Foros ›
Diario de...en spanska løber i Danmark
Foros de debate / Diarios de adestramento
Respostar ao tema

Autor
Mensaxe
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4270 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 18 Set 2017, 7:40
Asunto: Re: Diario de...en spanska løber i Danmark

Hace tiempo te vi en la C42 con una de esas que pegan aquí, agua, viento y frío, pero eso que avanzas lo supera todo. Las gestas épicas valen doble siendo pareja.

Para vuestra información de runners pasados por agua:

www.lavozdegalicia.es/...P14991.htm
corredor101

Maratoniano
Maratoniano
7/04/08
117 Carreiras
4361 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 18 Set 2017, 19:43
Asunto: Re: Diario de...en spanska løber i Danmark

Gracias a todos por participar y animarme a través del diario.
Los acontecimientos del último fin de semana darían para mucho. Van a dar para muchísimo en el diario del Doctor Slump, seguro que estamos todos expectantes. En resumen, se podría dividir en tres temas:

- Precarrera con el Doctor Slump: muy bien.
- Mi carrera: bastante mal.
- Post-carrera: infernal.

Empecemos por la precarrera:

El viernes llegó el Doctor y lo llevé a un værtshus, un pub tradicional danés, a tomar unas Tuborg Classic que le ayudaran con sus molestias. El sábado hicimos un poco de turisteo, y quedamos para intentar vernos el domingo. Iba a ser difícil encontrarnos en la enorme zona del corredor entre 22.000 personas, pero se produjo el milagro y nos vimos antes de la carrera. Quedamos para después, si no nos veíamos, teníamos los móviles en el guardarropa, la premisa era vernos a la llegada...si no llovía...

Calentamiento: Fui al a pie hasta Fælledparken para calentar, mitad corriendo mitad andando, que era incómodo correr con la bolsa del guardarropa. Luego en el cajón de menos de hora y media, pude calentar más, que la gente estaba calentando ordenadamente: por la derecha, llegabas al trote a un extremo del cajón, giramos todos, para el otro lado por la derecha, y así sucesivamente. El tiempo prometía: sin viento, sol pero no calor, unos 15 grados, o sea, perfecto.
mateotn

Maratoniano
Maratoniano
27/11/13
0 Carreiras
1524 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Lun, 18 Set 2017, 20:52
Asunto: Re: Diario de...en spanska løber i Danmark

Se nota que llega septiembre y, con él, las entregas por fascículos Payaso
101: nos has dejado solo un pedacito de crónica! !!
corredor101

Maratoniano
Maratoniano
7/04/08
117 Carreiras
4361 Mensaxes

Respostar citando Envío Mar, 19 Set 2017, 14:38
Asunto: Re: Diario de...en spanska løber i Danmark

Efectivamente Mateo, pero es que no tuve mucho tiempo ayer, y tenía mucho que contar.

Continuemos por donde lo habíamos dejado.

Estamos en la salida todos colocados, yo, como me correspondería, junto a los globeros de 1:25, un pelín por delante. A las 11:15 en punto dan la salida, a los pocos segundos empezamos a trotar, y pasamos la línea de salida ya fluídamente, yo, 23 segundos después del disparo. Como siempre, la gente bien colocada y la salida fluída, de manera que, en general, pude correr bien desde el principio, pero aún así, el primer km había mucha gente por todos lados, y adelanté a bastantes mujeres y latinos que se habían colocado por delante de sus posibilidades (esto puede sonar muy Trump, pero es lo que pasó).
La idea era ir entre 3:55 y 4:00 toda la carrera, así que había que dejar atrás a los globeros del 1:25 y sólo no dejar que me pillaran, sino que había que irles sacando distancia a cada km. Ése era el plan. El primer km, sale en 3:57, lo hice sin forzar, llevándome por la marea, bien. En el segundo me adelanta mi vecino Simon, tras una pequeña conversación, le digo que se vaya que él es más rápido, y así hace (acabó haciendo 1:21). Hasta el quinto salen como tenían que salir, marcando el paso por el km 5 en 19:41. Pero ahí empiezo a notar que no voy bien del todo, es como si tuviera un amago de punto (lo que los chanantes llaman flato), que estaba ahí latente pero no dolía ni molestaba como cuando te da que te fastidia la carrera. Los parciales empiezan a decaer, y en vez de ir un poco por debajo de 4 salen un poco por encima. En el km 7 paso cerca de casa, está mi mujer y los vecinos, así que, animado, vuelvo a pillar buen ritmo, miro el parcial...4:00, mierda, si esto es lo que puedo dar con motivación y todo, mal vamos. Sigo así, y con la sensación de que si aprieto el punto me va a dar fuerte, así que conviene mantener el ritmo hasta que me encuentre mejor...cosa que no pasó. En fin, paso el 10 km en 39:48, vale, bajé el ritmo, quizá ya no voy a ritmo de MMP, pero casi. Lo malo es que las sensaciones no eran buenas, no eran de que fuera a hacer la segunda parte más rápida. Sigo aguantando el tipo, pero los parciales van siempre algo por encima de 4. La premisa era aguantar y a ver si en los últimos km podía apretar. Paso el 15 en 1:00:15, y ahora ya empiezo a temer que me pillen los globeros de 1:25. Sucede en el 16 y pico, y además con la sensación de que vienen más fuertes que yo, de que van a mejor ritmo. Ya sé que no caía MMP, pero había que intentar hacerlo lo mejor posible y no hundirse ante el golpe psicológico que es que te pasen los globeros (sobre todo si son de una marca que debería rebajar en uno o dos minutos), así que me marco un Contador: aguanto, y en una cuesta abajo en el 17, les saco unos metros, y me decido a que ahí ya me largo y no me pillan. Valen, pues a los 500 metros me pillan, y otra vez la sensación que van más fuertes. Ahí otra vez, me decido a aguantar como pueda en el grupo (que ya no es numeroso), sabiendo que si llego con ellos hasta el 20, un par de km más, ahí ya ni punto, ni flato ni ostias, ahí sé que me tiro a tumba abierta a meta y sí que no me pillan. Pues aguanté, apretando los dientes, dándolo todo, pero aguanté, y a unos 100-200 metros de la señal del km 20, metí mi hachazo, tan visceral como absurdo (me valió para quedar de 600 en vez de 618 en la genral), pero qué bien sentó. No, no me pillaron, y adelanté a bastantes corredores. Tras una mañana soleada y seca, nada más meter el cambio de ritmo, se puso a llover un poco, y cuando llegué a meta, llovía un poco más. Sonaba a todo volumen de manera profética Thunderstruck, y yo entraba en meta: 1h.24,33 (bruto, + 23 seg). Mi tercera mejor marca en media, pero lejos de mis expectativas de hacer 1h23 corto o incluso bajar de ahí. O sea, mal, pero no tan mal. Puesto 600 en la general, de cerca de 22.000 inscritos, de los cuales sólo puedieron acabar 18.707 (ver el siguiente capítulo), puesto 65 en mi categoría. No me encontré bien en carrera, no tuve buenas sensaciones, pero desde luego el tiempo que tuve durante mi carrera fue bueno, no fue la causa de hacer un tiempo por debajo de mis expectativas. Tampoco les afectó a los de élite: el ganador hizo 58:40, a sólo 17 segundos del récord mundial, y siete atletas bajaron de la hora, lo que demuestra lo rápida que es esta carrera.
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Mar, 19 Set 2017, 14:45
Asunto: Re: Diario de...en spanska løber i Danmark

A ver si acabas de una vez la crónica para que pueda felicitarte, hombre. Tercera mejor marca es buena carrera, y darles en los morros a los globeros tiene su punto. ¡Bien peleado, Pablo!

Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
corredor101

Maratoniano
Maratoniano
7/04/08
117 Carreiras
4361 Mensaxes

Respostar citando Envío Mar, 19 Set 2017, 18:26
Asunto: Re: Diario de...en spanska løber i Danmark

Apocalypse Now empezaba con la canción The End, de los Doors. Pues al final de la carrera vino el apocalipsis. Me siento como Kurtz describiéndolo: "The Horror...". También había un helicóptero, pero ni nos bombardeó ni dejó a nadie en la playa para surfear. Otro guiño a la película sería haberme acordado y decirle a Doctor Slump antes de la carrera: "Hueles eso, muchacho. Lo hueles? Es Reflex. Me encanta el olor a Reflex por las mañanas".

Fue pasar la línea de meta y empezar a jarrear, a llover con una fuerza sobrenatural. Cuando llegas a la meta, tienes el premio del avituallamiento, pero en estas ocasiones, hay que pasar de andar cogiendo cosas y ponerse a resguardo. La zona del corredor, donde estaban los guardarropas, fisioterapia, tiendas con avituallamiento y todo el tinglado, estaba en una zona totalmente abierta del parque, pero antes de llegar a ella, junto a la llegada, hay una zona de árboles. Así que había gente resguardándose de la lluvia baja los árboles. Pero de pronto, empezó la tormenta, rayos, truenos, lluvia más fuerte y granizo. Yo primero me iba a meter con más corredores debajo de un árbol, pero, al ver que empezaba a tronar, y que había mucha gente y me estaba mojando casi igual, decidí que lo mejor era ir pitando a por mi ropita sequita y pirarme de allí lo antes posible. Entonces, mientras cogía un plástico que me daba un chico de la organización para taparme, cayó un rayo, el trueno sonó fuerte, pero además, hubo un ruído extraño; parecía como si alguien hubiera puesto una traca o estuvieran tirando petardos en el parque. Entonces empecé a oir los gritos, "Nej, nej...." miré y vi un corredor en el suelo junto a un árbol. Comprendí que no había sido una traca, sino la corteza del árbol crujiendo. El corredor ya estaba rodeado de gente, yo estaba a unos 20 metros, y no pintaba nada allí, de hecho había un chico haciendo gestos de que no se acercara nadie más. Se supone que había ambulancias cerca y podrían hacer por él lo que tuvieran que hacer. Así que en shock, mojado, y con un plástico en la cabeza, me fui a recoger la ropa.

Por el camino hacia el guardarropa me granizó, y al llegar, totalmente empapado de cabeza a pies, otro corredor y yo preguntamos si nos podíamos quedar en esa carpa en vez de atravesar otra vez el descampado bajo la lluvia para ir a la carpa-vestuario. Menos mal que aún había poca gente y nos dejaron. También echamos una mano pasando bolsas de corredores que llegaban. En fin, seguía lloviendo a cántaros, lo hizo durante unos 20 minutos. Luego siguió lloviendo pero sólo fuerte, no en plan sobrenatural como antes. Entonces, sequito y con un poncho que llevaba en la bolsa por si acaso (runner precavido vale por triatleta), me fui pitando tras darle las gracias a una de los voluntarios del guardarropa por dejarnos cambiar en su carpa. Las carpas estaban en la hierba, que con la lluvia, estaba ya no empapada, si no algo entre embarrada e inundada, de manera que al salir de la carpa-guardarropa, mi primer paso se hundió en la hierba en un auténtico choff hasta el tobillo. No valía la pena buscar un camino seco porque no lo había, así que salí de la zona del corredor con el pantalón de chándal "arremangao", así por lo menos estaría seco de tobillos para arriba.
Le escribí un sms al Doctor, por si le quedaba alguna duda de que no iba a quedarme a esperarle, mientras apuraba el paso hacia la estación de Østerport. Que esa fue otra putada. El año pasado volvía andando a casa, porque la mejor opción que tenía para volver en transporte público, el bus 8A, tenía la ruta cambiada debido a la carrera, así que aún tuve que caminar un rato hasta la citada estación bajo la lluvia, porque así no podía ir andando a casa. Por supuesto, cuando llegué a la estación de metro de Frederiksberg, la de casa, había salido el sol, y de la lluvia "sólo" quedaban grandes charcos en las calles.
Al llegar a casa hablé con el Doctor, estaba preocupado por si no tenía ropa seca o necesitaba algo que viniera a casa, pero no hizo falta. Curioso que vimos los hecho de manera diferente: a mí la tormenta no me afectó para la carrera, pero él se encontró en los últimos metros la zona inundada, me decía que si había reventado una tubería, pero no, supongo que aquello que vieron y con lo que se mojaron era una mezcla de agua de lluvia, barro del parque y bolas de granizo flotando.
En las noticias salió que había tres corredores hospitalizados, un chico, el que vi yo, que le había caído el rayo en el árbol junto al que estaba, y dos chicas, por lo visto, que les había pasado corriente de un cable a través del agua en la zona de meta. Al final cancelaron la carrera, aproximadamente a las dos horas, con lo cual hubo corredores que no pudieron acabar. La zona de meta estaba inundada.
Podéis ver las fotos aquí, vereis como al empezar hacía un día estupendo, pero al final fue terrorífico:


www.flickr.com/photos/...830080031/


Pero eso no fue lo peor, lo peor fue que mi gps dio 300 metros de más, o sea, que estaba mal homologada (esto es humor negro, eh, que yo ni llevé el gps ni se me ocurriría decir que una carrera está mal homologada).

Afortunadamente, los tres corredores que tuvieron que ser hospitalizado ya están bien.
Andrés61

Maratoniano
Maratoniano
25/08/12
0 Carreiras
1878 Mensaxes

Respostar citando Envío Mar, 19 Set 2017, 18:37
Asunto: Re: Diario de...en spanska løber i Danmark

Ha merecido la pena la espera...
Impresionante Crónica. Nivelazo entre los participantes. El reportaje fotográfico da una impresión de lo que tuvo que ser aquello.
Entiendo que no es la marca que buscabas pero creo que es para sentirse orgulloso.
Me alegro que los heridos se restablezcan.
Pd: Solo queda esperar (con impaciencia) la crónica del Doctor.
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3259 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Mar, 19 Set 2017, 21:11
Asunto: Re: Diario de...en spanska løber i Danmark

Si que impresionan as fotos, e o relato en xeral.
Non te quites méritos, Corredor. Disfruta desta terceira mmp e vai recuperando para a terceira proba que tes diante. Seguro que aí xa te sacas a espiña de todo.
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4270 Mensaxes

Respostar citando Envío Mér, 20 Set 2017, 13:38
Asunto: Re: Diario de...en spanska løber i Danmark

Noraboa Pablo. 600 de 22000 es un buen título. Pero lo más fuerte ha sido la épica de la cosa, no hay mejor música que el Thunderstruck, no sólo pa entrar en meta en sprint, sino para acabar electrocutado.

Bendito running.
matogrosso

Multimedia
Multimedia
24/07/09
101 Carreiras
1348 Mensaxes
Aquae Urente
Respostar citando Envío Mér, 20 Set 2017, 14:11
Asunto: Re: Diario de...en spanska løber i Danmark

freakyrunning escribió:
...no hay mejor música que el Thunderstruck, no sólo pa entrar en meta en sprint, sino para acabar electrocutado.
Ríndose

Homo homini gallicus canis
mateotn

Maratoniano
Maratoniano
27/11/13
0 Carreiras
1524 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Mér, 20 Set 2017, 17:14
Asunto: Re: Diario de...en spanska løber i Danmark

Lo más innovador de esta crónica es la "épica postcarrera". Los nórdicos nunca dejarán de sorprendernos.
Tercera mejor marca no implica no mejorar en los 42. Ánimo!
corredor101

Maratoniano
Maratoniano
7/04/08
117 Carreiras
4361 Mensaxes

Respostar citando Envío Mér, 20 Set 2017, 18:11
Asunto: Re: Diario de...en spanska løber i Danmark

Gracias a todos por los comentarios.

Mateo, aprecio tu comentario, pero al hacer un minuto (57 segundos) más que en la media de abril, hace que ahora mismo no piense atacar las 3 horas en el maratón. A ver el finde en el último entreno de calidad, a ver lo que sale, o si me animo a hacer el 2x6000, y si sale muy bien, me lo plantearía. Si no ahora mismo lo que tengo pensado es no ir a por las tres horas, pero sí intentar ir progresivo y a ver si cae MMP.

Tras una media maratón suelo darme un día de descanso, pero esta vez, como tengo el maratón tan cerca, decidí descansar dos días para recuperar mejor.

De manera que hoy miércoles, volví a entrenar. Fui a primera hora, antes de desayunar, rodaje por Frederiksberg Have, tres vueltas, en total unos 10 km, apretando un pelín más en cada vuelta pero sin forzar. Sensaciones y ritmos buenos para ser a esas horas. Luego unos buenos estiramientos.
mateotn

Maratoniano
Maratoniano
27/11/13
0 Carreiras
1524 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Mér, 20 Set 2017, 18:17
Asunto: Re: Diario de...en spanska løber i Danmark

corredor101 escribió:


Mateo, aprecio tu comentario, pero al hacer un minuto (57 segundos) más que en la media de abril, hace que ahora mismo no piense atacar las 3 horas en el maratón. A ver el finde en el último entreno de calidad, a ver lo que sale, o si me animo a hacer el 2x6000, y si sale muy bien, me lo plantearía. Si no ahora mismo lo que tengo pensado es no ir a por las tres horas, pero sí intentar ir progresivo y a ver si cae MMP.

Has hecho muy buenos entrenamientos largos. No sé si estás par bajar las tres horas, pero sí tienes posibilidades de mejorar tu mmp y dejar las tres horas a tiro para el próximo intento (estaría genial que fuese C42 Silbar )
corredor101

Maratoniano
Maratoniano
7/04/08
117 Carreiras
4361 Mensaxes

Respostar citando Envío Xov, 21 Set 2017, 18:43
Asunto: Re: Diario de...en spanska løber i Danmark

Mateo, sí, los largos los hice bien, ya veremos, cuál es el objetivo y la estrategia, pero con la marca que hice en la media, no tiene sentido plantearme las 3 horas. Lo del próximo C42, me encantaría, pero lo veo prácticamente imposible: primero por el niño que está de camino, no me planteo entrenar con objetivos ambiciosos para un maratón en primavera. Segundo, las fechas. Una semana antes del maratón seguramente estaré en Coruña para la comunión de mi sobrina, pero quedarme una semana entera más, puff, complicadísimo.

Hoy, tuve hueco a primera hora de la mañana y lo aproveché porque no sabía si iba a poder entrenar después. Corrí antes de desayunar, suave, unos 6 km. Luego al final sí pude entrenar más tarde y fui al gimnasio. Hice un circuito cañero y completo de pierna, abdominales, y poca cosa de tren superior. Luego solté las piernas en la cinta, y acabé con estiramientos.
corredor101

Maratoniano
Maratoniano
7/04/08
117 Carreiras
4361 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 22 Set 2017, 17:21
Asunto: Re: Diario de...en spanska løber i Danmark

Hoy no sabía si ir a la piscina o correr. La duda se despejó cuando vi el cartel a la entrada de la piscina que decía que estaba cerrada por motivos de mantenimiento. De todas maneras, según el manual no se debe correr teniendo un maratón tan cerca.
Así que salí a rodar. Esta semana se supone que estoy recuperando del domingo pasado y además ya de tapering, de manera que el domingo sí voy a hacer un último entreno de calidad, pero el resto, bastante de relax. De manera que hoy corríi unos 10 km escasos, de casa a Frederiksberg Have, tres vueltas al parque, y vuelta. Salí suave pero en el parque pillé buen ritmo y acabé fuerte. Luego unos buenos estiramientos.

Mañana seguramente descanse y el domingo ya veré si hago un tempo de 15 km o el test de 2x6000 (sí, ya sé que es tarde pero ayer o anteayer no pude).





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Non podes descargar arquivos