Foros ›
El Diario Peregrino de Larpeiro (en la nueva anormalidad)
Foros de debate / Diarios de adestramento
Respostar ao tema

Autor
Mensaxe
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Mar, 16 Abr 2019, 17:00
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

45. LA CARRERA CONTRA EL TIEMPO

Pues sí, estaba yo nostálgico, recordando parte de cierto verano de mi adolescencia temprana donde una otitis colectiva nos condenó a echar muchas horas a cierto juego de mesa llamado heroquest: Héroes, monstruos, tesoros,dados, discusiones con acné por estupideces con tufo adolescente y un largo etc.
La cuestión es que me vino a la cabeza cierta aventura, llamada como el título de este escrito, donde tenías que escapar de una mazmorra tras haber sido guiado a ella por un guía con mala uva. Vamos, como si vas con un touroperator a Siberia y el guía te deja tirado en el lugar más recóndito y no sabes por dónde salir. Con la diferencia del pequeño asuntillo de que detrás de la puerta equivocada te esperan seres dispuestos a desvalijarte y hambrientos de carne humana En el heroquest, solo eran orcos y similares.

Tras tan soso y lamentable desvarío ahora sí, doy cuenta de mi estado. Marzo acabó con más de 100 kms y con buenas sensaciones. Pero un catarro me ha devuelto casi a la casilla de salida.

Con solo dos semanitas para recuperar el tono de cara a la Pascua de Padrón, me dispuse a realizar mi particular carrera contra el tiempo (1)

Han sido días duros, con muchos peregrinos y malas sensaciones en los que buscar un rato para correr entre cosas de casa, visitas, trabajo y demás han supuesto otra nada despreciable carrera contra el tiempo (2)

Las sensaciones han ido mejorando, pero al mismo tiempo ciertas molestias en los gemelos me están fastidiando, lo cual es algo inusual en mí y que achaco a ciertos ajustes en la técnica que vengo haciendo. Será esto o que le edad no perdona y empiezo a ceder terreno en esta otra carrera contra el tiempo (3)

Dejo para otro día el pedazo de personaje peregrino que me encontré ayer. No reirme en sus barbas ha sido una proeza. En fin, el sábado se acerca y la Pascua de Padrón también, donde disputaré, gemelos mediante, la auténtica carrera contra el tiempo (y 4).

Saludos a tod@s
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Mar, 16 Abr 2019, 17:55
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

Suerte en esa recuperación Larpe, y si me permites la precisión, el tiempo no corre, vuela. Silbar

Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Mar, 16 Abr 2019, 19:12
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

E afondando sobre precisións e tópicos , recorda que a pesar das sensacións e o que costa volver, "nunca el tiempo es perdido" (que díria Manolo García)

Moito ánimo este domingo, Larpeiro.
beuckelssen

Foreiro Senior
Foreiro Senior
9/08/12
88 Carreiras
959 Mensaxes
Valdoviño
Respostar citando Envío Mér, 17 Abr 2019, 9:44
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

Partida de Hero Quest o de Cruzada Estelar en su defecto ... eso sí que era pasar una buena tarde de domingo. Y no, una tirada lenta de 80 minutos. Tu actualización me ha hecho pensar en que la calidad de mi ocio ha bajado muchos enteros. Pensando Pensando Mr. Green
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 19 Abr 2019, 22:17
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

@Papa: vuela en el Challenger! Te pasan las semanas, los meses y los años y cuando solo parece que has pestañeado, se mira uno al espejo y le explota en la cara el reflejo de un viejo o semi-viejo.

@Meiga: se agradecen los ánimos. Pero digamoslo todo: es solo un recodo más en nuestra ilusión ávida de olvido.

@Beuckelssen: guau, freak points for you. Cruzada Estelar y Heroquest, protagonistas de tantas horas tiradas en mi juventud temprana...los tengo por ahí a buen recaudo, cuando quieras reclutamos un par de incaut@s y nos montamos una partida guapa de puretas, en lugar de dominó, mus o truco que están muy vistos. Qué imagen: café, puro y heroquest.

44. PATAPALO

Martes estiré como hacía tiempo que no, miércoles mini rodaje para no sobrecargar gemelos (conseguido) y jueves 5 km lentos que acabaron sin molestias. Hurra. Eso sí, las agujetas post estiramientos en los isquios me han hecho correr con piernas de cartón piedra o de palo. Al omento de escribir aún tengo algo de agujetas.

Estaba ajustando la técnica y debido a las molestias he vuelto a mis orígenes. Por tanto, entre la técnica "originaria", la técnica objetivo y el estado intermedio en el que estaba, no tengo idea de como voy a correr mañana.
Jesús, Alá, Buda os quiero a todos.

Saludos a tod@s
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Xov, 23 Mai 2019, 17:06
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

43. A PASCUA PASADA

Hace mucho, mucho tiempo en una carrera muy lejana...en realidad hace solo un mes, pero parecen que han transcurrido eones, corrí cierta carrera.
Esta vez tomé más precauciones que un monje timorato, hasta me aseguré de la dirección del viento para mentalizarme de cuando me iba a venir de cara.
La carrera empezó rápida o yo muy lento, pues no iba muy atrás pero tooodo el mundo me adelantaba sin miramientos. Yo iba con miedo a por ciertas molestias en los gemelos que me habían dado la lata y estaba a medias entre correr de cierta manera (más "pro") y correr en ausencia de técnica.
Los primeros kms fueron bien, con las salvedades apuntadas: me adelantaban y miedo a que se reprodujesen las molestias.
A partir del km 4 o así (ha pasado tiempo) dejaron de adelantarme y empecé a adelantar a incautos que muy rápido habían corrido sus primeros kilómetros. Nada de molestias y empecé a crecerme. Tras pasar la Finsa y la parte del paseo fluvial donde hay una cuesta, me mentalicé de que venía lo peor (para mí). No sé que me pasa con Padrón, pero por mi experiencia pasada, ese tramo hasta meta me resulta agotador a nivel físico y psicológico.
A partir del km 6,5 (más o menos) empecé ya a notar la falta de fuerzas, pero lo fui llevando con cierta dignidad hasta que la carretera pequeña a la vera del rio estaba a vista. Ahí tuve que aflojar, solo un poco, porque sabia que si empezaba a trotar, no sería capaz de arrancar de nuevo...momento que un "fistro acandemor" ¡aprovecha para adelantarme! Desde los primeros kms nadie había osado hacer tal cosa, que descaro.

En fin, ya en la mencionada carretera, con el viento en contra y un tramo con muchos resaltos es cuando empiezo a subir el ritmo y adelantar a todo el que se deja (ni la mitad de la mitad de lo que la mitad de ellos merecían). Incluso me vengo del "fistro" irrespetuoso y lo dejo atrás, tras un suspiro por su parte que suena a "estoy reventando" (intentó seguirme) pero que a mis malvados tímpanos les suena a música celestial.

Llego a meta con una presa mayor a vista, de la que no me había percatado antes, pues quizás podría haber apretado más y jugarme un adelantamiento rastrero en la línea de meta...pero otra vez será.

Miro el tiempo y fatal...pero entonces caigo que no eran 10 k ...eran 10 y medio lo cual me deja en la horquilla de tiempos bastante buenos, dentro de mi lentitud.
Desde entonces, poca actividad que estoy recobrando ahora.

Saludos a tod@s
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 31 Mai 2019, 16:04
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

42. CALOR

Qué bonito el verano, que ganas de que llegue todos los años y que ganas de que se vayan los calores extremos cuando por fin llegan. Uno nota que se hace mayor cuando ninguna estación es lo bastante buena y siempre hace demasiado frio/calor/humedad/viento.

Rescatando gorra y crema solar del armario esta semana he ido cuatro días a correr y voy recuperando las piernas. La última hoy a las una de la tarde, con tanta crema solar que parecía una mezcla entre el de la peli aquella de Powder y un mimo.

Peregrinos, muchos peregrinos, algunos sin camiseta con las lorzas sudorosas danzando ritmicamente al son sus pasos.
Mañana se espera sesión de calidad y ahí si que las voy a pasar canutas, aunque iré cuando el sol se esconda, eso sí.

Saludos a tod@s
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 12 Xul 2019, 10:24
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

41. EL RAP DEL CAMINO

Sesión de calidad que salio bastante mal. El plan que sigo, aunque lógico, potencia más el fondo buscando una velocidad de crucero y sin un trabajo específico de velocidad, esta se acaba resintiendo.
Hubo más sesiones de calidad, la última esta misma semana, dónde por fin se atisban resultados pese a correr con viento en contra buena parte de la sesión.

Anécdotas: una de hace meses. Dos peregrinos (chicos jovenes) me preguntan por el albergue. Aunque me instinto me dice que sea parco en palabras y siga mi carrera, entablo conversación. No sé cómo, pero unos minutos después, uno de ellos me suelta que le encanta el rap y sin darme tiempo ni a enarcar las cejas se pone a soltarme "versos" rapeando. Atención, porque la "performance" del colega oscila entre me muero de verguenza y me muero por rapear en voz alta: pero no fenece, no...sigue rapeando y encima no me puedo reír, porque el colega acaba su rap abriendo su corazón hablando de su madre y agradeciéndole por su lucha y por el hombre en que lo ha convertido.
Encima le tengo que decir que "se nota que cantas con sentimiento", lo cual no es una mentira, pero tampoco un cumplido, aunque él lo entienda así.
El otro chaval tiene una media sonrisa tipo gioconda que no sé si es porque sabe lo que estoy pensando o porque realmente admira a su colega.
Ante la amenaza de más arte abrasando mis oídos, me despido a lo ninja y les suelto algo así como: chicosunplacersuerteyosigoquemeenfrio.

Algo más reciente, de hace un par de días. No pude correr y era ya tarde por lo que me decanté por la cinta de correr. Envalentonado por que lo de correr descalzo ya lo he probado en tramos y lo llevo bien (aunque no sea algo que vaya a hacer regularmente ni para una carrera) me puse, sin pensar, a correr descalzo en la cinta. Resultado: ampollas tamaño familiar en las plantas y más pequeñas en algunos dedos.
Al levantarme me molestaba caminar y bajar escaleras era muy doloroso...Pero ayer por la tarde fui a correr con ampollas, compeed y todo...casi 40 minutos de sufrimiento.
¿Hoy? Pues pensaba que mis pies estarían tiesos pero contra todo pronóstico están mucho mejor, intuyo que podría correr sin pasarlo tan mal como ayer, pero seré prudente y descansaré.

Improbable lector, si has llegado hasta aquí sin saltarte párrafos y sin dormirte cuentas con mi agradecimiento eterno (mientras dure)
Saludos a tod@s
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Ven, 12 Xul 2019, 10:34
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

Larpeirogorxon escribió:
Improbable lector, si has llegado hasta aquí sin saltarte párrafos y sin dormirte cuentas con mi agradecimiento eterno (mientras dure)

Se nota que escribes con sentimiento.

Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Ven, 12 Xul 2019, 21:05
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

A curar esas bochas, Larpeiro. Os lectores improbables botabamos de menos ter noticias túas
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Mér, 17 Xul 2019, 11:30
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

@Dr.Slump: Ríndose
gracias Doctor, es un don din don que tengo, con mis escritos puedo inducir el sopor hasta en cabras y cabroncetes. Avise si el insomnio lo mortifica.

@Meiga
Gracias Meiga, aquí sigo aunque no me prodigue mucho ya que no hay grandes cosas que contar.
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Mér, 17 Xul 2019, 19:38
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

Larpeirogorxon escribió:
. No sé cómo, pero unos minutos después, uno de ellos me suelta que le encanta el rap y sin darme tiempo ni a enarcar las cejas se pone a soltarme "versos" rapeando. Atención, porque la "performance" del colega oscila entre me muero de verguenza y me muero por rapear en voz alta: pero no fenece, no...

Inspiras a la juventud, Larpe. Bien.

Larpeirogorxon escribió:

sigue rapeando y encima no me puedo reír, porque el colega acaba su rap abriendo su corazón hablando de su madre y agradeciéndole por su lucha y por el hombre en que lo ha convertido.

Como suele decir la mía tan a menudo, "al final las madres tenemos la culpa de todo"...



Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Sáb, 20 Xul 2019, 11:30
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

@Papa: muy bueno. Eso sí, el rap no estaba dedicado a mí (a deus graciñas) más bien daba la impresión de algo memorizado que intentaba hacer pasar por improvisado. Afortunadamente mi habilidad para olvidar cosas (algún día esto será un problema) es portentosa y apenas recuerdo la maravillosa creación.

40. DOLOR DE CABEZA

Entrenamientos varios, con series, rodajes y vientos a última hora de la tarde que me dejaron la garganta medio pocha, pero parece que quedará en un susto.
Ayer por la tarde rodaje suave de 40 minutos con la sensación de que el trasero se me había convertido en plomo macizo.
Ni rastro de peregrinos ni de perros, solo alguna paseanta que no se dignó a reconocer mi presencia con un saludo, pero la cortesía fue mutua.
Nada más terminar, habíamos quedado para una cerveza rápida, pero la cosa se enredó y tuve que cenar lo que me pusieron de pincho...ugh...solo de pensar en ello aún me dan medio nauseas.
Parte de guerra: semiresaca por dos miserables cervezas (la primera, la que iba a ser, fue sin alcohol).
Esto es una ruina, no quiero envejecer más, que me trepanen y me momifiquen, a ser posible en algún sillón de alcalde.

Saludo a tod@s
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Mar, 23 Xul 2019, 11:33
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

39. LAS PUTAS APPS

Las apps, tan de moda son un calvario para los amantes ya no de la privacidad, sino tan solo para los que no gustamos de entregar alegremente nuestros datos, nombres, imágenes, ubicación a las empresas para que trafiquen con ellos.
Recientemente lei que numerosas apps se saltan a la torera las restricciones que algunos imponemos de "no rastrear", "no ubicar" y similares. Si nos ponemos serios, es terrorífico ¿quién iba a pensar que ya vivimos en 1984 pero que voluntaria y gustosamente (algunos) nutrimos al Gran Hermano con todo lo que desea saber de nosotros?
Si nos ponemos no tan serios, hay personas que son como las jodidas apps, no dices si vas a una carrera o dejas de ir, no publicas fotos no dices tu nombre ni ubicación, pero como son como gatos cuando les cierras una puerta pues se ponen en plan Starsky y Hutch, L.B "Jeff" Jefferies/Rastreator y/o el ojo de Sauron.
No hace mucho fui a una carrera y pude darme el gustazo de adelantar al final a un señor que movía los brazos con ganas, como si quisiera tocar las maracas o dar cera/pulir cera. Durante buena parte de la carrera lo llevé delante "deleitandome" con sus movimientos pero el adelantamiento final compensó el sufrimiento psicológico.
No tuve tanta suerte más recientemente donde tacitamente un tipo y yo decidimos adelantarnos a ratos, yo aprieto subiendo, tú bajando y así...pero mis fuerzas a mitad de carrera sufrieron un bajón, no sabía si era el sol, las cuestas o el ojo de Sauron pero los últimos 2 kms se me hicieron muy largos y con toda justicia fui incapaz de darle el último pase al improvisado compañero.

Saludos a (casi) tod@s
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Dom, 28 Xul 2019, 9:25
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

38. LAS AMISTADES PELIGROSAS

Días de inactividad a causa de una visita. Unos amigos (sí, amigos, mi insociabilidad es una elección motivada por una lejana época de sociabilidad forzosa donde había que ser sociable a narices, y dónde, oh sorpresa, era bastante bueno) que vinieron a Galicia buscando el frescor que falta en otras partes de España.
Aunque mi amigo disfrutó mucho, no puede decirse lo mismo de su señora, que aunque ya apuntaba maneras, ha completado irrevocablemente su metamorfosis en arpía. Qué dificil es que venga alguien de fuera y no se vaya dando botes de contento y agradecido. Y más difícil aún es que no disfrute de la comida (y bebida) gallega. Pues eso es lo que ha sucedido, aderezado con cara de estreñimiento casi permanente. Yo (el burro primero) y mi mujer hemos acabado con dolor de cabeza intentando encontrar un restaurante del agrado de la innombrable, pero todo (elegante,menú, furancho,...) en vano, amigos.
En fin, que tras cuatro días de tortura psicológica he retomado entrenamientos con buenas sensaciones. Llevo más de 100 kms y aún quedan unos días de julio por lo que estoy contento. ¿La velocidad? Eso ya es otro cantar. Proximamente iré a una carrera, ya en vacaciones, allá donde ni siquiera el ojo de Sauron podría llegar.

Feliz agosto a tod@s





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Non podes descargar arquivos