Foros ›
El Correo Papalegüense (edición online)
Foros de debate / Diarios de adestramento
Respostar ao tema

Autor
Mensaxe
PequeñaCriatura

Foreiro Senior
Foreiro Senior
28/10/12
0 Carreiras
975 Mensaxes
Ferrol
Respostar citando Envío Mar, 17 Out 2017, 19:57
Asunto: Re: El Correo Papalegüense (edición online)

Una pena de verdad. No sé si estoy más triste que enfadada o al revés. En cualquier caso, mucho de ambas cosas. Triste
Andrés61

Maratoniano
Maratoniano
25/08/12
0 Carreiras
1878 Mensaxes

Respostar citando Envío Mér, 18 Out 2017, 5:49
Asunto: Re: El Correo Papalegüense (edición online)

PequeñaCriatura escribió:
Una pena de verdad. No sé si estoy más triste que enfadada o al revés. En cualquier caso, mucho de ambas cosas. Triste
Coincido totalmente con vosotros. Tristeza e Indignación
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Mér, 18 Out 2017, 9:35
Asunto: Re: El Correo Papalegüense (edición online)

Pois non te digo como o pasamos en Oliveville... A falta de poder ir á manifestación deste domingo en Santiago , fun á deste pasado luns aqui , igual que outros moitos irían ás demais que houbo por todas partes.

Correr é tamén unha maneira de protestar, de reivindicar o protagonismo cidadán sobre o asfalto e o monte, de "facer as rúas nosas". En fin, que suscribo canto dís Papa-Leguas e quen nos dera poder facer mais e non sentir tanta impotencia.
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Dom, 22 Out 2017, 17:21
Asunto: Re: El Correo Papalegüense (edición online)

Mañana desabrida en la Carballeira.
Las primeras horas desde que me levanté estuve deshojando la margarita: Voy, no voy, voy, no voy...
Al final me personé allí, en ese parque encantado, mucho más que encantador, donde todos los años da comienzo el Invierno en Sparkland, y aunque no acababa de sentirme a gusto, como en casa en ninguna parte, tampoco es que me arrepintiera de mi florida decisión.

Como ya he insinuado en el párrafo anterior, barra cuatro, el frío, ese pelete abiertamente antipático de nuestra querida ciudad, también se había presentado. No más que por mostrarnos su nueva colección otoño-invierno, y darnos a entender que el escaparate había cambiado, pero a efectos de inventario, suficiente.

Mis piernas no querían correr. Un exceso de entrenos previos, mal planificados, destinados a meter a un tercera regional en el bombo de la Champions, me habían dejado el par motor como la vagoneta de asar castañas. Mucho humo negro en la cabina, y la propulsión a vapor.

No es de extrañar que las tres vueltas fuera penando con el paso a los hombros, y de la coronilla al metacarpiano, devenido en hombre de poca fe, por esas cuestas endiabladas.
Quería meter la quinta en los falsos llanos, y soltar la marcha en las bajadas, pero la tracción estaba retenida. Iba poco a poco recuperando posiciones, pues empecé muy manso, pero por propia inercia autoimplosiva de los otros, no por méritos míos.

En la tercera y última después de haber sido doblado en la orilla de la meta, se encabritó mi orgullo runner, y entonces sí, me decidí a tirar la casa por la ventana.
Los miedos a la Big One, esa lesión durmiente que espera, como la falla de san Andrés en California, a que sea llegado el momento de la gran escabechina, se desecharon, y por fin, salió al escenario la furia papalegüense, ese runner telúrico y sanguíneo, capaz de gestas de baja intensidad, pero gestas al fin y al cabo. Ese runner del que tanto se duda de su existencia, por no hablar de su infinita bondad. (Bondad, entiéndase, en calidad de bueno, por contraposición a paquete, manta, gandul, etcétera...)

Y, bueno, se comprenderá por tanto que no publicite mis estadísticas, dignas de conmiseración.
Como ya vengo diciendo desde hace algún tiempo la cosa está muy abandonada. Como será que matogrosso y yo nos apuntamos a la Pedestre hoy, con el plazo barato a punto de expirar, y porque se nos ocurrió comentarlo de refilón con BaoEs...

Como el barco del Piolín en el muelle de Barcelona, mucho me temo que yo a Santiago vaya más, como quiera que sea, a autoconvencerme de que aún sigo por aquí, que realmente a meterle el miedo en el cuerpo a nadie.



Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
Andrés61

Maratoniano
Maratoniano
25/08/12
0 Carreiras
1878 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 23 Out 2017, 5:57
Asunto: Re: El Correo Papalegüense (edición online)

Va Vd. de "tapado" Maestro? Disimulando
Lo comprobaremos en la Pedestre... Silbar
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Lun, 23 Out 2017, 17:08
Asunto: Re: El Correo Papalegüense (edición online)

Andrés61 escribió:
Va Vd. de "tapado" Maestro? Disimulando

La idea es ir bastante más tapado que Jozef Urban, más que nada ahora que empieza a ponerse fresquito... Avergoñado Mr. Green

Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Sáb, 28 Out 2017, 18:49
Asunto: Re: El Correo Papalegüense (edición online)

Las vísperas de las carreras importantes sacan lo peor de mí.
Avergoñado
¡Qué malo es no tener nada que hacer...!
Muro
Mañana, la Pedestre, y a la vuelta de la esquina, Halloween mediante...
Abraiado



Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Sáb, 28 Out 2017, 18:59
Asunto: Re: El Correo Papalegüense (edición online)

... e despois do conxuro nos esperas coa cunca de queimada no Pavillón dos Remedios na cola do avituallamento Aplauso Aplauso Aplauso

Moita sorte mañá.
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Dom, 29 Out 2017, 19:49
Asunto: Re: El Correo Papalegüense (edición online)

Gran carrera y mejor paparota este año en la Pedestre de Santiago.
Es una cosa curiosa, ya la de la pasada edición me sentí muy a gusto. Y es que será que al volver después de muchos años de mutua incomprensión, ambos, la carrera y yo, ponemos mucho de nuestra parte para la reconciliación.
O será también, quizás, que el día era espléndido, o que estuvimos en todo momento en buena (excelente) compañía.
O que le gané al Doctor, revelando ya, así , de un plumazo, y dejando a un lado lo anecdótico, el reverso más biliar y purulento de mi alma.

Pues sí, señores, aproveché además para despacharme con él a gusto, y dar rienda suelta a maldades largo tiempo fermentadas en barrica de roble, a veces envueltas en la miga de un chascarrillo aparentemente inocente; Y otras, más a cuchillo. Y fundamentalmente para hacer eso que nos gusta tanto a todos los runners, que es cuestionar el modelo de planificación deportiva del rival (archirrival, mejor dicho) abatido.

Porque tal y porque cual, tus entrenos no funcionan y bla, bla, bla.

Un placer por supuesto hablar también con (y ganar a, qué bacanal de sinceridad me estoy marcando hoy) Andrés61.
Mantuvimos una larga y provechosa conversación, pero no creo que esté considerando aún el darme el alta. Mr. Green

Con quien no pude es con Montxo, pero no pasa nada, las felicidades completas siempre tienen agrios despertares. En cualquier caso lo emplacé para el Sanmartiño donde, pese a la presión de jugar ante la parroquia, intentaré cobrarme una sabrosa revancha.

Un Sanmartiño al que también emplacé a Pequeña Criatura, a la que vi un poco (un mucho) todavía flotando en su nube de saudade lisboeta. Sparkland, y su gris a más no poder y frío mes de noviembre, es el lugar idóneo para tomar tierra, y más aún si se trata de un aterrizaje forzoso. Silbar

Ella a cambio me ha propuesto asistir a la carrera contra el cáncer de Ferrol. Pero, claro, cómo voy a ir a una carrera contra mí mismo. Y no lo digo porque ese sea mi signo del zodiaco... Demo sorrindo Mr. Green


Ahhh… Y a mayores conseguí ser conejo contra todo pronóstico…

Para todo esto solo puede haber una explicación racional… Una autoconspiración.



Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
Andrés61

Maratoniano
Maratoniano
25/08/12
0 Carreiras
1878 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 30 Out 2017, 5:37
Asunto: Re: El Correo Papalegüense (edición online)

¿Para que quiere el Alta Maestro? Esto es mucho más divertido... Y lo Sabe!
Excelente Jornada la de Santiago. La Carrera me gusta cada vez más y la compañía y conversación post, inmejorables.
Ya le he visto en Modo "On" para la S. Martiño. Suerte a Vd y a Matogrosso en sus ambiciosos retos.
PequeñaCriatura

Foreiro Senior
Foreiro Senior
28/10/12
0 Carreiras
975 Mensaxes
Ferrol
Respostar citando Envío Lun, 30 Out 2017, 13:34
Asunto: Re: El Correo Papalegüense (edición online)

No tengo problema con el frío Noviembre. Es mi mes. Y para nada me acerco a la San Martiño a la fuerza. Yo a la fuerza solo voy a trabajar... Abraiado

Como siempre un placer coincidir con vosotros y espero que nos veamos en Diciembre de nuevo, en la San Martiño por supuesto, si no hay inconvenientes de última hora, y en Ferrol, si os apetece... Mr. Green

¡Y enhorabuena por tu carrera de ayer!
Pollastre

Foreiro Senior
Foreiro Senior
10/01/14
16 Carreiras
508 Mensaxes
A Coruña
Respostar citando Envío Mér, 01 Nov 2017, 12:56
Asunto: Re: El Correo Papalegüense (edición online)

El otro día en la Pedestre íbamos el Doctor y yo, tranquilamente, saliendo desde muy muy atrás, y nos preguntábamos, "¿y Papá-Leguas? ¿dónde estará Papa-Leguas? Debe ir por delante". Seguimos pasando gente y gente, y Papá-Leguas que no aparece, "debe ir encendido, dándolo todo". Y en Vite gente y más gente, y nada. Así hasta la meta.
Que sepas que esto no se va a quedar así. La afrenta queda pendiente de resolver para el año que viene, mismamente en la Pedestre por ejemplo. En la San Martiño no será, que este año voy a hacer "un Puigdemont"
Saludos compañero
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Mér, 01 Nov 2017, 20:22
Asunto: Re: El Correo Papalegüense (edición online)

Pollastre escribió:
"¿y Papá-Leguas? ¿dónde estará Papa-Leguas? Debe ir por delante". Seguimos pasando gente y gente, y Papá-Leguas que no aparece

Cómo lamento haberos fallado Mr. Green



Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Dom, 05 Nov 2017, 22:07
Asunto: Re: El Correo Papalegüense (edición online)

Regresábamos a Oliveville, después de mucho tiempo, y para ello era preciso atravesar toda esa ruina negra acampada a ambos lados de la autovía, que es la firma que han dejado los incendios de aquel fatídico fin de semana huracanado de Octubre.

Me frotaba los ojos, de incredulidad, y también como Idefix, el perrito de Asterix, por la tristeza de ver tanto arbolito a la funerala. Qué gran catástrofe. Seguramente ya ninguno de los que leamos esto lo volveremos a ver igual. En fin…

Pero la vida sigue, y hay que hacer de tripas corazón. Y para eso están las carreras, ¿no? Para dilatar en la medida de lo posible la llegada de nuestro turno en la incineradora.

Que no sea por no intentarlo.

Aún así, había en el cielo una suerte de luz fantasmagórica, cenicienta, como si el sol se hubiese levantado con pocas ganas de brillar. Y sin embargo, de uno de los cruceros que regularmente amarran en el puerto, descendían hordas de jubilados británicos, admirados del clima, los vivos resplandores de la ría, y sus bonanzas otoñales.

Se ha vuelto esta moda, como la del running, ella también, un espejismo de verdad absoluta. Solo el movimiento perpetuo, como en las máquinas imposibles ideadas por Da Vinci, (entre otros muchos flipados como él), parece, digámoslo así, abstraernos de la perentoriedad de nuestro periplo terrenal.

No estaba un servidor para muchas alegrías. De verdad que no.
Pero necesitaba sacudirme toda esta matraca pseudofilosófica de tintes depresivos, ¿y qué hice yo? Buscar a los Currelas, o más bien, a lo que queda de ellos, Basi, César, para hurgar en la herida de su más que probable disolución. Las caras largas ajenas ayudan mucho a lidiar con la propia.

Pero eso fue al inicio del calentamiento, y ya una vez que hube roto a sudar, la cosa cambió por completo y me encontré con el siempre sonriente sanmikel. De pronto la zona se despejó y me temí lo peor. Las 11:11, exclamé asustado. ¿No es la hora mágica a la que empieza esto?
No, tranquilo, respondieron Óscar y compañía. Es a las y cuarto. Ya, bueno, pero por si acaso, vamos para allá, que aquí nos hemos quedado al pairo, respondí. No se hable más.

Ya al confundirme con la manada, me encontré con otros ilustres: Alberto73, con su inseparable gorra mítica, cabeza trina de aquel triunvirato no menos mítico, cinta y pañoleta. Homedenejro, renacido, él sí, de sus cenizas, y acompañado por Irdam y Montxo, también ellos de cuerpo presentes. Este último alegando problemas de agenda, y acumulación de entrenos, para eludir su deber de archirrival, y posponiendo nuestro feroz duelo a cara de perro, urdido en la Pedestre, a la celebración del Sanmartiño. La Vigo +11, por lo visto, no tiene entidad suficiente para albergarlo.

Y pese a las prisas (mías) la carrera dio comienzo cuando quiso, a las y veinte pasadas.
Muy pasadas, y tras el pistoletazo del alcalde, en cuanto este consideró que su ciudad, suya y amantísima, estaba ya por fin preparada para recibirnos. Poderoso caballero es Don Abel.

De lo deportivo, poco que comentar. La +11, es un calco inopinado de la Pedestre de Santiago, ligeramente más amable en las subidas, aunque definitivamente más hosca, violenta y brutal en su bajada postrera.
Toda la carrera de hecho la planteé con el objetivo en mente de no llegar, como otros años, a ese tramo final tan despojado de fuerzas, que la posibilidad de “esnafrarme” contra la mediana de Urzaiz o algún macetero anti-yihadistas estratégicamente ubicado, fuera real y plausible.

Ya en llegado, sano y salvo, pero sin resuello, estuve un rato, observando el paisanaje, y contemplando, nostálgico perdido, la que un día fue también mi urbe. Y, sin más, como los cruceristas anglosajones, cogí y me embarqué de nuevo hacia Sparkland. Ay, quién maneja mi barca…

Seguramente habrá un día en que las paredes de casa también se me caigan encima y ya no pueda seguir combatiéndolo con running. Y que sea entonces que yo también me haga crucerista. Espero, no obstante, que algún fuego (fatuo, desde luego), antes de que ello suceda, se me lleve pavorosamente por delante.



Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
Andrés61

Maratoniano
Maratoniano
25/08/12
0 Carreiras
1878 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 06 Nov 2017, 7:04
Asunto: Re: El Correo Papalegüense (edición online)

Rezuma Vd optimismo Maestro Disimulando
Creo que hizo muy buena carrera. Desde luego a menos de 5 min el Km. Siento no haberlo visto. Vi a Matogrosso (él concentrado en una toma y yo en regular fuerzas para acabar sin descalabrarme).
En fin. Supongo que influye la cercanía de la Mítica S. Martiño y su mezcla de ilusión y responsabilidad.
Mis Mejores Deseos





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Non podes descargar arquivos