás preparado para correr claro, pero se esta é a causa da igoal que peses 100kg. ou 60kg. A paciencia tamén se entrena. Sorte! 
