Lun, 16 Xan 2017, 8:14
Asunto: Re: Diario de Meigalicix (polo 20% e subindo)
Desde logo que cousas mais raras vedes na tele , mozos. Iso, e a miña ignorancia consustancial... Non coñecía o método OSMIN, e visto así sobre o papel tampouco vexo que vaia co meu estilo
Polo demáis, deixar claro que aínda que hai días que non entro, non quere dicir que estivese parada.
Esta fin de semana tocou reunión de traballo en Santiago, e botei de menos non estar en Lugo correndo a Nocturna de CCN, pero era o que tocaba.
Aínda asi podo alegar ó meu favor que si cheguei a facer unha saida en xoves e outra sábado pola mañá , completando así o minimo de 3... A outra cara da moeda foi que , para variar, andiven xusta de tempo e limiteime a facer saídas curtas pola Guía. A do xoves facendo o percorrido habitual. Pero o sábado quixen experimentar , e probei a facer o percorrido en sentido inverso, por probar aquelo de que a orde dos factores non altera o producto... Mentras tocou comezar pola Baixada a Ríos (baixando e non subindo, para variar) todo parecía pan comido, pero cando houbo que subir a Avenida da Mariña Española e a Travesía da Oliveira, xa me estaba arrepentindo seriamente do experimento, pero fun sobrevivindo.
O inexplicable chegou cando tiven que virar da Oliveira para Doutor Corbal. Mira que facía unha mañá de sol perfecta, chan seco, zapatillas ben axustadas e atadas, ningún obstáculo nin imprevisto no camiño... pero non sei como fixen que me vin de fuciños no chan. Saiume o típico xuramento de arrieiro do Araño, e botei as máns para frear o planchazo en tempo de desconto... Non pasou ninguén pola rúa nese momento , pero se alguén me chegase a ver diría que estaba tola... A única explicación que lle encontro é que ó meu corpo non se lle da nada ben iso de ter que facer un xiro pronunciado á dereita e indo costa arriba, así de republicanos e libertarios somos na favela de Teis.
Recuperada a compostura, e comprobado que só tiña un leve rabuñazo na palma da man dereita, seguín ruta subindo ata a carballeira, e saindo xa polo aparcamento antes da ermida da Guía... En xeral sentín que esta ruta inversa me facía sufrir máis, pero todo quedou compensado con creces no momento de facer a Avenida de Dona Fermina baixando, sol radiante e a silueta das Cíes ali diante coma un regalo para os ollos... Polo menos podo fardar de que a miña pecera particular ten unhas boas vistas (se fose tan apañada como Beu enchería isto de fotos, pero non teño esa habilidade)
E así todo en baixada e llana ata chegar a casa. O experimento deu como resultado que, aínda co tempo de freada pola caida, acabei facendo uns 20 segundos menos que indo no sentido de sempre, pero creo que de momento no vou repetir.
Hoxe pola tarde ximnasio e o mércores fisio. Con tantas voltas de traballo, viaxes e demais, aínda non acabei de facer de verdade a rutina de deberes que me mandara para estes 15 días , asi que me vai tirar das orellas, pero que lle imos facer. A carne e débil, e o espíritu ultimamente ainda máis.
Última edición por Meigalicix o Xov, 26 Xan 2017, 21:32; editado 2 veces