Foros ›
El diario gatuno de Slump (2014-2021)
Foros de debate / Diarios de adestramento
Respostar ao tema

Autor
Mensaxe
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Mar, 09 Xan 2018, 21:57
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Cuarto año del gato. Día 183. (5 de enero)

Por empezar el año presumiendo, salí a correr junto al Danubio.

Budapest es tan fotogénica que parece irreal. Otra cosa son sus habitantes, hoscos de carácter, desagradables de trato, envenenados de idioma y aquincenses de gentilicio. Sólo después de aprender a decir hola, szia, y gracias, köszönöm, me respondieron con menos espinas.

Además de visitar el Parlamento o la Ópera, bañarme en el balneario Széchenyi, subir al Bastión de los Pescadores y al barrio del Castillo, tomar un gin tonic en el alucinante ruin bar Szimpla Kert y de pasar media tarde entre gatos en el Cat Café, en resumen, de hacer las turistadas típicas y las de mi propia cosecha, el viernes estudié bien el mapa (y es importante cuando los letreros indican lugares tipo Bajcsy Zsilinszky utca o Központi vasarcsarnok) y me animé por fin.

(Como veis, si no lleva una zeta no es una palabra húngara).

En magiar, pues: zampé un bizcocho asaz endulzado, gozosa hogaza de azúcar. La llovizna azotaba, chuzos, lanzas de gelidez. Calzadas las zapatillas, la zamarra azul, las zancas sin aderezo ni disfraz por desplazarme veloz y eficaz: pedazo de mozarrón que avanza feroz, corazón capaz... y pezones pellizcados. Por tozudez. No zozobré. Alzando fuerzas de flaqueza, por azar quizás, alcanzaba feliz la zona desbrozada con zagales blancuzcos que retozaban civilizadamente, perezosos. Etzétera.

En castellano: que llegué a la Isla Margarita, no a la del Caribe (¡lástima!) sino a un enorme parque en mitad del río con una pista de tartán de casi seis kilómetros que la rodea por completo. Con la distancia marcada, con las fuentes de agua señalizadas, sin perros, sin vandalismos, sin codazos. Y los otros aficionados con los que me cruzaba o a los que adelantaba iban más abrigados y lentos. Me creí élite por un rato. Y privilegiado por estar allí.

De regreso di vueltas para evitar los semáforos, alargando el trayecto, y así entre pitos y flautas y entre Buda y Pest completé cuarenta y siete minutos muy relajantes.

Hasta que quise buscar la casa. Y es que yo, por carecer del sentido de la orientación, para andar por el mundo siempre he dependido de la bondad de los desconocidos. Igual que Blanche DuBois.

Me gustan las ciudades salpicadas de estatuas pequeñas en rincones inesperados. Me gustan los tranvías. Y pagar en florines, como si estuviese en “La princesa prometida”.

La película de hoy es "El Gran Hotel Budapest", de Wes Anderson.



El gato acaba mal, por cierto.

Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones

Última edición por DoctorSlump o Mér, 10 Xan 2018, 23:02; editado 3 veces
eumealto

Foreiro Senior
Foreiro Senior
11/02/14
12 Carreiras
483 Mensaxes
Muras
Respostar citando Envío Mar, 09 Xan 2018, 22:18
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Non sei con qué alucino máis, se co ben que escribes ou co emprego que debes ter para que che permita tantos días libres e sueldo coma para viaxar así polo mundo. Abraiado
PequeñaCriatura

Foreiro Senior
Foreiro Senior
28/10/12
0 Carreiras
975 Mensaxes
Ferrol
Respostar citando Envío Mér, 10 Xan 2018, 9:48
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Peliculón, incluido Ralph Fiennes que mejora con el tiempo.
Películón el tuyo también a lo largo y ancho de Europa, desde las playas canarias hasta Budapest, yo me pierdo... Pensando

En cuanto a esa súper carrera, esa en la que estmos pensando...yo pienso en la San Xiao, no será esa, ¿no?.
Se acaba hoy el plazo, por cierto Silbar

No es guapa, pero es "riquiña". Molón
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Xov, 11 Xan 2018, 0:09
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Cuarto año del gato. Día 185. (7 de enero)

De cuando en cuando se debe asomar uno por casa para comprobar que no le han movido los marcos. Llegué el sábado para alegría de Montse y Penaldo, cada cual mostrándola en su estilo, y guardé la maleta por una temporada. No prometo nada.

Y el domingo, falto de sueño, fui (me llevaron) hasta O Carballiño. A cumplir, a retomar las costumbres, a saludar. Y a correr, sin emocionarme.

Allí estaba Bernal, que raudo nos alineó para una foto, cómo negarnos, ¡oh ínclito veterano! Y Papa-Léguas, de ubérrimo ingenio. Y otros muchos zangolotinos, hasta cuatro centenas y cuarto. Yo paseaba mi camiseta de la Vallecana por lucirla y poder sacar tema de conversación. Para la carrera vestí de Jackbauer con manguitos. Di unos saltitos más simbólicos que útiles, aguardé pacientemente, y con la señal de salida arranqué, obediente.

Sin prisas, al fondo, iba hablando con Simoes y definiendo estrategias. Decidimos marchar tranquilos, sí, pero al menos alcanzar a Moncho unos metros al frente; éste tenía sus propios planes que no incluían esperarnos y tardamos bastante en llegar a él, y para entonces marcábamos un ritmo aceptable. Que, gustándonos, mantuvimos.

Y así se hizo prácticamente sola la primera mitad de la prueba, la parte bonita, por tierra y asfalto, por charcos y barro. Los kilómetros caían con facilidad y nos divertíamos rebasándonos entre nosotros. Después tomé ventaja, y en aguantarla y no aflojar empleé las energías restantes. Convencí a las piernas de que esas tremendas caminatas por Budapest eran también entrenamientos y que estábamos capacitados. Ayudaba a la moral, lo admito, ver que las corredoras gallegas una vez adelantadas se quedaban atrás y no contraatacaban como en otras latitudes o Imperios Galácticos.

Ganando posiciones y velocidad, incluso cuesta arriba, crucé la meta satisfecho. Aunque el crono sea tan mediocre. Porque ya he aceptado que los tiempos de bajar de cuarenta y cinco minutos difícilmente volverán, ni a colgar del balcón sus nidos ni a llamar con el ala en los cristales.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Xov, 11 Xan 2018, 19:56
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Cuarto año del gato. Día 187. (9 de enero)

De vuelta al trabajo. Mi próximo libro imaginario tratará de cómo optimizar veintidós días hábiles de vacaciones al año según el Convenio de Oficinas y Despachos de Pontevedra.

Claro que el aprovechamiento al máximo del tiempo incluye cosas como salir a correr a la una de la madrugada, y no por la Gran Vía precisamente. Llovía, hacía frío, era noche cerrada y lacrada. Los lobos aullaban por facebook, metidos en sus hogares con mantitas. Y yo, secuestrado dentro del mío por una confusión con las llaves, tuve que saltar por la ventana. Lo mismo que hace el amor cuando la pobreza entra por la puerta.

Autodefenestrado y de parkour para empezar, y después la niebla.

Tocaba un rodaje de tres cuartos de hora, progresivo por bloques. El primero salió bien, a 5'10", y el segundo a 4'50". Me parece. Porque a esas alturas ya no veía nada. Ni la carretera, ni la punta de la nariz ni el reloj. La linterna, ahogada entre las gotas de humedad, ensuciaba en lugar de iluminar. Iba flotando en un mar lechoso que apagaba los sonidos, los ánimos. Guiándome de memoria por las calles de Carregal. Los cristales de las gafas ya no eran transparentes sino translúcidos, y, no habiendo luz que dejar pasar, en la práctica eran opacos. Acabé con ellas en la mano.

El tercer tramo comenzó a 4'30", velocidad modesta pero suficiente para estrellarme en la oscuridad o para meter los tobillos en un charco profundo. Quedaban diez minutos para terminar el entrenamiento. Busqué en mi interior la motivación necesaria, y no la hallé. Quizás me la he olvidado en casa, pensé, lo mejor será regresar a cogerla. Y eso hice, trotando.

Ocho kilómetros tampoco están tan mal dadas las circunstancias. Es más, están estupendos. No sé, yo creo que me merezco un viaje.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Ven, 12 Xan 2018, 18:48
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Cuarto año del gato. Día 190.

La novedad es que el domingo no iré a ninguna carrera. Estando por aquí y apto, se entiende. Las que hay o son montunas o lejanas. Aun así tuve que amarrarme al mástil (léase sofá) para resistir los cantos de sirena ferrolana.

Esta tarde, en la segunda salida de la semana, he rodado cuarenta minutos cuando todavía era de día. Otra novedad. Con luz y sin lluvia, cualquiera. Ni vale la pena contarlo.

Ayer bajé al bar por el Barça-Celta y me respondieron que podía verlo en casa, que lo echaban en abierto. Tomé un café (con tiempo para tres o cuatro goles), pagué, di las gracias y me volví y reservé los vuelos para Valencia y Marrakech. Vivamos como galegos, pero lejos, escapando de gente tan maja.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
PequeñaCriatura

Foreiro Senior
Foreiro Senior
28/10/12
0 Carreiras
975 Mensaxes
Ferrol
Respostar citando Envío Sáb, 13 Xan 2018, 9:11
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Nada. Se ve que lo mío no es cantar. Ni siquiera correr, pero insistente soy un rato largo...y vivo lejos, pero no tanto para que viajes hasta aquí...si viviese en Nueva Zelanda sería otra cosa... no digo más. Demo sorrindo

Tú escribiendo crónicas a las siete de la tarde, tampoco eres tú. A ti te va más a horas intempestivas y asustar al dia siguiente con una Biblia... Molón
Andrés61

Maratoniano
Maratoniano
25/08/12
0 Carreiras
1878 Mensaxes

Respostar citando Envío Sáb, 13 Xan 2018, 20:15
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Desengáñese PeqCri. Ya lo decían los viejos "Os cans son dos seus donos, os gatos da casa". 2 valientes Sparklandianos recorrieron "cienenes y cienes" de Km para un entrenamiento en Neda.... La verdad es amarga... El Dr. es gatuno... No es que no nos quiera... Nos quiere a su manera (Gatuna of course) Chorando
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Dom, 14 Xan 2018, 9:48
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

DoctorSlump escribió:
escapando de gente tan maja.

Si queres "vivir como galegos" hay que olvidar la palabra "maj@", sobretodo en el bar, y más con el fútbol. O dejas de ser majo o eres como una ficha de dominó en un tablero de ajedrez.

Mucho Doctor.
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Lun, 15 Xan 2018, 21:53
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Cuarto año del gato. Día 192. (14 de enero)

Fin de semana de furancho, compras de electrónica (no, gastar en películas no es consumismo) y cine, y domingo de tirada que no hace mucho habría catalogado de larga. Y en la intimidad, que es donde somos libres y hablaba catalán Aznar, sigo considerándola como tal.

Una hora llena de minutos y zancadas. Tres mil seiscientos segundos que hay que rodar entreteniendo a la mente. Primero, buscando compañía. Después, apalabrando unas cañas de premio. A mayores, eligiendo paisaje. Y por último, con un trayecto de ida y vuelta que divida en dos el camino a avanzar.

Fui con Isaías al lado portugués del Miño en su deportivo. No había nadie para admirarnos, bien podía haber llevado mi destartalado Peugeot. Hacía frío, pereza, mañanismo. Pensé en quedarme en el asiento a dormir y que llevase él mi Garmin pero no engañaríamos a César. Quejarme y remolonear es parte del ritual, yo bostezo y tiemblo igual que los demás calientan y estiran.

Por fin arrancamos por la ecopista, partiendo desde Vila Nova de Cerveira en dirección a Valença. Un kilómetro juntos, es lo mínimo por cortesía, y ya me despedí y aceleré un poco, tampoco fue una cosa de levantar polvo y desaparecer, simplemente me fui adelantando y poniendo vía verde de por medio.

Dividiendo el camino en dos, o en cuatro. Así, a los quince minutos me dije: ¡ya sólo falta otro tanto y a regresar al coche a abrigarte y a tomar un café! Facilísimo. Giré a los seis kilómetros, yendo en progresión y calculando ritmos para cubrir los doce exactamente en ese tiempo. Los clavé.

Pasaban ciclistas, alguna familia, Isaías que iba mientras yo venía, cazadores disparando pegados al sendero, y una chica corriendo. Me atreví a saludarla, confío en no tener que arrepentirme dentro de treinta años cuando sea famoso.

¡Buen entreno!



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Mar, 16 Xan 2018, 21:00
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Cuarto año del gato. Día 194.

Igual que las rótulas solían desalineárseme al menor despiste, estas últimas entradas del diario se han desviado un poco de lo políticamente correcto sin llegar a descarrilar. Recondúzcamoslo, pues.

Salí a rodar cuarenta minutos en tres bloques progresivos. No era tan tarde como otras veces pero ya la noche estaba afroamericana como la pez, y llovía. Tengo serios problemas con las gafas y el agua y terminé con ellas en la mano de nuevo, pisando al azar y acordándome de esguinces propios y ajenos.

En el censo, o en el censo que vi entre chorretones por los cristales, anoté: varios coches, una ranita y tres personas que no respondieron al saludo pero que seguramente son gente trabajadora, desconfiada y muy hospitalaria.


Así sí

Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
eumealto

Foreiro Senior
Foreiro Senior
11/02/14
12 Carreiras
483 Mensaxes
Muras
Respostar citando Envío Mar, 16 Xan 2018, 23:11
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Non fales de "esguinces ajenos" que me sinto aludido Silbar
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Sáb, 20 Xan 2018, 0:57
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Cuarto año del gato. Día 196. (18 de enero)

No os sorprenderá mucho saber que ya me he cansado del pilates. O sí. ¿Desde fuera se me ve tenaz o inconstante? Yo creo que soy perseverante en las distancias largas y perezoso en el día a día. Si tuviera que decir qué es más probable, terminar mi sexto major en 2021 o ir a la clase el lunes, apostaría por lo primero.

Y es cierto que salgo a entrenar en horas y condiciones muy meritorias, pero no sin protestar y sin antes dar mil vueltas por casa. Completadas las cuales, cargué la linterna y el saco de las quejas y asomé la nariz (y el resto de mí detrás) a la noche para hacer cincuenta y cinco minutos por terreno variable. Hum. ¿Arenas movedizas, zona sísmica? Ah, será variado. Pues tampoco: negrura por un lado, negrura por el otro, no parecía haber allí más tonos que en un cuadro de Rothko.

Como a oscuras no me meto por senderos irregulares, opté por alternar (ligeras) subidas y bajadas por el barrio. Arranqué en sentido contrario al habitual, hacia Carregal de Arriba. Tres veces pasé por delante del portal, tres veces se desgañitaron Pulgas y Garrapatas, tres años sin dejar de ladrarme los perros del vecino. Después cambié a Carregal de Abaixo, al recorrido de siempre. Y de regreso hasta completar el rodaje.

La fórmula fue: 3 x CdA + 2 x Cda + 2 x CdA = 55' min / 4'51" min/km = 11,350 km



El domingo, Viana.

Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Mér, 24 Xan 2018, 1:35
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Cuarto año del gato. Día 199. (21 de enero)

Hay un gallego en la luna, todos los demás están en Viana. Y que me aspen (lo que sea que signifique) si lo entiendo. Hay atractivos universalmente aceptados que a mí se me escapan: el alumbrado navideño en Vigo, el marisco, la serie “Friends”, Julianne Moore, los petroglifos, esta carrera. Pero no se podrá decir que no insisto buscándole el ziritione.

En la recogida de dorsales se concentraba en el pabellón el grueso (con perdón) de CenG. Los locales, que también acudieron, se comunicaban gritando oes y ocasionalmente aes. OOOOOOOOO! PAAAAA! FOOOOORÇA! Redesayunamos, hablamos mal del Admin, calentamos algo, saludamos. Miré al cielo, desafiante: otro de los encantos de la prueba es que siempre llueve y hace frío por decreto. Igualmente llevé los brazos al aire pero guardé un pañito para las gafas.

La salida tenía overbooking en el cajón, conque nos pusimos en un lateral en perpendicular y nos fuimos incorporando a saltitos sin atender a la preferencia en la rotonda. Los minutos iniciales apenas se trotaban, servían básicamente para acomodar el esqueleto y la disposición. Sin Montse, baja por trabajo, ni Isaías, por gripe, me uní a Moncho en cuanto pude encontrar huecos y ahí nos quedamos en amor y compañía.

Esta media se corre así: once kilómetros de paseo, y a partir del giro de regreso diez de caza y captura de Andrés. Fácil y reconfortante. Eso sí, para ello es conveniente su presencia. Ausente el ferrolano, me vi de pronto perdido como un quinto en día de permiso, oscuro como un dandi sin polizones, febril como los belgas de Machín. En realidad el plan, aunque variaba en forma y gustazo, seguía siendo el mismo, ir a ritmo de cinco y terminar en una hora cuarenta y cinco.

Algún transeúnte ocasional soltaba un TOOOOOOO!, el resto de los ánimos eran autoproducidos por los deportistas, venga, va, BOOOOORA!, qué tal, OOOOOOO!, dale, y OOOOO MIGUEL!

(Axioma: si juntas tres o más corredores portugueses, como mínimo uno se llamará Miguel).

El primer tercio voló casi sin querer, los únicos problemas los causaban los cristales empañados, los limpiaba con el trapo mojado con escaso éxito. Nos acercábamos al punto de retorno y ya iba tomando nota de los conocidos que venían de vuelta. Cuatro Tortujas, por los Jackbauers Ángel, Óscar, Chamorro y Nando; César y Basi... Ningún Andrés al que echarle el diente.

Entre pisadas a ciegas y oes (TOOOOOO!) avanzábamos. Al llegar al once decidí cambiar la marcha y me despedí. BOOOORA! Me aturdían con esas voces mitad humano y mitad cabestro, criaturas soñadas por el doctor Moreau. OOOOO DOCTOR!

Coño con los mozos homófonos.

- Moncho -propongo-, yo corro solo o los como, no los soporto.

Corro loco con todo lo locomotor.

Pero desde la inundación de Copenhague en septiembre no probaba esta distancia, y pequé de optimista en el cálculo de fuerzas. Fui adelantando a gente, sí, mas cada vez con menos frecuencia, hasta que dejé de hacerlo por completo y me alcanzó de nuevo Moncho. Lo que aproveché para recuperar carácter, que no energía, y levantar cabeza.

En el puente los paisanos bebían vino y abusaban ilegalmente de la acústica y el eco para atacarnos con sus vocales asesinas. Retumbaba el corazón con los graves. Ofrecían mandarinas y si te acercabas -Hánsel atraído por la casa de chocolate- apantallaban las manos y aullaban OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO! A nuestro lado cayeron dos veteranos infartados. Huimos.

Más alto y sin miopía, me iba avisando de los rivales vecinos como un vigía divisando tierra. ¡Ahí está Basi! Lo pasábamos. ¡César a la vista! Conquistado. ¡Por allí resopla Homedenejro! Me lancé a por él y lo arponeé. Y en el proceso perdí por segunda vez a Moncho. Ya estaba la meta cerca y continué apretando para marcar el tiempo prometido, sin reservas para ningún esprint épico adicional (FOOOOORÇA!), sólo para ontrar en la hora y cuarenta y cinco y quedar como un tipo complidor y confiable.

Oso no me libró de escochar a Nando. Ono a cero, va ganando. Siompre va uno a cero, porque reinicia lo cuenta las roras ocasiones en que me vence y se olvida de olla si no. Lo que ocurrirá el próximo domongo en Vigo.

Y dospués hobo comoda en gropo en ol rostauranto. Lo vordodero rozón poro vonor hosto Viono oño tros año (jroño que jroño).



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
PequeñaCriatura

Foreiro Senior
Foreiro Senior
28/10/12
0 Carreiras
975 Mensaxes
Ferrol
Respostar citando Envío Mér, 24 Xan 2018, 7:08
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Bueno, Viana fica no corazón...o eso dicen, y por eso vuelves año tras año. O eso, o te gusta que te griten toooooo, di la verdad, y te queda más cerca que a mí.

En cualquier caso, Felicidades hoy, por partida doble, y que cumplas muchos más...







Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Non podes descargar arquivos