Foros ›
El diario gatuno de Slump (2014-2021)
Foros de debate / Diarios de adestramento
Respostar ao tema

Autor
Mensaxe
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Mar, 04 Xul 2017, 21:35
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Tercer año del gato. Día 360. (1 de julio)

Póntelo, pónselo. Fui a Pontevedra a la Pontenoite y me encontré con la Ponle Freno. Más que carreras son franquicias anunciadas en los telediarios. Y en efecto, allí estaba de promoción un representante de la caverna mediática. Aunque de perfil muy bajo, casi honesto en comparación (y por ello no lo invitan a las tertulias de gritos y mamarrachos), olía igualmente a azufre y a periodismo violado.

Saludos, café, y prisas excesivas para entregar los dorsales. ¿Se autodestruirían acaso una hora antes de la salida? Alguno tuvo que participar sin el suyo por inflexibles. Si empezamos a ser tan estrictos con el reglamento, jugamos todos o rompemos la baraja. Yo iba relajado, casi sorprendido de tener una única competición ese fin de semana y el domingo entero libre por delante. Caminaba mientras la gente, con una energía o disciplina de las que carezco, calentaba dando vueltas y vueltas al parque. A mí la desidia me alcanzó sólo para una curva y tres cuartos.

Partimos desde atrás con calma. En esa zona del grupo se va lento y sin fluidez, cuesta encontrar huecos, te dejas llevar y entras en una especie de círculo vicioso trotón. Me sacó de él Monte, que veía espacios y recovecos con la precisión de un jugador de Tetris. Avancé siguiéndola, compartí un trecho de asfalto con Khene, y de pronto sentí la urgencia: recordé que los del cinco mil venían a continuación y nos iban a doblar.

Cosa que no podría evitar de ninguna manera, no a pie al menos, pero aun así sirvió de acicate. Cambiado el ritmo, descubrí que sí tenía ganas de correr. Sin tirar la casa por la ventana, sin gastar la hucha de las pensiones.

Apenas cruzado el kilómetro cuatro ya timbraron las bicicletas de la organización, y a rebufo se movían Riobó y un compañero encabezando la prueba corta. Galgos aparte, seguí subiendo posiciones, devorando camisetas de Cambados, de Moraña, de la Behobia, de chicas varias.

Y en el nueve di por fin con una presa de importancia. Aquella figura de pasos breves y codos recogidos era Quinso. No hubo pelea, sin embargo, que ese día sus saltitos iban en declive y los míos en proclive. Entre los dos no damos una zancada completa, pero nos apañamos.

Y estando como estaba venciendo sin público en todos los duelos, era tontería no hacerlo con testigos, conque decidí esprintar en meta a un grupo numeroso, un par de docenas de rivales de una tacada. Comí una y conté veinte como en el parchís.

Y después perdí a Montse, y fui hasta el coche a buscarla. Por cariño y natural preocupación, y por falta de ropa de abrigo y llaves del vehículo. No la hallé y me entretuve con la colonia de gatos de la zona, esterilizados, marcados, alimentados y cuidados... e irremediablemente desconfiados. Regresé al parque refunfuñando: cuando pienso que son ya las once y pico, yo que ceno lo más tarde a las diez, ¿cómo diablos se fríe un huevo frito?, ¿dónde se habrá metido esta mujer? Y allí la teníamos, ¡con su trofeo!

Es julio ya. Veinticinco carreras en la primera mitad del año (y con un mes lesionado). Creo que el segundo semestre será más tranquilo.


Con perdón

Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Mér, 05 Xul 2017, 19:11
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Tercer año del gato. Día 363. (4 de julio)

Esta semana que se preveía de playa ha quedado en poca cosa. Casi mejor, porque el domingo me confié en Caminha y acabé muy enrojecido y soportando mal la ropa. El martes estuvimos esperando a que se decidiese el tiempo, que iba de caluroso a nublado y ventoso, de veraniego a otoñal, y al final nos acomodamos en casa hasta la hora de salir a entrenar.

Llevé a Montse por mis trayectos habituales de Cda, izquierda, derecha, tira de frente, ahora por el camino. Se notaba en cada bifurcación que ella habría elegido otras rutas, pero no vamos juntos con tanta frecuencia como para no amoldarse un día.

Contamos gatos al comienzo, caminantes después, y por último corredores: ¡uno! Sorprendentemente apareció de frente un joven al trote, alto, desgarbado. No nos miró a la cara y pasó sin saludar. Opción a: es un tipo con ocho apellidos carregalenses. Opción b: es un madrileño que ha venido de vacaciones y se creyó que esto era como el Retiro, que le sobran compañeros de afición. Cuando lleve un mes y no haya vuelto a cruzarse con nadie más ya nos echará de menos y lamentará no haber socializado.

Cuarenta minutos tranquilos. Hoy toca otro rodaje.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
EnriqueC

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
24/01/17
7 Carreiras
200 Mensaxes
Santiago de Compostela
Respostar citando Envío Xov, 06 Xul 2017, 9:59
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

DoctorSlump escribió:
Cuaderno de bitácora. Tercer año del gato. Día 360. (1 de julio)

Póntelo, pónselo. Fui a Pontevedra a la Pontenoite y me encontré con la Ponle Freno. Más que carreras son franquicias anunciadas en los telediarios. Y en efecto, allí estaba de promoción un representante de la caverna mediática. Aunque de perfil muy bajo, casi honesto en comparación (y por ello no lo invitan a las tertulias de gritos y mamarrachos), olía igualmente a azufre y a periodismo violado.

Es que te codeas con la creme de la creme. Moi feliz
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Xov, 06 Xul 2017, 22:49
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Tercer año del gato. Día 364. (5 de julio)

Brevemente.

Estamos simultaneando entrenos y no parece que eso contribuya a la armonía en casa. Lo de la pareja que corre unida está por demostrar.

El miércoles era jornada de fartlek, series de seis, seis, cuatro y cuatro minutos, con la mitad de tiempo en las recuperaciones. Primero salió Montse, yo quedé acabando unas gestiones (léase remoloneando) y después me animé. Por ir (apenas) más rápido que la vez anterior, fui a 4'28", 4'26", 4'17 y 4'16". Otro día hablaré del dolor que arrastro en la corva, que de tan persistente empieza a pasar de achaque a lesión.

En el camino, dos perros enganchados, mirando con desconcierto. Qué animal más estúpido, ni eso sabe hacer bien.



Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Ven, 07 Xul 2017, 17:09
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Cuarto año del gato. Día 1.

Cada día, hazte un regalo a ti mismo. No lo planees, no lo esperes, simplemente deja que pase. Puede ser una camisa, una cabezadita en la oficina o dos tazas de buen café negro.

(Agente Especial Dale Cooper)


Eso hago. Todos los días me regalo media hora más de sueño por las mañanas. Pongo el despertador antes de que toque levantarme sólo para poder apagarlo y volver a cama otros treinta minutos extra. Soy un sabio.

Pero hoy el diario cumple tres años. ¡Marramiáu! Hoy el obsequio ha de ser especial. ¿Y qué es lo que más me gusta?

- ¡La leche condensada!
- ¡Un libro!
- ¡Un masaje en la espalda!

Pues sí, también. Aunque estaba pensando en un viaje. Nos vamos a Croacia en un ratito, hasta el domingo dieciséis, y no llevamos las zapatillas en la maleta. Doblemente vacaciones. Dubrovnik, Hvar, Trogir, Split, Krka, Šibenik...

Como despedida salí a rodar una hora, dos despertadores. Cuando pude, a las cinco de la tarde, sabiendo que era mala idea. No pasaba el tiempo, no se acababa nunca. Una hora interminable, una hora de dos horas de largo como la hora feliz de los bares. Una hora como la que me sacó Mateo de diferencia en el maratón (pero él es un tipo que sabe sintetizar la remolacha mientras que yo la aparto y me pido un bocadillo de beicon con queso).

Hechos los deberes, hecho el equipaje, metidos los bañadores, nos marchamos a la Costa Dálmata a contar ciento uno.

Que este nuevo año gatuno nos traiga muchas emociones y aventuras.





Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones

Última edición por DoctorSlump o Lun, 28 Ago 2017, 17:17; editado 2 veces
EnriqueC

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
24/01/17
7 Carreiras
200 Mensaxes
Santiago de Compostela
Respostar citando Envío Ven, 07 Xul 2017, 17:13
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Buen viaje. Pasadlo bien.
corredor101

Maratoniano
Maratoniano
7/04/08
117 Carreiras
4361 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 07 Xul 2017, 17:44
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Feliz aniversario gatuno.
Que lo paséis bien. Conozco a un chaval de Split, se llama Hrvoje (no intente pronunciarlo en su casa).
Meigalicix

Experto no foro
Experto no foro
19/02/12
59 Carreiras
3257 Mensaxes
Vigo
Respostar citando Envío Ven, 07 Xul 2017, 17:49
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Catro anos gatunos dise pronto ... Boa viaxe e xa nos contarás.
Papa-Léguas

Super Veterano
Super Veterano
14/10/11
0 Carreiras
2613 Mensaxes
Sparkland
Respostar citando Envío Ven, 07 Xul 2017, 18:09
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Veo que tu despertador es como el cartero, que siempre llamaba dos veces hasta que un día se le acabó la pila y de repente comprendió que el mundo podía ser un lugar lleno de amigos.

Por supuesto recordarte, nunca está de más ser precavido, que en Croacia mucho cuidado con la condromalacia. En esos países, entras con todos tus órganos pero a lo mejor sales solo con el del maese Pérez. Pero, bueno, eso a un escritor genial como tú solo le puede deparar nuevas y trepidantes aventuras que maullar.

Recordarte también que dejas a Correr en Galicia huérfano de liderazgo felino durante estas semanas. Esperemos que ello no desemboque en una asonada de los perristas, tradicionalmente hostiles. Hay ruido de sables, no digo más.

Y eso, que lo pases bien y disfrutes todo lo que puedas. Aquí estamos dos días, y uno lo pasamos durmiendo.

Esta publicación no es un juguete, no se la dé a niños menores de 100 años. No la arroje al fuego, ni aún vacía de contenido. En caso de intoxicación accidental acuda a la mayor brevedad posible al servicio de urgencias psiquiátricas más cercano.
matogrosso

Multimedia
Multimedia
24/07/09
101 Carreiras
1348 Mensaxes
Aquae Urente
Respostar citando Envío Ven, 07 Xul 2017, 18:12
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Bien merecido descanso.
Si no anda Stan Lee tratando de hacerse con los derechos del gatuno para la Marvel no será desde luego por falta de acción y aventuras.
Pásalo bien en la antigua Yugoslavia y ya nos contarás a la vuelta, que ya te pondremos nosotros al día a zancada limpia. Ríndose

Homo homini gallicus canis
Andrés61

Maratoniano
Maratoniano
25/08/12
0 Carreiras
1878 Mensaxes

Respostar citando Envío Sáb, 08 Xul 2017, 6:40
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Se me han hecho cortos.... Tus seguidores te estaremos esperando
Pd: tengo un nudo en la lengua por no hacer caso de 101
2ª Pd: Esta es la nuestra Maestro. Hablamos por el canal privado
freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 14 Xul 2017, 12:32
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump


freakyrunning

Maratoniano
Maratoniano
14/10/13
0 Carreiras
4268 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 14 Xul 2017, 12:34
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Fiel a mi estilo añado contenido social al diario. Material de primera mano.

Los gatos los pondré cuando se dejen pillar.
PequeñaCriatura

Foreiro Senior
Foreiro Senior
28/10/12
0 Carreiras
975 Mensaxes
Ferrol
Respostar citando Envío Ven, 14 Xul 2017, 12:52
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Oh! Ya sabes subir fotos...qué emoción! Bailar
DoctorSlump

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
18/04/07
498 Carreiras
5895 Mensaxes
O Xibao, Tomiño
Respostar citando Envío Sáb, 22 Xul 2017, 11:55
Asunto: Re: El diario gatuno de Slump

Cuaderno de bitácora. Cuarto año del gato. Día 11. (17 de julio)

Pasa la vida en la costa croata,
de mar turquesa y de ciudades de plata.
Turistas de calcetines y alpargata,
gente guapa en Hvar, las señoras en bata.
Y en cualquier rincón, en una escalinata,
confiada dormita a menudo una gata
que sueña aventuras, que lame su pata,
que acariciar se deja. Es labor grata
para los dos, y también para esa rata
que aprovecha el sopor y al fin se desata.
La gran cazadora, feroz y jabata,
casi con desdén maúlla su bravata.
¡Ya nos veremos! Mas su panza delata
que solamente es el tiempo lo que mata.



Dobro jutro, dober dan, dobra večer. Hay que ir a Croacia. Nos bañábamos y me acordaba de la canción de Albert Pla (¿Sabes tú qué pasaría si el viento y el agua y todas las cosas transparentes de repente tuvieran color...?): el Adriático es así. Cervezas Karlovačko y Ožujsko, los mejores helados del mundo, escapadas en barco alquilado, calas desiertas que declaramos propias, las murallas de Dubrovnik, saltos de trampolín que triunfarían en youtube, chiringuitos cutres en Bosnia en ruta, las callejuelas de Trogir, camareras que aprenden castellano gracias a Pablo Alborán, conciertos nocturnos en el Palacio Diocleciano. La cara de vacaciones, el pelo lleno de salitre. Islas y gatos, de nuevo. ¡Sí!

Por allí salían Moncho e Isaías a las cinco o seis de la mañana a correr, que los amaneceres llegan antes y a pleno rendimiento de luz y sol desde primerísima hora. No era nuestro caso. Después de una semana en escarpines, hasta el punto de que me incomodaron los zapatos el lunes, después de diez días sin calzarme las zapatillas tocó volver a las neblinas y retomar el trabajo en la oficina y la actividad deportiva.

El rodaje fue tranquilo, treinta y cinco minutos para evaluar los efectos que el dolce far niente causa en el organismo: definitivamente positivos. Con menos molestias de las habituales y sin notar la inactividad, estuve trotando por Cda sin problemas. Los felinos gallegos huían ante mí, por si necesitaba una prueba concluyente de que habíamos regresodo. Una señora en chaleco fosforito comenzaba su caminata y aguardaba por la compañera, se tuvo que apartar para hacerme sitio pero no saludó. A falta de sociabilidad humana y animal, en el suelo encontré una moneda de un euro, unas siete kunas.











Como el Ave Fénix resurjo de mis lesiones

Última edición por DoctorSlump o Sáb, 22 Xul 2017, 15:43; editado 1 vez





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Non podes descargar arquivos