Foros ›
Gore-tex Vertical Series 2008
Foros de debate / Carreiras de Montaña
Respostar ao tema

Autor
Mensaxe
curro2000

Foreiro Senior
Foreiro Senior
16/11/06
0 Carreiras
424 Mensaxes

Respostar citando Envío Mér, 11 Xuñ 2008, 10:12
Asunto: Gore-tex Vertical Series 2008

Hola a todos!!

El próximo día 5 de Julio comienzan las Gore-tex Series (Vertical Series). El año pasado me hubiera encantado participar en ellas, pero al estar en Galicia se me hacía difícil acercarme hasta donde se celebraban estas pruebas (Andorra, Cerler, Baqueira,..). De todos modos os animo a que os informéis y si lo tenéis bien, que os animéis a participar. En mi caso, como este año lo tengo 'a tiro de piedra', me he apuntado sin dudarlo. Ya os contaré qué tal.

Saludiño!!

trackintrails.com/
supermorais

Montañés
Montañés
5/06/04
187 Carreiras
2952 Mensaxes
Pontevedra
Respostar citando Envío Mér, 11 Xuñ 2008, 10:32
Asunto: Re: Gore-tex Vertical Series

Que sorte tes bribón. je,je,. Saudos Curro. Facía moito tempo que non sabíamos nada de tí.
curro2000

Foreiro Senior
Foreiro Senior
16/11/06
0 Carreiras
424 Mensaxes

Respostar citando Envío Xov, 12 Xuñ 2008, 11:18
Asunto: Re: Gore-tex Vertical Series

Hola Eduardo! Espero que todo bien por ahí. seguro que la pequeña ya gana carreras!!!. Por aquí aprovechando para hacer muchas cosas, aunque la morriña..

trackintrails.com/
Killoke

Experto no foro
Experto no foro
16/06/06
0 Carreiras
3353 Mensaxes

Respostar citando Envío Dom, 06 Xul 2008, 16:40
Asunto: Re: Gore-tex Vertical Series

El espectaculo ya ha comenzado , esperamos cronicas curro2000 ,mucha suerte.
Saludos.
curro2000

Foreiro Senior
Foreiro Senior
16/11/06
0 Carreiras
424 Mensaxes

Respostar citando Envío Mar, 08 Xul 2008, 7:33
Asunto: Re: Gore-tex Vertical Series

Hola a todos!

Lo prometido es deuda y aquí paso a relataros la Gore-tex Series Grand Valira. Comienzo por el kilómetro vertical y mañana espero

tener un ratillo y describiros cómo se desarrolló la Vertical Race:

El sábado por al mañana ponemos rumbo mi novia y yo a Canillo, a donde decidimos acceder por El Pas de la Casa desde Francia.

Tras acomodarnos en el hotel me dirijo a la recogida del dorsal donde, asimismo, me obsequian con una camiseta muy chula, una bolsa y un buff. También me dan un vale para visitar el Palau de Gel, otro para la 'pasta party' de la noche y otro más para que mi novia pudiera subir en el telecabina y en el telesilla durante el transcurso de la prueba. En fin, una organización de lo más generosa.

En el hotel me encuentro con José (de Intemperie) que también va a participar.

Después de ésto nos vamos a comer a toda prisa, ya que quiero tener la digestión bien hecha antes de enfrentarme a un esfuerzo tan explosivo como es un kilómetro vertical (3.8 kms con 935 mts de desnivel positivo).

A las 16:30 publican la lista de salida. Saldrá un corredor cada 30 segundos y a mi me toca a las 18:03:30. Lo celebro, ya que aun siento que no acabo de hacer la digestión del todo. Aprovecho para ver tranquilamente la salida de las chicas y después realizar un poco de calentamiento, estiramientos e hidratarme convenientemente (hacía bastante calor).

Desde hace aproximadamente un mes el calor que hace en Barcelona me está condicionanado mucho a la hora de entrenar y, de hecho, no lo estoy haciendo con la frecuencia y la intensidad que desearía, pero bueno, este kilómetro vertical me servirá para ver hasta qué punto se ha resentido mi estado de forma.

Con objeto de realizar el control de tiempos se utiliza un chip que se lleva en la muñeca con una goma. Antes de tomar la salida debes ponerlo encima de un detector y a partir de ese momento se pone en marcha el cronómetro.

En cuanto oigo el pitido salgo escopetado para arriba. Los primeros metros son de asfalto, pero enseguida se entra en un sendero que pica para arriba a lo bestia justo por debajo de la trayectoria del telecabina. Al poco de empezar mi corazón ya va a 180 p.p.m. y no me siento cómodo. Aun estoy frío y muy revolucionado. De todos modos el tema parece que marcha ya que no me ha alcanzado ningún corredor y yo en los primeros 500 mts. ya he pasado a dos. La dureza de este tramo me parece descomunal. Imposible plantearse correr en ningún momento y a duras penas se consigue andar un poco rápido. Al cabo de media hora parece que empiezo a sentirme mejor y llevo de un modo un poco más cómodo el esfuerzo que estoy llevando a cabo. De todos modos andar rápido no es lo mío, así que me esfuerzo por hacerlo lo mejor posible y tratar de correr en los escasísimos momentos en que el perfil te lo permite.

Antes de llegar al primer avituallamiento soy alcanzado por el corredor con el dorsal 57. Va como una moto y me es imposible mantenerme a su ritmo. No le pierdo de vista en ningún momento pero me va sacando distancia a cada zancada.

A priori había planeado no pararme en ningún avituallamiento, pero el calor que hacía y la sequedad de garganta me obligaron a detenerme un momento, tras pasar de nuevo el chip por el detector, para tomarme 'un chupito' de Isostar. En este momento he subido

todo el recorrido del telecabina por la vía 'directa'.

Durante unos metros se puede correr. Después el perfil vuelve a ser muy exigente, aunque no tanto como al principio. Mientras subo escucho a mi novia que me da ánimos desde el telesilla que está a mi derecha. La verdad es que sus ánimos me sentaron de maravilla. En relativamente poco tiempo se llega al segundo de los avituallamientos, en el cual decido no parar. Continúo unos metros más y, tras dejar una pista ancha, comienza 'el infierno'. Hay que subir por un mar de piedras grandes y loscos que se mueven. No hay camino marcado, con lo cual me limito a seguir las banderas rojas manteniéndome lo más en línea recta posible. La pendiente es tan fuerte que en determinados momentos es necesario apoyar las manos en las piedras para progresar. A pesar de la pendiente me siento más cómodo que nunca y, una vez que este tramo ha finalizado y se accede al prado de la cima decido echar a correr en búsqueda de la meta. Esta última parte también es cuesta arriba y con bastante pendiente, aunque al lado de lo anterior es 'pecata minuta'. Entro en meta y enseguida me dan un papel con mis tiempos, tanto intermedios como tiempo final. Compruebo que he tardado 53 minutos 17 segundos. No me quejo en absoluto. Me reúno con mi novia y me cambio de ropa rápidamente, ya que aquí arriba hace un poco de viento y es fácil quedarse frío. tras cambiarme, charlar un poco con José (que tardó poco más de 45 minutos en hacer el recorrido) y hacernos unas fotos, nos acercamos a ver la hoja de las clasificaciones y compruebo que he quedado en el puesto 48. Mi objetivo era quedar entre los 60 primeros, así que me quedo más contento que unas pascuas.

Después bajamos en el telesilla y telecabina y tras una buena ducha nos acercamos a la entrega de trofeos (José se llevo el trofeo de primer veterano), sorteo de material y a la 'pasta party'.
Después de cenar nos dimos un paseo por Canillo que resultó de lo más agradable. La verdad es que en Andorra en verano se respira un ambiente mucho más tranquilo que en invierno. Después nos retiramos pronto a dormir, ya que al día siguiente nos esperaba otra buena paliza.

Bueno, mañana espero poder contaros cómo se desarrolló la Vertical Race del dia siguiente.

saludiño!!

trackintrails.com/
curro2000

Foreiro Senior
Foreiro Senior
16/11/06
0 Carreiras
424 Mensaxes

Respostar citando Envío Mér, 09 Xul 2008, 9:22
Asunto: Re: Gore-tex Vertical Series

Hola de nuevo!!

Continúo relatando cómo se desarrolló la Vertical Race del domingo.

Esta carrera consistía en ascender 1350 mts. de desnivel en un recorrido de 16,5 kms.

A priori sentía que en esta carrera me iría mejor que en el kilómetro vertical al ser más tendida y con tramos en los cuales se podría correr. Los inconvenientes que me encontré fueron fundamentalmente que no dormí demasiado bien la noche anterior y todavía me notaba un poco cansado de la carrera del día anterior. De hecho me levanté de la cama medio 'zombie' y no me sentí medianamente despejado hasta que empecé a calentar por las calles de Canillo.

A las 9:30 dieron la salida de las chicas. No eran muchas pero había nivel, con Estephanie Jiménez en cabeza dispuesta a darlo todo desde el principio.

A las 10:45 salimos nosotros. Yo me había posicionado en la parte delantera y recorro los primeros metros entre los quince primeros. No me siento fuerte pero prefiero apretar un poco ahora a fin de no quedarme demasiado descolgado.

Enseguida giramos hacia la izquierda y entramos en un sendero que va paralelo a Canillo hacia el norte (dirección Soldeu). Este sendero tiene tramos que alternan fuertes repechos con zonas llanas en las que se puede correr. Durante esta parte me van adelantando corredores cada poco tiempo. Me falta un punto de fuerza, lo cual me impide ir más rápido. Alguna de las subidas a las que nos enfrentamos por aquí no tiene nada que envidiarle a las del día anterior. Lo bueno es que al menos hoy hay un respiro en modo de llano o bajada de vez en cuando, aunque en éstas hay que ir muy rápido para no ser adelantado, con lo cual tampoco te permiten recuperarte demasiado.

Tras llegar a la base de un telesilla entramos en un circuito de descenso de mtb. La bajada es bastante empinada en algunos momentos pero no demasiado técnica, con lo cual se baja realmente rápido. El único peligro es que te atropelle alguno de los pilotos que están entrenando con la bici por allí.

La verdad es que se agradece bajar, aunque desmoraliza un poco saber que todo este desnivel negativo habrá que remontarlo en algún momento ya que, a fin de cuentas, la meta está en el pico del Maiáns.

Mi cuerpo no acaba de responder como a mi me habría gustado y voy siempre con la sensación de ir a remolque y sufriendo más de la cuenta. Me cuesta enormemente escalar alguna posición y la mayoría de las veces soy yo el adelantado. En ninguno de estos adelantamientos soy capaz siquiera de mantenerme 'a rueda' de los que me pasan.

Cuando ya hemos salvado bastante desnivel entramos en una zona de prado en la cual es necesario saltar de vez en cuando pequeños riachuelos y charcos. Este terreno es un poco incómodo, ya que no hay manera de consolidar un ritmo uniforme. Pero lo realemnte incómod es el tramo en el que circunvalamos el Tossal de la LLosada. Esta supone ir por el lateral de la montaña, con un desnivel lateral bastante alto y sin camino marcado. El pie derecho va unos 20 cms. más alto que el izquierdo y encima hay que buscarse la vida todo el rato para pisar bien. Un rato hace gracia pero correr así durante bastante tiempo provocó que me saliera del alma un '¡¡Vaya rollo host..!!!' a grito pelado. Lo curioso del tema es que esta parte la hice bastante rápido y pude recortar posiciones adelantando a un par de corredores, así como aumentar un poco el margen con respecto a los que me precedían.

Al finalizar esta tortura se entra en la última subida dura antes de la meta. Aquí fuerzo la máquina en la medida de lo posible, más que nada para no ser adelantado. al finalizar ésta se llega a 'la recta de meta', la cual es un prado en subida con la meta al fondo. La subida no es excesivamente pronunciada pero el agotamiento impide a la mayoría de los corredores hacerla corriendo. Yo la inicio corriendo, pero al poco tengo que seguir andando porque estoy exhausto. Después me adelanta un corredor que va andando más rápido que yo (¡cómo no!). En un momento dado me siento más fuerte y vuelvo a correr. Le vuelvo a adelantar, pero nuevamente tengo que continuar andando. Cuando quedan apenas 150 mts. me vuelve a adelantar, pero esta vez corriendo. Yo también empiezo a correr pero no es suficiente para alcanzarlo. Finalmente entra en meta 4 segundos antes que yo. Fue un pique chulo que le dio 'salsilla' a esta parte final.

Al entrar en meta me dieron el papel con mi tiempo (2:10:49) y lo primero que le dije a mi novia era que había sufrido más de la cuenta y que estaba agotado. Me comentó que veía a toda la gente que iba llegando con el rostro desencajado,a muy pcos corriendo y algunos incluso teniendo que pararse antes de entrar en meta para recuperarse un poco y poder seguir hasta el final.

Tras hidratarme a tope y comerme unos trozos de plátano, me cambié de ropa rápidamente y, una vez hojeada la clasificación (quedé en el puesto 41) y hechas unas fotos, decidimos descender a Canillo, ya que el tiempo era bastante frío allí arriba y era fácil pillarse un constipado.

en el hotel habilitaron unas cuantas habitaciones para que los corredores alojados allí nos pudiéramos duchar. Fue todo un detalle. Después renunciamos a la comida ofrecida por al organización de la carrera ya que preferimos aprovechar que estábamos en Andorra para dar una vueltecilla por Andorra la Vella y comer por allí.

En fin, creo que las Gore-tex Series son unas carreras muy bien organizadas y que te posibilitan plantearte un fin de semana realmente atractivo con un equilibrio pefecto entre competición y turismo.

Saludiño!!

trackintrails.com/
Killoke

Experto no foro
Experto no foro
16/06/06
0 Carreiras
3353 Mensaxes

Respostar citando Envío Xov, 10 Xul 2008, 9:24
Asunto: Re: Gore-tex Vertical Series

Enhorabuena curro2000 , tu en tu linea tio, :=D> , tiene que ser todo un espectaculo ver subir a la gente por esas verticales .
Saludos.
Marola

Mod
Mod
19/11/05
0 Carreiras
2609 Mensaxes
Ames
Respostar citando Envío Xov, 10 Xul 2008, 15:37
Asunto: Re: Gore-tex Vertical Series

Enhorabuena Curro2000, me encantaron tus crónicas, como siempre. Moi feliz

Gracias, es estupendo que tengas un poco de tiempo para acordarte de los que estamos tan lejos.
ojordo

Foreiro Veterano
Foreiro Veterano
26/12/06
0 Carreiras
1212 Mensaxes
De la cuna de Simon Bolivar y ahora en la ciudad donde nadie es forastero
Respostar citando Envío Xov, 10 Xul 2008, 18:26
Asunto: Re: Gore-tex Vertical Series

Enhorabuena Curro 2000 admiro de ti tu pasion por esto de correr y lo increiblemente bien que relatas tus cronicas, haces que al leerla, en parte estes alli. que crack.... :=D> :=D>

Entra en mi blog y si te gusta recomiendalo y si no... tambien para que se jodan los demas...
ojordo.blogspot.com/
curro2000

Foreiro Senior
Foreiro Senior
16/11/06
0 Carreiras
424 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 11 Xul 2008, 8:28
Asunto: Re: Gore-tex Vertical Series

Muchas gracias a todos!! La verdad es que echo mucho de menos participar en las carreras que se celebran en Galicia. Cuando veo los posts me dan mucha morriña...

Abraciño!!

trackintrails.com/





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Podes descargar arquivos