Foros ›
IV Maratón Coruña42 2015 (19/04/15)
Foros de debate / Carreiras Populares en Galicia
Respostar ao tema

Autor
Mensaxe
carges

Maratoniano
Maratoniano
30/04/13
6 Carreiras
81 Mensaxes
vigo
Respostar citando Envío Lun, 20 Abr 2015, 9:28
Asunto: Re: IV Maratón Coruña42 2015 (19/04/15)

Pues yo feliz con mi primera maraton, me encanto tanto la organización como el circuito, la implicacion del público con la carrera impresionante, a nivel personal muy satisfecho, tenia clarísimo el ritmo q podía llevar y lo conseguí, tiempo total 3:19:58, 1:40:07 la primera media y 1:39:51 la segunda solo sufriendo a partir del 37 pero logrando mantener los ritmos, esperemos q haya sido la primera de muchas
elcharli

Maratoniano
Maratoniano
16/04/12
0 Carreiras
590 Mensaxes
Cecebre
Respostar citando Envío Lun, 20 Abr 2015, 11:04
Asunto: Re: IV Maratón Coruña42 2015 (19/04/15)

Un saludo a todos, como escribi el viernes, el domingo mientras estaba en la línea de salida miraba las caras que me rodeaban y era especial, sentía de verdad admiración y un vínculo con todos los que estábamos allí preparados para salir. Ya sabía lo que hay que pasar para llegar a la salida, todos habíamos pasado en mayor o menor medida por esos duros entrenamientos.
Lo que me quedaba por conocer es lo que ahora me hace admirar doblemente a todos los finisher ... y vaya si lo conocí.
Ya puedo decir que ayer por la mañana conocí en persona a la señora maratón. Y en efecto, es como todos me decían que era, seductora pero dura y exigente.
Dado que era mi debut, la idea principal era terminar, aunque por los entrenamientos y preparación la idea era estar en las 4h. Así que desde la salida nos pegamos a la liebre. Todo perfecto, aunque dado que era terreno favorable, la liebre fue acumulando tiempo sobre la media prevista, y pasamos el medio maratón en 1h58:30, o sea minuto y medio más rápido. Al llegar a la zona de la playa, continuamos al mismo ritmo, sin aflojar, y ahi empecé a notarme justo. Tal vez debi aflojar antes y regular, pero el desconocimiento de la distancia me hizo pecar tal vez de osado, y decidí seguir a ese ritmo, hasta que las piernas empezaron a quejarse, allá por el 34-35. Empecé a aflojar para tratar de preservarlas y dejé escapar a la liebre (que para entonces iba ya en previsión de 3h57), pero a mitad de la última subida a la torre, empezaron los calambres en los isquios. Poco antes alguien me saludó animando desde el otro carril ... creo que debía ser pepefouto ... ibas con camiseta azul?? ... y en efecto iba muy tocado en ese momento tal y como pudiste comprobar jajaja.
A partir de ahi, sufrir y sufrir, tuve que parar varias veces por los calambres. Estirar en el avituallamiento de 39, luego un poco más adelante el cuadriceps que no me dejaba ni caminar ... y luego ya logré empezar poco a poco de nuevo a correr sin que se me subieran los isquios o el cuadriceps.
Justo ahí por salesianos estaba Lihto ... que anteriormente me había animado cuando comenzaba la última subida y ya iba tocado ... se puso a mi lado y me animó a tope ... corrió unos metros conmigo diciendo que ánimo que ya la tenía ... de verdad tio ... un monumento ... no sabes lo que me ayudaron esos metros de animo ... fue como un empujón de decir, que narices macho ... a esta marcheta tengo que llegar ... y ya tiré para adelante hasta la meta ... con amagos de calambre pero sin tener que volver a parar. Al final 4h06:30 ... jodido por haber tenido que pararme varias veces, pero feliz de entrar en meta ... aún no me lo creo !!!

El tiempo fue perfecto para correr, puede haber otros días iguales, pero no creo que mejores, el circuito me gustó mucho, una gran idea la de hacer esas dos partes diferenciadas, no se hicieron aburridas en ningún momento. Lo único el tema de los doblajes, que es cierto que en la zona del paseo eran un problema por la estrechez.
El público de 10 ... de verdad, tener a la gente animando hace que logres tirar para adelante en momentos que sólo te apetece pararte ... hubo momentos en que se ponía la piel de gallina con los aplausos.
Eso sí, si queremos que esta maratón crezca hay que lograr que haya más público, no se como, pero hay que intentarlo, se necesita más gente en más zonas del recorrido, porque hay mucha gente en unas determinadas zonas, pero en el resto es que no hay nadie.
La organización impecable, grande, muy grande, todo perfecto. Y en especial quiero destacar a los voluntarios de los avituallamientos y a los de los patines y las bicicletas, esos no merecen un 10, merecen un 100. Cada vez que me paraba por calambres, no pasaban ni 30 segundos y ya venía un voluntario a preguntarme como estaba, si necesitaba algo, si podía seguir ... de verdad, mi aplauso para ellos.
El único pequeño pero que se puede poner es el tema de los globos de las liebres. Muchos globos se escaparon volando, incluso antes de empezar. Y otros iban golpeando a los que iban cerca de la liebre. Habría que buscar otro sistema mejor.

Y nada más señores, a todos los llegados a meta, fuera cual fuera el tiempo, mis felicitaciones y mi admiración, a todos los que salieron pero no llegaron felicitarles igualmente y para la próxima llegarán seguro.
Y a todos los que corristeis los 10k y os quedásteis a aplaudir y animar, y los que sin correr ninguna allí estábais dándolo todo, millones de gracias, muchos logramos llegar gracias a vuestros ánimos ... que lo sepáis.

Charli
engahe

Foreiro infantil
Foreiro infantil
26/02/12
35 Carreiras
58 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 20 Abr 2015, 11:35
Asunto: Re: IV Maratón Coruña42 2015 (19/04/15)

Excelente organización y ambiente....a pesar de unos problemas musculares tremendos que me escarallaron la carrera reconozco que ayer vivi la entrada en meta más emotiva de toda mi vida...con lágrimas en los ojos, mezcla del dolor, sufrimiento y emoción de esos aplausos conseguí acabar...
Gracias a la ciudad por esos aplausos y ánimos!!
Adroq

Maratoniano
Maratoniano
27/06/10
5 Carreiras
765 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Lun, 20 Abr 2015, 11:38
Asunto: Re: IV Maratón Coruña42 2015 (19/04/15)

Hola a todos. Enhorabuena a los que habéis cumplido vuestros objetivos y mis mejores deseos a los compañeros que tuvieron que retirarse o que simplemente no pudieron correr. Ánimo, que siempre habrá carreras y maratones por disfrutar. Pronto tendréis vuestra revancha.

Por mi parte, quiero dejar una crónica de mi participación en mi tercer maratón. Espero que perdonen el ladrillo, pero es que para mí el maratón es una prueba mágica, donde fluyen casi todas las emociones.

Todo comenzó en enero, cuando me inscribí antes de que acabara el primer plazo.
Mi objetivo, por entonces, era intentar entrenar un poco (en medida de lo posible) para poder bajar de 4 horas. Mi idea era hacer algunas tiradas largas que rondaban, por entonces, 80 – 90 minutos, y rodajes cortos, pero rápidos. Un pequeña mezcla, pero sin seguir planes de ninguna clase.

Acabó enero y todo iba perfectamente. Cada semana incrementaba paulatinamente el kilometraje y las sensaciones eran muy buenas. Sin embargo, llegó febrero, y con ello los nubarrones.
Hice mi primer rodaje largo del mes (también pensando en C21) y todo acabó perfectamente, sin embargo, en la salida siguiente (rodaje corto) acabé con muchas molestias en la planta del pie izquierdo. Sé que las molestias y lesiones en esa zona son muy complicadas, así que decidí descansar una semana. Volví a salir y de nuevo la molestia persistía... a tan solo 2 semanas de la media maratón. Pensando más que nada en el horizonte (C42) decidí no forzar y no volví a correr hasta el día de la media maratón.

C21

Llegó el día de la media maratón. Temía que no iba a poder terminar. No había corrido en los 15 días anteriores y aún notaba la molestia al caminar. Y mi pronóstico se cumplió. En el km 10 decidí retirarme. La molestia iba para más y creí que no tenía sentido forzar, sobre todo tomando en cuenta que sólo quedaban 2 meses para el maratón. De nuevo otro parón forzado.
Pasó una semana sin correr y las molestias persistían aún caminando, de manera que decidí visitar un especialista.
¿Diagnóstico? Metatarsalgia. ¿Recomendaciones? Cambio de zapatillas, plantillas y 15 días sin correr. Eso sumado a la anterior semana daba un total de 21 días de parón... y todo esto a un mes del maratón. Muro

El 20 de marzo se cumplió el plazo y de nuevo salí a correr... o a trotar, porque en ese momento no daba para más. A tan sólo un mes de C42 sólo era capaz de trotar 10 miserables minutos. Muerto El panorama era desalentador. Volví a salir un par de veces más. El resumen: 3 salidas de 10, 15 y 25 minutos. ¿Y las molestias? Ahí estaban, aunque cada vez las notaba menos. No todo era tan malo.
En ese momento me propuse participar en la carrera de la Torre de Hércules (27 de marzo) con el simple objetivo de acabar y recuperar buenas sensaciones, cosa que al final sucedió.

Quedaban 20 días para el maratón. Era obvio que con tan escaso margen poca cosa se podía hacer, pero no me di por vencido. El resumen de lo poco que hice en los últimos días antes del gran día fue el siguiente:

1 de abril: 9 km
5 de abril: 10 km
8 de abril: 16 km
12 de abril: 18 km

Cero trabajos de fuerza, cero gimnasio, cero nada. Y con este exiguo acondicionamiento previo me iba a presentar al maratón. ¡Vaya actitud tan temeraria la mía! Físicamente no estaba nada preparado, pero mentalmente sí, es decir, me sentía ilusionado. Sabía que iba a sufrir, sin embargo, quería intentarlo. No hay peor lucha que la que no se hace.

DÍA D

La carrera dio inicio. No tenía ningún plan, sólo correr, correr y correr hasta donde el cuerpo y mente aguantaran, aunque siempre pensando en la meta en María Pita, en ese km 42 que estaba tan lejos, tanto en tiempo como en distancia. Tenía muchas ganas de terminar, sin embargo tampoco iba a poner en peligro mi salud. Me prometí a mí mismo que sí tenía muchísimas molestias u otros inconvenientes iba a retirarme con una sonrisa, contento por haberlo intentado. Carreras hay muchas, sin embargo, cuerpo sólo hay uno.

Los kilómetros fueron cayendo con pocas novedades. A partir del tercero empecé a notar alguna molestia (la misma de siempre), pero nada grave. Llegué al hito del medio maratón. Notaba cansancio aunque nada excesivo. Muy bien, Adán, pensé, pero sigue con calma, que aún queda mucho trecho por recorrer y un muro por derribar.

Pasé el km 27 y casi instantáneamente el motor se apagó. Me quedé sin fuerzas. Fue todo tan intempestivo... y aún quedaban ¡¡15 km!! Definitivamente era el hombre del mazo. Estaba seguro que me iba a encontrar con él, sin embargo, no creí que iba a ser tan pronto.
Pero no me iba a dar por vencido. Caminé unos metros y reanudé la marcha como pude.
No sé cómo llegué al 30 km. En ese momento creí que ya no daba para más.
A la m.... todo. Sólo quiero descansar y olvidarme de esto, pensé.
En ese momento llamé por teléfono a mi madre (llevaba conmigo el móvil) y le pedí que me esperara en el Hotel Riazor, porque me iba a retirar.
Tenía frío y náuseas, por lo que no quise quedarme ahí. Decidí caminar y emprender el camino de vuelta a casa. Por suerte ese camino y el que llevaba a la meta era el mismo.
Varios corredores y voluntarios me dieron ánimos, y en eso apareció la señal del km 31.
Quedaban 11 km, lo que en el peor de los casos era poco más de 60 minutos.
Ya llevaba más de tres horas, así que pensé que no tenía sentido retirarme cuando ya había hecho dos terceras partes del recorrido. ¿Y todo lo que había hecho, todo lo que había vivido y sufrido antes iba a ser en vano? De ninguna manera. Esto lo acabo por mis cojones (si me perdonan la expresión), me dije, así que volví a correr... o a trotar como un cochino moribundo. Volví a llamar a mi madre y le dije que había cambiado de idea, que iba a intentar terminar, y que me esperara en el Obelisco.
Seguí trotando y casi sin darme cuenta llegué al 35. Sólo quedaban 7. Intenté seguir a una pareja que llevaba un ritmo parecido al mío y fui con ellos hasta el 38.
Habían pasado más de cuatro horas y el ambiente en ese punto era desangelado.
Por suerte los voluntarios seguían ahí, al pie de la bandera, animando e interesándose por el estado de los participantes. ¡Qué grandes! Aplauso Aplauso Aplauso
Sus palabras me dieron ánimo y seguí.
Finalmente llegué al 40. Esto está hecho, les dije a los corredores que estaban cerca de mí, con la intención de animarlos y animarme a mí también.

Seguí trotando como pude y llegué a la calle Real. Habían pasado más de cuatro horas y media, pero en esa zona aún había mucha gente animando. ¡Nunca unos ánimos me habían emocionado tanto! Seguí como pude y finalmente llegué a la meta. Di un salto para tocar el cronómetro y se acabó, ¡mi tercera maratón estaba hecha! No lo podía creer. Estaba muy contento.

Mi tiempo fue 4h:43, ¡42 minutos más que el año pasado! Lo sé, es un crono horrible, pero en el fondo no me interesa. Sólo sé que acabé muy contento por haber superado las adversidades y haber terminado la carrera.
Ahora sólo queda descansar y esperar el cuarto asalto a la distancia. Sólo espero estar mejor preparado físicamente, porque participar como lo hice yo no se lo recomiendo a nadie. Silbar Ríndose

Para finalizar, quiero dar las gracias por sus ánimos a Fernando de Betanzos, Rai70, Rosetas, Maseda, Jinx, Diego T, Pietropuki, Admin, Jesús Raña Platas, Vacatola, Víctor Alvarez, Cabañés, Pedro Nimo, Doctor Slump, Frangt, Suka, Feexenio, Mingacho, Higui, MACG, jmdodarro, Jesús Bernal, Pilar del club Sada, Itnas77, Secaiv y su hermano, Lecop, Miguel R, Eva F, Raquel V, Mónica A, Wilddizz... y perdón si me dejo algún nombre, pero que sepáis que os agradezco mucho vuestros ánimos.
También quiero agradecer a Francisco del club Viveiro por su compañía a lo largo de 20 y tantos kilómetros y a mi madre por apoyarme en todas las locuras deportivas que hago.
Y por último, y no menos importante, a la organización por habernos brindado un maravilloso maratón, a los distintos grupos que amenizaron el recorrido, a la gente que animó, a los fotógrafos y a los voluntarios, quien para mí son de lo mejor del maratón. Qué grandes son y qué afortunados somos por poder contar con su apoyo. Aplauso Aplauso Aplauso

Muchas gracias. ¡Hasta la próxima!
fema

Foreiro Veterano
Foreiro Veterano
4/08/05
0 Carreiras
1483 Mensaxes
Santiago do Burgo, Culleredo
Respostar citando Envío Lun, 20 Abr 2015, 13:38
Asunto: Re: IV Maratón Coruña42 2015 (19/04/15)

Quería empezar, que después se me olvida, agradeciendo al Concello y a la Federación Galega de Atletismo que sigan en la lucha y organicen una maratón en Coruña, porque organizar algo así no debe ser fácil y me siento un privilegiado en poder correr una maratón “en casa”.


Agradecer a los voluntarios su trabajo, muy cariñosos y eficientes y no quería olvidarme del público, yo me sentí muy arropado por sus gritos de apoyo, sobre todo de acompañantes de corredores y corredores. MUCHAS veces oí mi nombre, en especial a César de Running Atenas, a Banderas (al que hace tiempo que no veía y nos tienes muy abandonados y a Administreitor que tanto ha hecho por este deporte (espero que incluso me haya hecho una foto) y al resto, GRACIAS.


Y sobre todo no quería olvidarme de los lesionados, que aún queriendo participar no pudieron. Algunos ví yo en las aceras no dejando de animar. Venga chic@s que carreras hay muchas y la siguiente maratón de Coruña, llegará muy pronto. Y a los que tuvieron que retirarse, ya habrá otra oportunidad de revancha.


En cuanto a mi carrera, muy contento porque pude volver acabar un maratón y quedé con ganas de volver a intentarlo.


Aunque había llevado una preparación (yo no podría participar “a lo loco” a ver qué sale), la verdad es que ésta había sido un poco anárquica (con más caminar que correr, pensando en lo que iba a ser el tercer objetivo de la temporada y que ya he descartado rutavetona.blogspot.com.es/ ), así lo que hace dos meses era “a ver si bajo de las 3 horas 20´”, estas últimas semanas era “me engancho al globo de 3 h 30’ y trato de bajar de ese tiempo…”.



Pues bien, ayer en la línea de salida, no tenía muchas ganas de correr, estaba un poco apático (como frío), así que como me tocó salir del último cajón, me dije, “vamos a guardar lo máximo posible", así que los primeros 5 kms. fueron más bien de trote, a partir del primer avituallamiento, ante los ánimos de mi presi, incrementé un poco el ritmo, pero iba como desganando, no disfrutaba nada de una carrera donde si algo hay que hacer es disfrutar.



Pues bien en esas estaba, cuando en el km. 14, en mi segunda parada hacer pis (tuve que parar tres veces en total), me pasan 3 chicos que iban muy animados, con vaciles constantes entre ellos y con los demás, así que a ese autobús me subo y con esa alegría me doy cuenta que ya estamos en el 30, y como sin querer porque la compañía estaba siendo inmejorable, comienzo acelerar el ritmo y hago como 5 kms. muy buenos, pero las piernas ya me empezaban a estar como palos, así que aminoro parar reservar y así voy, entre muchos ánimos, hasta el 39, que me digo esto ya está y vuelvo a incrementar, dentro del cansancio acumulado el ritmo, y cuando llegué al 41, la verdad que incluso me emocioné más que en la meta (Coruña42 me debía una buena maratón, ya que el año pasado, después de haberlo preparado a tres días de la cita decidí no correrlo por unos temores de mi médico de cabecera, que añadido a que no me encontraba bien, hizo que no participara).



Pasé el arco de meta en 3 horas 32’ y pico, puede no decir nada, pero para mi está muy bien, porque volví a correr una maratón e incluso a partir del km. 15 disfrutando sobre todo gracias a esos chavales, a los que quiero agradecer, sin ellos saberlo, su compañía que transformaron una carrera muy anodina en muy emocionante. (y pedirles perdón por si piensan que los pude dejar “colgados”, a partir del 30 , pero en el 38 que los volví a ver, venían cerca)

Dorsales: 458, 1549 y otro chico cuyo dorsal no localizo, que iban con camisetas del club NOSPORTLIMIT, muchas gracias sin vosotros no hubiera sido lo mismo.


Quedé con ganas de otra, me gustaría estar el 27 de septiembre en Zaragoza www.zaragozamaraton.com/ , que se lo debo y me lo debe, pero el verano es complicado para entrenarla.

HALA UNIÓN, siempre estarás en mi corazón. Unión sólo hubo una. corunacomarca.blogspot.com.es/
BARBARO

Foreiro infantil
Foreiro infantil
3/10/11
0 Carreiras
51 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 20 Abr 2015, 14:15
Asunto: Re: IV Maratón Coruña42 2015 (19/04/15)

Quiero deciros a todos los q corristeis la maraton q teneis toda mi admiraciòn y respeto...de verdad...yo corri el 10000 y cuando acabè os estuve animando a todos a la entrada de la calle real...vi vuestras caras al llegar...diferentes a las q tenemos los del 10000 y me fueron llenando de orgullo...el vuestro...ese de conseguir acabar..de haber peleado cada km...siempre dije q nunca correria una maraton...pero ayer viendo vuestras caras con la meta a 500 metros..fue un subidon q me hace replanterame mis ideas...enhorabuena a todos los q salisteis porque ya dice mucho de cada uno de vosotros...buena recuperaciòn y quizà nos veamos el pròximo año en c42
francp

Novo foreiro
Novo foreiro
17/12/14
15 Carreiras
8 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 20 Abr 2015, 14:28
Asunto: Re: IV Maratón Coruña42 2015 (19/04/15)

Para el compañero Fema: " hola, soy el dorsal 458, o mejor dicho Fran para los amigos y Alejandro mi compañero de nosportlimit y chema el 3 "no en discordia" jajajaja gracias a ti por acompañarnos durante ese viaje tan divertido en los que convertimos el C42, y también llegamos cerca 3:35 paramos el crono, sumarme al comentario de tantos otros respecto a la carrera, mejor imposible!!!! Te esperamos en la siguiente a tí y quien quiera unirse a gastar zapatilla!!!


Última edición por francp o Lun, 20 Abr 2015, 15:20; editado 1 vez
eumealto

Foreiro Senior
Foreiro Senior
11/02/14
12 Carreiras
483 Mensaxes
Muras
Respostar citando Envío Lun, 20 Abr 2015, 15:01
Asunto: Re: IV Maratón Coruña42 2015 (19/04/15)

BARBARO escribió:
Quiero deciros a todos los q corristeis la maraton q teneis toda mi admiraciòn y respeto...de verdad...yo corri el 10000 y cuando acabè os estuve animando a todos a la entrada de la calle real...vi vuestras caras al llegar...diferentes a las q tenemos los del 10000 y me fueron llenando de orgullo...el vuestro...ese de conseguir acabar..de haber peleado cada km...siempre dije q nunca correria una maraton...pero ayer viendo vuestras caras con la meta a 500 metros..fue un subidon q me hace replanterame mis ideas...enhorabuena a todos los q salisteis porque ya dice mucho de cada uno de vosotros...buena recuperaciòn y quizà nos veamos el pròximo año en c42

Eu tamén corrín o 10K e afirmaba que nunca correría unha maratón, pero ó velo tan de cerca.... Xa veremos o que pasa nun futuro. Molón
elcharli

Maratoniano
Maratoniano
16/04/12
0 Carreiras
590 Mensaxes
Cecebre
Respostar citando Envío Lun, 20 Abr 2015, 15:14
Asunto: Re: IV Maratón Coruña42 2015 (19/04/15)

barbaro, eumealto ... eso mismo me pasó a mi ... corría las de 10km y como mucho alguna de 21k, más allá me parecía una locura ... pero empecé a ver a los de la maratón cuando yo corría la de 10km paralela ... empezó el gusanillo ... y al final este año ya he roto el hielo y terminado mi primera maratón ...
así que me temo que estáis sentenciados a correr al menos una jajajaja

Charli
francp

Novo foreiro
Novo foreiro
17/12/14
15 Carreiras
8 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 20 Abr 2015, 15:22
Asunto: Re: IV Maratón Coruña42 2015 (19/04/15)

fema escribió:
Quería empezar, que después se me olvida, agradeciendo al Concello y a la Federación Galega de Atletismo que sigan en la lucha y organicen una maratón en Coruña, porque organizar algo así no debe ser fácil y me siento un privilegiado en poder correr una maratón “en casa”.


Agradecer a los voluntarios su trabajo, muy cariñosos y eficientes y no quería olvidarme del público, yo me sentí muy arropado por sus gritos de apoyo, sobre todo de acompañantes de corredores y corredores. MUCHAS veces oí mi nombre, en especial a César de Running Atenas, a Banderas (al que hace tiempo que no veía y nos tienes muy abandonados y a Administreitor que tanto ha hecho por este deporte (espero que incluso me haya hecho una foto) y al resto, GRACIAS.


Y sobre todo no quería olvidarme de los lesionados, que aún queriendo participar no pudieron. Algunos ví yo en las aceras no dejando de animar. Venga chic@s que carreras hay muchas y la siguiente maratón de Coruña, llegará muy pronto. Y a los que tuvieron que retirarse, ya habrá otra oportunidad de revancha.


En cuanto a mi carrera, muy contento porque pude volver acabar un maratón y quedé con ganas de volver a intentarlo.


Aunque había llevado una preparación (yo no podría participar “a lo loco” a ver qué sale), la verdad es que ésta había sido un poco anárquica (con más caminar que correr, pensando en lo que iba a ser el tercer objetivo de la temporada y que ya he descartado rutavetona.blogspot.com.es/ ), así lo que hace dos meses era “a ver si bajo de las 3 horas 20´”, estas últimas semanas era “me engancho al globo de 3 h 30’ y trato de bajar de ese tiempo…”.



Pues bien, ayer en la línea de salida, no tenía muchas ganas de correr, estaba un poco apático (como frío), así que como me tocó salir del último cajón, me dije, “vamos a guardar lo máximo posible", así que los primeros 5 kms. fueron más bien de trote, a partir del primer avituallamiento, ante los ánimos de mi presi, incrementé un poco el ritmo, pero iba como desganando, no disfrutaba nada de una carrera donde si algo hay que hacer es disfrutar.



Pues bien en esas estaba, cuando en el km. 14, en mi segunda parada hacer pis (tuve que parar tres veces en total), me pasan 3 chicos que iban muy animados, con vaciles constantes entre ellos y con los demás, así que a ese autobús me subo y con esa alegría me doy cuenta que ya estamos en el 30, y como sin querer porque la compañía estaba siendo inmejorable, comienzo acelerar el ritmo y hago como 5 kms. muy buenos, pero las piernas ya me empezaban a estar como palos, así que aminoro parar reservar y así voy, entre muchos ánimos, hasta el 39, que me digo esto ya está y vuelvo a incrementar, dentro del cansancio acumulado el ritmo, y cuando llegué al 41, la verdad que incluso me emocioné más que en la meta (Coruña42 me debía una buena maratón, ya que el año pasado, después de haberlo preparado a tres días de la cita decidí no correrlo por unos temores de mi médico de cabecera, que añadido a que no me encontraba bien, hizo que no participara).



Pasé el arco de meta en 3 horas 32’ y pico, puede no decir nada, pero para mi está muy bien, porque volví a correr una maratón e incluso a partir del km. 15 disfrutando sobre todo gracias a esos chavales, a los que quiero agradecer, sin ellos saberlo, su compañía que transformaron una carrera muy anodina en muy emocionante. (y pedirles perdón por si piensan que los pude dejar “colgados”, a partir del 30 , pero en el 38 que los volví a ver, venían cerca)

Dorsales: 458, 1549 y otro chico cuyo dorsal no localizo, que iban con camisetas del club NOSPORTLIMIT, muchas gracias sin vosotros no hubiera sido lo mismo.


Quedé con ganas de otra, me gustaría estar el 27 de septiembre en Zaragoza www.zaragozamaraton.com/ , que se lo debo y me lo debe, pero el verano es complicado para entrenarla.


Para el compañero Fema: " hola, soy el dorsal 458, o mejor dicho Fran para los amigos y Alejandro mi compañero de nosportlimit y chema el 3 "no en discordia" jajajaja gracias a ti por acompañarnos durante ese viaje tan divertido en los que convertimos el C42, y también llegamos cerca 3:35 paramos el crono, sumarme al comentario de tantos otros respecto a la carrera, mejor imposible!!!! Te esperamos en la siguiente a tí y quien quiera unirse a gastar zapatilla!!!
Josekioto

Maratoniano
Maratoniano
29/12/12
0 Carreiras
321 Mensaxes
BOIRO
Respostar citando Envío Lun, 20 Abr 2015, 15:34
Asunto: Re: IV Maratón Coruña42 2015 (19/04/15)

la verdad que como las tres anteriores ediciones decir que la organización de 10 como siempre, voluntarios de 11 ....animacion estupendda sobre todo en la subida a la torre de hercules.....y recorrido estupendo ....para mi gusto mejor que el de otros años.
mejore mi mmp bajando de 2 h 47....la liebre y el grupo de 2 h45 estupendos tb
para mejorar el cruce para ir a meta , hubo quien se perdio al ir con doblados y hay no estaba bien indicado...de hecho yo por que iba atento y con otros dos compañeros sino !!!!
y el otro pero que ya me imaginaba es la moda de powerade en vasos ....ya no me gusto en oporto y despues de la media imaginaba que tb lo pondrian en la maraton.
de todas formas es un ejemplo de organizacion ....orgulloso de correrla , apoyarla y esperando a la del año próximo.
y el tiempo ideal para correr !!!!!!!!!
iRattle

Maratoniano
Maratoniano
6/06/14
0 Carreiras
94 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 20 Abr 2015, 15:37
Asunto: Re: IV Maratón Coruña42 2015 (19/04/15)

Fantástica organización! En canto o persoal, era a miña primeira marathon, e as últimas semanas por molestias non fixen algún entreno... Hasta o km 30 fun coa liebre de 3:15 moi ben, momento no que empecei a notar molestias no ligamento e tiven que dar zancadas da metade de distancia...
Ahí comenzou o meu periplo por a supervivencia, cada vez mais dolor e cada vez máis pequenas as zancadas, e a cabeza que non tiña nada positivo.
Logo encontreime con outro forereiro (Eu era o barbudo vestido de negro) que iba para 3 horas, e se quedara a parir do 32, fumos hasta o 38 máis ou menos xuntos, ata que se quedou...
Non o crín ata que cheguei o km 40 e medio, ahí cambioume a cara por completo, había dor pero unha alegría inmensa... Entrei gritando pola calle real, gritando, animando o público e saltando!
O tempo final foi de 3:30, non é o mellor tempo do mundo, é entrenei para 3:15, a test de media marathon saírame en 1:24:27.... De todas formas a alegría foi inmensa. Que grande é a Marathon, é como nos pon a cada un no seu sitio Sorriso
miguelanxo

Foreiro Senior
Foreiro Senior
17/05/07
400 Carreiras
677 Mensaxes
O Castiñeiriño (Compostela)
Respostar citando Envío Lun, 20 Abr 2015, 16:53
Asunto: Re: IV Maratón Coruña42 2015 (19/04/15)

Grande FEMA, por ayudar a mi club con el tema de los dorsales , por tus ánimos cada vez que nos cruzábamos en carrera, y porque hayas terminado bien.

Yo fui uno de esos que hizo a pelo este maratón, sin ninguna preparación específica, a base de algo de fondo de BTT, y no me puedo quejar del resultado, jejeje, aunque no recomiendo que se siga mi ejemplo.

Este año creo que tuvimos un gran día, y aunque pienso que el recorrido y perfil torturan bastante as perniñas, se deja hacer. Eso sí, este año fue más "entretenido".

Nos vemos en la próxima Guiño
runnergallego

Novo foreiro
Novo foreiro
16/06/14
6 Carreiras
7 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 20 Abr 2015, 17:07
Asunto: Re: IV Maratón Coruña42 2015 (19/04/15)

FOTOS IV Maratón Atlántica - @Coruna42

*** Editado. Álvaro, las fotos de la carrera van en este tema. ***

© Álvaro Alonso

¡¡Enhorabuena a todos los valientes!!
jose1420

Maratoniano
Maratoniano
2/01/13
0 Carreiras
96 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 20 Abr 2015, 18:29
Asunto: Re: IV Maratón Coruña42 2015 (19/04/15)

A pel de galiña lendo todas as crónicas....todo o que sentin en pouco máis de tres horas gardomo pra min ...e os que correstes os 10000 e non vos atrevedes coa maratón, botádelle peito e preparade os 42km...non vos arrepentiredes!!!!!





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Podes descargar arquivos