Foros ›
El diario gatuno de Slump (2014-2021)
Foros de debate / Diarios de adestramento
Respostar ao tema

Autor
Mensaxe
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Ven, 05 Mai 2017, 20:03
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Tercer año del gato. Día 302. (4 de mayo)

Hoy venía conduciendo del trabajo, pensando en mis cosas, que si bien no son nada interesantes me atañen más que las ajenas, y cuando me quise dar cuenta estaba en Taborda. Qué curiosa es la mente: creo que la lluvia me hizo recordar los inviernos fríos y húmedos en aquella vieja casa y me dirigió a ella. Sigue deshabitada, triste y gris, aunque sea amarilla. Hace ya casi dos años que vivimos en Carregal de Arriba (código de aeropuerto CdA), y sólo con cruzar la carretera llego a mi lugar habitual de entrenos, Carregal de Abaixo (Cda para distinguirlos).

Ayer fui por allí a la segunda salida de la semana, casi una hora. Se me ha quedado dentro el ritmo del maratón y encuentro la comodidad rodando a 5'20" o 5'30". Saludando imaginariamente. Los primeros kilómetros los gasté en ajustar las articulaciones hasta que dejaron de doler. Y a partir del cinco apreté un poco más y en alguno incluso apuré a 4'30", por volver a sentirme corredor.

Con paciencia.

Y en uno de los giros veo a un hombre empujando la pared, mi ojo adiestrado detecta inmediatamente a un runner haciendo estiramientos. Efectivamente, lleva puesta la camiseta de la Vig-Bay. ¡Un compañero de afición en Cda! (...) No diré que esperaba abrazos pero sí algún gesto de reconocimiento y complicidad. Continúo aguardando. Levantó una ceja y murmuró algo a modo de holayadiós. This is Tomiño.

Este domingo regreso sin pretensiones a las carreras locales, qué hablo de las carreras, a los carrerones: al Carreirón en A Illa. Y mañana, si la autoridad lo permite y la pereza no lo impide, probaré la bicicleta. Supongo que todavía sabré pedalear. El sábado trece es el duatlón en el pueblo. Si me divierto la mitad que en la anterior edición y no quedo el último estaré más que satisfecho.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
tiojuan

Foreiro Senior
Foreiro Senior
3/10/11
0 Carreiras
807 Mensaxes
Cambados
Respostar citando Envío Sáb, 06 Mai 2017, 9:11
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Aplauso Aplauso ahí ahí Dani !!
Ya llevo unos días sin leerte y se me hacíá raro,perdon pero cada vez dedico menos tiempo a navegar aquí. ..
nos vemos mañana!
Andrés61

Maratoniano
Maratoniano
25/08/12
0 Carreiras
1878 Mensaxes

Respostar citando Envío Sáb, 06 Mai 2017, 15:00
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Veo que te nutres de otros Diarios...
En fin para no repetirme te envío una de Raphael al que se que adoras...
www.youtube.com/watch?v=-2VPKWwl5Rw
No iras a la MM Lugo por un casual????????????????????????
Andrés61

Maratoniano
Maratoniano
25/08/12
0 Carreiras
1878 Mensaxes

Respostar citando Envío Sáb, 06 Mai 2017, 16:46
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Addenda: www.youtube.com/watch?v=7RBqdhdJ76Q
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Sáb, 06 Mai 2017, 21:26
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Los gatos, como el fuego o el mar, son hipnóticos.

El rodaje previsto en bicicleta resultó un tanto menguado. Si no contamos los paseos por los arrabales de Ámsterdam no subía a una desde junio, así que para re-empezar con calma fui vestido de civil (vaqueros, náuticos, jersey, sin casco) hasta Currás, a desayunar sobre ruedas a la panadería-cafetería. Y qué fatigoso sigue siendo esto de pedalear a la menor inclinación del terreno, no ha mejorado nada. Serían quince minutos como mucho pero los di por bien empleados, todo suma, dije, y me agarré a esa máxima de que el músculo recuerda (refiriéndome al entrenamiento y no a la napolitana con crema posterior).

Después de comer iría en serio.

Y de regreso a casa salí al jardín a seguir leyendo a Kerouac al sol, calor doblemente agradecido por cuanto pronosticaban lluvias, y Penaldo decidió que era una idea fantástica. De modo que recostados en la tumbona dejamos pasar las horas. Como contemplar las olas, como quedarse adormilado frente a una chimenea, así es acariciar a un gato relajado y confiado que hunde su cabeza entre tus brazos, que por primera vez te hace el regalo de lamerte.

Y en armonía y paz felina se consumió la tarde, con lo que la segunda parte del ejercicio consistió únicamente en acercarme con la bici al bar a ver el fútbol. Seguro que ayuda: lo escribo aquí para reforzar su efecto placebo.

Mañana, mañana iré en serio.

- Seguro que sí, guapa, mañana. - Y siempre era mañana. Durante la semana siguiente no oí otra cosa... mañana, una palabra hermosa que probablemente quiera decir cielo.



A la vuelta de A Illa estudiaré el calendario de carreras de los próximos meses.

Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Mar, 09 Mai 2017, 21:53
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Tercer año del gato. Día 305. (7 de mayo)

Si desaparezco algún día, buscadme en una isla.

Estuvo muy bien volver a las carreras en Galicia con ésta tan hermosa de A Illa. Al despertar y comprobar la previsión del tiempo metí el bañador y la toalla en la mochila y me dirigí hacia Rande, que es mi faro y mi guía para los viajes domésticos. Con el google maps y siguiendo a un coche lleno de mozos en chándal llegué sin perderme y con margen para recoger el dorsal, saludar y tomar un café con Sanmikel.

Ninguno de los dos tenía prisa ni objetivos deportivos, sólo espirituales (disfrutar yo, no sufrir él). Con calma calentamos un poco, con calma nos colocamos al final del pelotón y con calma arrancamos. La mañana estaba espléndida y apetecía rodar tranquilos, y ésa parecía ser la opinión generalizada: a nuestro alrededor marchaban todos relajados sin las urgencias que a veces enloquecen al grupo cuando salimos disparados como si fuésemos una manada de antílopes atacados por un león. Hoy podíamos trotar sin ser atropellados, e incluso ganar puestos suavemente.

Íbamos Óscar con su rodilla y yo con las mías, los cinco en paralelo viendo el mar. He terminado por alcanzar alguna especie de acuerdo con mis articulaciones que nos permite vivir razonablemente, me dejan hacer lo que me gusta y por mi parte procuro evitar lo que les sienta mal. Sanmikel, en cambio, está en guerra con la suya, la maldice e insulta públicamente y ella se venga con dolores y penurias.

De modo que a pesar de que estaba descubriendo que despacio se aprecia mejor el paisaje, a medio recorrido decidió no esperar más y acelerar por probar si a otros ritmos padecía menos. En tiempo, seguro que sí. Se despidió, levantó una nube de polvo y desapareció.

Continué sin exagerar esfuerzos hasta que se me unió alguien con el que, no preguntéis por qué, nos pusimos a hablar del mítico Amstrad PC1512. Se fue también, y de ahí a meta me dediqué a fichar a algún archi de autoayuda: lo encontré en un pesado que descendía como una liebre dopada y subía como una tortuga artrítica, 10 delante, 20 detrás, GoTo 10. Con un sprint me deshice de él y finalicé entre aplausos y la felicitación de Terio (que alguien le baje el volumen al micro, por favor).

Preciosa y animada prueba, de verdad.

Y después de unas charlas con Josiño y compañía, y de detenerme a socializar con dos gatos dignos de figurar en cualquier calendario, fui hasta las playas del Parque Natural de Carreirón. Sólo para mí ese paraíso, la arena blanca deslumbrante y el agua increíblemente transparente, me di los primeros baños del año. Qué paz, cuánta belleza.

Embriagado de amor y colorado del sol, paré en un bar a tomar un bocadillo y una caña antes de regresar a casa. Me atendió una mujer tan desagradable y malencarada que por fuerza tenía que estar ocultando su interior como la protagonista de “La elegancia del erizo”. Casi consigue arruinarme el momento zen.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Mar, 09 Mai 2017, 23:16
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Tercer año del gato. Día 306. (8 de mayo)

Una cosa es decir a ver si no quedo último y otra muy distinta es efectivamente quedar último. Pues bien, hay bastantes posibilidades de esto ocurra el sábado. De los siete participantes que el año pasado entraron detrás de mí en el duatlón de Tomiño, sólo Isaías y Juan repiten. El podio de cierre, el antipodio, nos lo repartiremos entre los tres, y únicamente falta saber el orden.

Mientras Isaías lleva su preparación en secreto y promete ser el tapado del grupo, Juan y yo salimos ayer a rodar una hora por Amorín y el centro, incluyendo la cuesta de Os Muiños que hay que bajar y subir tres veces.

Ha sido montar en la bici y, tras tanto tiempo, surgir la magia y recuperar sensaciones.

- Oye, qué bonito, ¿y qué sensaciones son?
- Miedo y pánico.

Y anuncian lluvias. Voy a ir con los pies en el suelo frenando.

Y al terminar de pedalear probé lo de la transición. En cuanto aparqué (para susto de Penaldo, que debe de creer al verme sobre velocípedo que soy un centauro, como pensaban los indios de los primeros españoles a caballo), eché a correr.

Es preciso inventar una nueva palabra para definir la acción, porque eso no es correr, es algo distinto (a peor). Puedes ir más o menos rápido, igual que puedes huir muy veloz a rastras si te persigue un oso grizzly, o perfeccionar hasta la evasión perfecta ese bailoteo torpe con grilletes en las piernas. Puedes apurar lo que quieras: no es correr.

Llevaba la intención de hacer los mismos dos kilómetros y medio con que acabará la carrera. No llegué a tanto por vergüenza y por rigor mortis en los cuádriceps. Por ser positivos, añadiré que no me caí.

Va a ser divertido, intentaremos dar espectáculo. El público no espera menos.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4270 Mensaxes

Respostar citando Envío Mér, 10 Mai 2017, 12:26
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

A mi me pasa igual Doctor. Yo hace como 20 años que no andaba en bici regularmente. Antes te tirabas por una cuesta a 70 por hora y era algo normal, despreocupado, of cors completamente inconsciente de lo que te puede pasar al dártela (y eso que siempre fui sin casco). Se ve que tuve suerte.

Ahora es otra cosa. El exceso de edad, de información de creaneos rotos, tetraplejias y comas profundos me hacen bajar con un feeling, no sé como decirlo:

DoctorSlump escribió:

- Miedo y pánico.

Casco, revisión de frenos, correcta presión de las cubiertas, gafas graduadas, ausencia de cascos de música, llevar el pelo corto, observar la carretera seca, una cruz en el salpicadero ... entre otras medidas.

Eso sí, la sensación de velocidad aumenta con la edad del ejemplar rodante. En tu caso, más que yo. Volvemos a Einstein, una vez más.

Pásate a la piscina hombre, y ese pánico vuelve a relativizarse con ahogamientos, hiperventilaciones, músculos salientes, rozaduras y lo más importante, señor@s mayores por el medio de la calle rápida en sentido contrario.

Si es que al final, "correr es de cobardes" (slogan del C21 de 2014, creo).
mateotn

Maratoniano
Maratoniano
27/11/13
0 Carreiras
1524 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Mér, 10 Mai 2017, 16:02
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Los gatos y el agua.... Mr. Green
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Mér, 10 Mai 2017, 23:49
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Tercer año del gato. Día 308. (10 de mayo)

Del ciclismo. En la casa de la bomba el problema es la edad, cantaban Brighton 64, pero en mi casa/caso el problema no es ése. De chaval andaba en bicis de monte, de trialsín; además de no alcanzar grandes velocidades con ellas, cuando apretabas la manija se clavaban como estaba mandado. Ahora, al probar por fin una de carretera, la encuentro inestable y la postura antinatural, esas ruedas tan estrechas no me inspiran confianza, los coches circulan a mi lado lanzados y me recuerdan mi fragilidad, y en la primera cuesta abajo descubro espantado que el freno no frena sino que sólo reduce y me advierten de que no use el delantero never jamais. Iré pureta y oxidado, no lo niego, pero es que objetivamente el aparato da miedo, con cuarenta y muchos, jubilado o con acné. Que no me pase nada el sábado.

Del vecindario. Las vainas alienígenas se han apoderado de los paisanos y los han sustituido por gente sociable, es la invasión de los ladrones de cuerpos versión supercool.

Para hoy tocaba un rodaje de una hora por pulsaciones, siempre a menos de ciento sesenta. Programé el reloj para que avisase si me excedía pero casi no fue necesario. Aproveché la salida para llevar la bolsa de basura al contenedor, así de despacio iba, y no apuré mucho más el resto del trayecto. Once kilómetros y medio en total.

Y durante el entreno en Cda un conductor hizo un gesto amistoso con la mano desde el vehículo, crucé junto a una pareja de caminantes y contestaron al hola, un grupo de señoras me dijo adiós, un joven apoyado en una valla me observó llegar atento y sonrió y saludó. Asustado, regresé a CdA, y desde una finca me animaron, venga a por ese maratón. ¡Ya han llegado a la urbanización! Se hallan entre nosotros, pensé. No seas paranoico, son normalmente cordiales, tú siempre tan exagerado. Y entonces se paró un hombre desconocido frente al portal y se interesó por mí y hablamos, y a qué tipo de carreras voy, si probaba ultras o no, y qué tal en Londres, y acabamos cotilleando de Martín Fiz, de Alejandro Gómez, de Julia Vaquero. Tuve ganas de felicitarle por lo bien duplicado que estaba y preguntarle qué habían hecho con los cadáveres originales.

Vigila tu barrio. Tú puedes ser el siguiente.



Vamos con el calendario de mayo (provisional en su mayoría), muy local comparado con los meses anteriores:

- 7: Carreirón en A Illa de Arousa (listo).
- 12: duatlón de Tomiño.
- 13: Ponteareas.
- 17: Ribeira.
- 20: Cedeira o Lugo, para turistear el fin de semana fuera.
- 27: Campañó.
- 28: Beade.

Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4270 Mensaxes

Respostar citando Envío Xov, 11 Mai 2017, 7:44
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Lo que te pasa es que ahora eres un youtuber, bloguer o telecinquero famoso. Por eso te hablan.

Ten cuidado, que los de Cda se mueven por interés. En breve te propondrán algún tipo de montaje, o incluso marriage.

Ya me callo.
PequeñaCriatura

Foreiro Senior
Foreiro Senior
28/10/12
0 Carreiras
975 Mensaxes
Ferrol
Respostar citando Envío Xov, 11 Mai 2017, 9:02
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

freakyrunning escribió:

Ya me callo.

Ni se te ocurra...

Yo estoy valorando Cedeira. Que ya quería el año pasado y no me coincidió bien. Si me animo finalmente, nos vemos por allá.

Ánimo con el agüita...por lo menos te aventuras más allá de las rodillas Disimulando


moratos

Maratoniano
Maratoniano
1/06/12
1 Carreiras
33 Mensaxes

Respostar citando Envío Xov, 11 Mai 2017, 12:35
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

"me advierten de que no use el delantero never jamais" Eso no es exactamente así, en esta página te lo explican perfectamente: Frenar de forma correcta en bicicleta de carretera
tiojuan

Foreiro Senior
Foreiro Senior
3/10/11
0 Carreiras
807 Mensaxes
Cambados
Respostar citando Envío Ven, 12 Mai 2017, 11:16
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Pido perdón por no pararme más por aquí, por no decir lo que siento cada vez que te leo y por no parar más contigo a tomar ese café ,en las pocas carreras en las que coincidimos. Tu crónica de Londres es genial, razón tienen los que dicen que parece que la corrieron a tu lado ( con solo leerte ), felicidades y gracias a los dos.
Lo del café, simplemente,no me entra nada en el estómago antes d la carrera,bueno si me entra tiene que salir, creo que ya me conoces. Aparte que me hace falta todo el tiempo antes d la salída para cambiarme y calentar,soy lento en esos menesteres. Sabes de sobra que me fastidia no tomarme ese café, pero mi cuerpo manda. No me lo tengas en cuenta Avergoñado
Un fuerte abrazo, Guiño .
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Sáb, 13 Mai 2017, 13:13
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Tercer año del gato. Día 310. (12 de mayo)

El Problema de Monty Hall reza así:

Supón que estás en un concurso y se te ofrece escoger entre tres puertas: detrás de una de ellas hay un coche, y detrás de las otras, cabras. Escoges una puerta, digamos la número 1, y el presentador, que sabe lo que hay detrás de las puertas, abre otra, digamos la número 3, que contiene una cabra. Entonces te pregunta: ¿No prefieres la número 2? ¿Es mejor para ti cambiar tu elección?

La respuesta correcta es que debes modificar tu primera opción. La probabilidad de que el coche esté tras la puerta elegida inicialmente sigue siendo de una entre tres, mientras que para la restante es de dos tercios. Se ve más claro si pensamos en mil puertas: por muchas cabras que vaya mostrando el presentador las expectativas de haber acertado con el coche son ínfimas y no aumentan en absoluto.

Dentro de un par de horas iré al duatlón. Si hace unos días tenía claro que la pelea sería por evitar el farolillo rojo, ahora que hay unos cuarenta inscritos más no sé si es aplicable el caso. ¿Han crecido mis posibilidades estadísticas o son las mismas? Cuando eres el peor ciclista del mundo da igual cuántos competidores se presenten.

Ayer salí a un rodaje corto y progresivo, unos veinticinco minutos para calentar bien y los últimos diez a ritmo de carrera. ¿De qué carrera hablamos? Puestos a improvisar, imaginé una buena, una que en realidad no soy capaz de hacer, y fijé unos ritmos agresivos: dos kilómetros a 4'14" y 4'11" y el pico final a 4'10".

Y después unas rectas penosas, en las que me dio por intentar correr por debajo de tres min/km, por lo de los retos maratonianos de élite versus populares. Me quedé muy lejos, olvidé la técnica en el proceso y fui deslavazado, y encima me lastimé. Manolete, si no sabes torear...



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Non podes descargar arquivos