Lun, 19 Feb 2018, 16:26
Asunto: Re: Diario de Sanmikel
Todo preparado para c21.
Ía ir para Coruña no “CARMA Bus” de Jorge, co presidente. Madrugón importante, pero o vicio é o vicio. [Agora que pertenzo o CARMA, estou facéndome o seu vocabulario.....]
Chegada a Coruña con tempo, Marzoa ten os dorsais de todo o equipo CARMA, e líos a todos para ir tomar café onde quedei cos Coruñeses.
Alí estaba lihto, dende as 08:00 da maña, estaba seixi, Maseda .... e Admin, o querido Admin, o cal lle din o día a mañan, o medio día e a tarde....
CARMA Foto, e tamén fotokedade de CeG.
Suso xa estaba localizado, cando nos encontramos xa non nos separamos, (isto parece o libro de Emery Lord).
Quecemento case nulo, uns metros cos do clube e para a saída.
Saída perfectamente organizada por caixóns, e controlando a entrada, non houbo ningunha aglomeración. Oito minutos antes na saída, pero foi o que tocaba.
So lle había dito a Suso de ir a ritmo todo o rato, 3:55. Él estaba de acordo pero decía que no primer kilómetro non nos precipitáramos, e se saía máis lento non importaba, estabamos de acordo.
Saída con calma, controlando as sensacións ,e sen saber moi ben o ritmo. Había decidido, como en todas homologadas de darlle a lap, por cada paso marcado por a organización.
O paso do primer km non o vin, pero si tiña claro, que nos pasou moitísima xente, e iso que íamos rápido e habiamos saído nunha posición que nos correspondería.
No paso por o km 2 saíu en 7:56. Aquí iamos os dous moi cómodos, falando e eu case todo rato diante mirando para atrás.
Eu tiña a sensación dende o antes da proba de que a Suso lle ía costar, pero tampouco as tiña todas conmigo, pois non teño fondo ningún. Sen embargo os km sairon xenial o paso por o km3 en 3:57, o km4 en 3:55 o km6 e km7 en 7:49 (3:55).
Suso ía moi ben, collía él a auga, e lle decía que non falase, que gardase fozas, que non viña a nada.
Como é habitual en min, o final durante un 3/4km se nos xuntou un grupo, onde un servidor parecía seguido de un séquito de runners (non sei canto se considera un séquito, pero 7-10 debíamos ser)
Nos separamos deles sobre o km 9 ou 10, non recordo moi ben, non por dar máis ritmo, pois nos seguimos, km8, 3:56, km9 3:59 (tiña claro que estaba mal posto, pero me daba igual, asi llo dixen a suso).
Pasamos o 10 en 3:52, 39:20 netos. Eu ía ben, pero xa dende o 7 notaba as pernas pesadas, non me ía ser tan fácil como creía.
Suso ía xenial, me levaba enganado, nin se inmutaba, a martillo pilón.
So íamos xuntos, eu diante a maioría da veces, pero él xenial, non incrmentabamos ritmo, só íamos xuntos, ou pasando corredores, nada de tirar un é despois outro. O 11 caeu en 3:56, o 12 e 3:54 e o 13 en 3:56 e o 14 en 3:54. Aquí me sacou uns metros, é lle dixen que seguise, eu ía ben, pero non tiña todas conmigo, prefería ir ritmo, e so eran uns 10m, que se incrementaron ata uns 30-40 no momento máximo. Por aquí tiñamos a Mateo animándonos en bici: “Vais muy bien, muy buena cadencia, Pepe va 150m delante vuestra..... “
Estaba eu dicindo lle non pares, non pares, segue..
Despois me quería a min de lebre, dicíame eu, Suso ía xenial
Eu non baixei o ritmo, foi Suso quen o aumentou un pouco.
O paso por o 15 foi en 3:54, o 16 en 3:48, o 17 en 3:51.
Na subida lle berraba dende atrás, non pares sigue... non te preocupes, que te collo máis adiante (creo recordar que lle dixen...) ¿ A que mente privilexiada se lle ocorreu por esa costa da hípica na Segunda volta?
18 e 19 en 7:52.
Xa collía a Suso, lle recortaba bastante metros dende a subida, pero eu non había aumentado o ritmo, só me mantíña.
O 20 sae e 3:51, e acababa de pasalo antes da baixada da costa, lle dixen que me seguise, para tirar un puoco por él, pero a verdade e que na costa abaixo me embalei ,e me non forzei, pero me deixi ir, lle dixen que non soltase, que xa tiña a marca.
Nese km non forcei, pero con inercia saiu a 3:41, e os 100m da meta en 19’’, sen complicacións, aínda que tiven que esprintar a un na liña de meta, case como se nos xogásemos o posto primeiro e segundo.
Sen forza, sabía que era su23, pero non canto, so levaba os parciais. Miro para atrás e felicito a Suso. Que pedazo carreira fixo!! Me levou enganado, está moi ben, e preparado para derreter a súa marca en c42.
Despois falar, felicitar a quen corresponde, ducharse, e comida cos amiguetes, foreros, administradores... o lado de “Riazor”.
Me levo un grato recordo deste día, coñecín a admin persoalmente despois de 4 anos, e me pasei unha tarde agradable.
Agora so me falta entrear para o obxetivo que me puxeron para o 3 de Marzo.
Última edición por sanmikel o Lun, 19 Feb 2018, 18:41; editado 1 vez