Foros ›
El Diario Peregrino de Larpeiro (en la nueva anormalidad)
Foros de debate / Diarios de adestramento
Respostar ao tema

Autor
Mensaxe
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 16 Nov 2018, 21:45
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

49. EL RODAJE QUE NO TOCABA Y LA SUMMERTIME SADNESS

Las circunstancias se alinearon para permitirme salir a correr por la tarde. Y a pesar de mis dudas (pereza) finalmente me lancé. La tarde ha sido una gozada: sin viento y con una temperatura primaveral.

El sol iba declinando más rápido de lo que quería así que apuré para que la noche no se me echase encima... pero cuando me estaba cambiando, ya en el gimnasio, me pregunta un conocido de por allí que si voy a correr. Pues sí. Pues voy contigo. Pues alarma, pensé, porque es mucho más rápido que yo.
Interceptado, y ya prescindiendo del fartlek que tenía en mente, empezó el entrenamiento a un ritmo muy suave, que mis pocas dotes para correr no las oculto.

Los primeros kilómetros fui bien, a un ritmo sobre 5 el km que es rodaje intensillo para mí y un trote para el compadre. Compadre que a pesar de sus dotes, por la poca continuidad entrenando empieza a pasarlo un poco mal. Ver para creer: la lentitud es la criptonita del velocista.

Así que voy tirando un poco pero sin mala uva, que luego hay que volver.
Y en el retorno y ya con la noche casi encima, el compañero ya ve luz y me dice que sube el ritmo para volver. A lo que le contesto que si puedo le sigo y si no, no.
Al estilo Chris Froome mete un hachazo de 300 metros en los que me coge un hueco considerable pero luego baja el ritmo. Y a ese hueco de diez segundos me dedico, a mantener la distancia.
A pesar de que estoy tentado a bajar el ritmo, logro por una vez sobreponerme a mi convincente y perezosa mente y llego a meta a escasos diez segundos.

No era lo que tocaba, pero fue entretenido y ya tocaba, después de los días sosos y escasos de fuerzas.

Y me parece que ha sido el canto del cisne de los rescoldos de las ascuas veraniegas. Cual poeta declamando su summertime sadness al sol que se oculta tras la montaña en un ocaso otoñal, como un moñas (el rapsoda, no yo Ríndose ) he dedicado mis zancadas a los declinantes rayos de sol otoñales porque detrás de la montaña...detrás de la montaña está el crudo invierno.

Saludos a tod@s
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Ven, 16 Nov 2018, 21:57
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

Que sepas que aunque te castigo con mi silencio por ser (tú - esto en gallego estaría claro) un asocial, te leo con gusto.

Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 19 Nov 2018, 18:11
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

DoctorSlump escribió:
Que sepas que aunque te castigo con mi silencio por ser (tú - esto en gallego estaría claro) un asocial, te leo con gusto.

Se agradece (la lectura con gusto, que no el silencio) y más viniendo de quién viene. But its ok, doc, pues mi asocialidad es consecuente y la falta de popularidad y los castigos de silencio son una parte asumida de ella.
Dejemos los focos, las fotos y el glamour para quien lo disfrute y permitamos que las criaturas que moran en la oscuridad lo hagan apaciblemente. Todos somos hijos del Señor.

Podéis ir en paz


pd: Hoy, un entreno de fartlek sin nada, realmente NADA reseñable. Así que me ahorro una crónica que no aportaría gran cosa.
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Lun, 19 Nov 2018, 18:58
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

[quote="Larpeirogorxon"]
DoctorSlump escribió:

Dejemos los focos, las fotos y el glamour para quien lo disfrute y permitamos que las criaturas que moran en la oscuridad lo hagan apaciblemente.

Bueno, eso de "en la oscuridad" suena muy tétrico. Yo lo cambiaría por "en la penumbra". Mr. Green

Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 19 Nov 2018, 23:55
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

[quote="Papa-Léguas"]
Larpeirogorxon escribió:
DoctorSlump escribió:

Dejemos los focos, las fotos y el glamour para quien lo disfrute y permitamos que las criaturas que moran en la oscuridad lo hagan apaciblemente.

Bueno, eso de "en la oscuridad" suena muy tétrico. Yo lo cambiaría por "en la penumbra". Mr. Green

Ríndose Papa, como casi todo en la vida, esto es cuestión de ver la penumbra medio llena o medio vacía puesto que mi primer instinto fue poner algo más así como del estilo: en la oscura penumbra de las tinieblas abisales insondables de Mordor...

Mr. Green
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Mar, 20 Nov 2018, 0:12
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

[quote="Larpeirogorxon"]
Papa-Léguas escribió:
Larpeirogorxon escribió:
DoctorSlump escribió:

Dejemos los focos, las fotos y el glamour para quien lo disfrute y permitamos que las criaturas que moran en la oscuridad lo hagan apaciblemente.

Bueno, eso de "en la oscuridad" suena muy tétrico. Yo lo cambiaría por "en la penumbra". Mr. Green

Ríndose Papa, como casi todo en la vida, esto es cuestión de ver la penumbra medio llena o medio vacía puesto que mi primer instinto fue poner algo más así como del estilo: en la oscura penumbra de las tinieblas abisales insondables de Mordor...

Mr. Green



Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 23 Nov 2018, 19:53
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

50. QUINCUAGESIMAMENTE HABLANDO...

Y ha vuelto a suceder, he podido robarle al viernes un tímido ósculo en forma de entreno vespertino. Hoy tocaba un rodaje suave y he tomado todas las precauciones necesarias para que así fuera.
-Solamente me puede fastidiar la lluvia -pensé.
-Pero no creo que llueva, SEGURO que no -me contesté ufano.

Y justo al empezar a correr y repetirme que ni una gota iba a lloverme empiezan a caer unas sutiles gotas y entonces... entonces tururú. Ni una gota más. Ha sido una tarde en la que ni siquiera el mal fario se me ha podido acoplar. Pero ojo, que la temperatura y la brisa gélida ya eran bastante.

Ha sido uno de esos días que yo califico de esfuerzo mental (el mero hecho de salir a correr) pero que luego, una vez has concluido te sientes satisfecho por la sensación de haber entrenado a pesar de la climatología adversa. Es lo que tiene hurtarle un "ósculo" a la tarde del viernes.
Encima, al llegar a casa ha caído un chaparrón, por lo que mi regodeo ha sido aún mayor.

En fin, un poco más de 9 km a 5:18 de media.
Peregrinos: dos en dirección contraria. Ya ni me pregunto el porqué de las cosas.
Corredores: uno, ha contestado al saludo.
Perro: dos, civilizados (y adorables)

Saludos a tod@s
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 26 Nov 2018, 17:13
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

49. A, B Y C

Cuatro dos miles en ruta. Que se han quedado en tres y medio. Pero las sensaciones han sido buenas, aunque los tiempos no han entrado como me gustaría.
Pero de eso se trata... ¿no? De soplar y soplar hasta la casa de los cerditos derribar y los tiempos mejorar.
Tres corredores avistados, dos antes aún de iniciar mi entreno. Se han cruzado chico y chica en direcciones opuestas como en los problemas del colegio: el bólido A y el bólido B inician trayectorias opuestas...
El tercer corredor me lo he cruzado yo, pero este debía ser medio runner porque iba concentrado, no me ha contestado el saludo y por ende no lo catalogo de bólido ni merece letra alguna.
Una sola peregrina, pero al cruzarme con ella, era yo el que iba concentrado en uno de mis raquíticos dos miles.
Al final, 10 km entre pecho y espalda para el bólido C, que al cabo de 55 minutos estaba justo donde empezó, para fastidio de las inicuas mates.

Saludos a tod@s
beuckelssen

Foreiro Senior
Foreiro Senior
9/08/12
88 Carreiras
959 Mensaxes
Valdoviño
Respostar citando Envío Lun, 26 Nov 2018, 22:53
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

Oiga joven, la sucesión de los números naturales, que está usted usando en el título de cada actualización, ha sufrido una alteración inadmisible. Fíjese que ahora es imposible obtener una fórmula del término general válida para todos los términos expuestos....


....las mates siempre se vengan.... las mates siempre tienen la última palabra.

Mr. Green Mr. Green Razz Guiño

-----------------------------------

Lo de la pereza previa a correr pero luego la satisfacción final tras el entreno es muy mítico.
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Lun, 26 Nov 2018, 23:48
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

Larpeirogorxon escribió:

El tercer corredor me lo he cruzado yo, pero este debía ser medio runner porque iba concentrado, no me ha contestado el saludo y por ende no lo catalogo de bólido ni merece letra alguna.

Es que, claro, de vez en cuando cruzarse con un "sentinelés", chincha un poco. Mr. Green

Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Mér, 28 Nov 2018, 16:09
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

Ríndose
Pero seréis malandrines...

Beuckelssen escribió:
Oiga joven, la sucesión de los números naturales, que está usted usando en el título de cada actualización, ha sufrido una alteración inadmisible. Fíjese que ahora es imposible obtener una fórmula del término general válida para todos los términos expuestos....


....las mates siempre se vengan.... las mates siempre tienen la última palabra.

Alteración inadmisible que no ha pasado tan desapercibida como pensaba. La fuerza es poderosa en vos

Cita:
Lo de la pereza previa a correr pero luego la satisfacción final tras el entreno es muy mítico.

Yaa pero quería decir otra cosa. No pereza estrictamente hablando, pues ganas de correr había, pero la incertidumbre del clima (si me caerá una tromba encima) y la brisa gélida me echan para atrás. Completar un entreno capeando la brisa y sin que descargue el chubasco es lo que me da el subidón posterior.
O quizás achantarse ante el frio sea también pereza... Ya dudo. Beckeulssen, a la próxima señora que me encuentre en un cruce de caminos la interrogaré en ese sentido. Mr. Green

Papa Leguas escribió:
Es que, claro, de vez en cuando cruzarse con un "sentinelés", chincha un poco. Mr. Green

Quizás fuese medio runner, medio sentinelés pues no me disparó flechas (si bien es cierto que no intenté evangelizarlo). Fue peor el peregrino chino de ayer, que se hizo el loco a más no poder. Ya daré cuenta de él.
Ahora que están tan de moda las carreras que parecen más humor amarillo, supongo que es cuestión de tiempo una carrera en la que te juegues el pescuezo atravesando Sentinel del Norte...
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 07 Dec 2018, 17:11
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

48. LA SEMANA PASADA Y ESTA

La semana pasada conseguí correr cuatro días. Lo más reseñable, como ya mencioné de pasada fue cierto peregrino, solitario parado en mitad del Camino. Su perfil me hizo intuir conforme me aproximaba de que era oriental, cosa que comprobé al pasar por su lado. El tio llevaba unas mallas de runner pro, por lo menos, una mochila típica de peregrino y manipulaba su teléfono móvil, al que llevaba conectados dos auriculares. Imagino que quizás esté ensimismado, así que intento no pasar muy rápido por su lado (en ese punto, el Camino discurre por tierra y cuesta abajo)y reduzco mi ya de por sí suave velocidad.
-¡Buen camino! -le saludo cuando ya he pasado.

Ni contesta, ni gesticula, ni me mira. Pero tampoco se asusta. O sea, sorprendido no, pero con ganas de saludar tampoco. ¡Un oriental maleducado! Que baje Dios y lo vea ¿Qué será lo siguiente? ¿Una entrada interesante en mi Diario? God knows...

Esta semana solo dos días (series de 1000 y un rodaje) y hoy, a estas horas debería estar yendo o al menos preparando para correr un tercer día, pero ni una cosa ni la otra. La tarde apunta a pereza a pesar de que el CIS asegura que hay muchas probabilidades de que vaya a correr.

Saludos a tod@s
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 10 Dec 2018, 17:36
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

47. LA BALADA DE MORNINGSINGER

Todo el mundo tiene, ha tenido, y posiblemente tendrá más de un Morningsinger en su vida. Yo vengo sufriendo a un especimen que proporciona algo de trabajo, que aunque es formal para pagar(si no lo fuera, no habría motivos para padecerlo en mi vida) pero para lo demás es como el camarote de los hermanos Marx. Suelto esto porque recientemente me ofreció bastante trabajo, tanto, que mis horas de correr parecían contadas, pues lo que ponía encima de la mesa más lo que ya trabajo me dejaría con pocos resquicios.
En esas estaba, reacomodando horarios porque se empezaba "pasado mañana". Pero la Balada de Morninsinger empezó a tañer gentiles acordes de esa manera tan sutil y evocadora, que solo es comparable al exquisito sonido que se extrae de un cuchillo de sierra friccionándose con ganas contra un plato o bandeja.
Resumiendo, que voy a seguir teniendo horas para entrenar.

Ayer, unas series rápidas (12x100) y hoy un rodaje a ritmo suave de unos casi 10 km a media de 5,20.
Un solo corredor, educado, que me sonaba vagamente... ¡cielos!, espero que no fuera el Esputador Brioso.
Peregrinos, ayer cinco, de lo más educado. Y dos señoras paseando que no contestaron mi saludo sino que se me quedaron mirando sin abrir la boca en una reacción dificilmente entendible en un homo sapiens sapiens.
Y hoy mis pasos me llevaron muy poco por el Camino, por lo que no vi a ningún peregrino.

Quedad avisados, estimados compadres, cuando la balada de vuestro morningsinger comience a rasguear, si es posible, de correr no paréis hasta muy lejos llegar.


Pd: morningsinger es la traducción literal (e inexstente) del término cantamañanas al inglés.
Que no todo el mundo tiene por qué controlar de inglés.

Saludos a tod@s
Larpeirogorxon

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
15/08/13
50 Carreiras
292 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 22 Feb 2019, 19:52
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

46. EL CABALLO DE HIERRO

Tiempos de vaivén, en cuanto a correr se refiere. Diciembre acabó bien, con una carrera de cuyo nombre no quiero acordarme pues le tengo aprecio, y no quiero dejarla mal... La cosa es que a un km o menos de meta, había que cruzar la vía del tren. Pero se ve que dicho tren también quería aportar su presencia y hubo que esperar varios minutos a que el maldito caballo de hierro se quitase se en medio. Los aplausos irónicos no faltaron, tampoco los bocinazos con no menos retranca del maquinista.
Yo estaba pasmado viendo el tren pasar a velocidad de pedo, mientras era aplaudido pero hete aquí que algunos taimados runners estaban afilando zapatilla y tan pronto se dio paso arrancaron como si les fuera la vida en ello mientras algunos pazguatos, como el que suscribe, aún comentaban la jugada (y es que esa parada me sentó tan mal que tuve que relacionarme, a pesar de mis nulas ganas de socializar).
El tren me arrebató presas duramente cobradas entre cuestas y descensos pues no pude adelantarlas una vez más tras ese arranque fulgurante que se cascaron mientras yo ya me veía ya roñando en el sofá de casa.

También fui a una San Silvestre, la de Padrón y me salió a un tiempo bastante majo (para mis estándares). Motivado y creyendo ver una posibilidad de mejora por primera vez en mucho tiempo... la gripe me golpeó y me dejó el mes de Enero con pocos, muy pocos kms.

Y ya en Febrero, y tras recuperar agonicamente voy cogiendo el ritmo de nuevo. El otro día iba por el Camino y una peregrina se persignó conforme yo pasaba. Seguramente estaba a lo suyo y fue mera coincidencia, pero allí no había casa, ni albergue ni cruceiro ni iglesia: solo un corredor con la cara colorada y respirando medio ahogado. En fin, me lo tomé como una coincidencia curiosa tirando a señal para retomar la actividad diarística más que como ser confundido con un trasgo, un vampiro o un belcebú.

Saludos a tod@s
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Sáb, 23 Feb 2019, 11:58
Asunto: Re: El Diario Peregrino de Larpeiro

Enorme paradoja. Tu férrea determinación a no socializar se detuvo ante una línea férrea.
Los trenes los carga el diablo.



Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Non podes descargar arquivos